Zeepkistrace op rolstoelwielen

Eerstejaars studenten Friso Landstra en Jeroen Voorham doen dan ook niet voor de kick mee aan de Red Bull Zeepkistenrace, maar voor de creativiteit en lol. ,,Als technische nerd moet je toch een beetje knutselen.”

F16

‘Verboden toegang. Asbest.’ De kelder van Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek (L&R) is geen ruimte die je vrijwillig opzoekt. Behalve als je Friso Landstra of Jeroen Voorham heet. De eerstejaars studenten van de Commissie Eerstejaars Activiteiten (CIA) van L&R knutselen er, omgeven door gele linten met de vermanende boodschap, aan hun zeepkisten. Onder het motto ‘We nemen zelf de wodka mee’, doet het duo, samen met nog acht jaargenoten, op tweede pinksterdag mee aan de eerste Red Bull Zeepkistenrace in Bloemendaal.

Jeetje, wordt dat nog steeds gedaan dan, zeepkistracen? ,,Nou ja, het is voor mij ook de eerste keer hoor”, zegt Landstra een beetje beschaamd. ,,Het gaat me echt om het knutselen aan de kist. Het heeft ten slotte een beetje met mijn studie te maken.”

Hoewel de race voor iedereen tussen de 14 en 144 jaar bedoeld is, hebben de jongens besloten de boel professioneel aan te pakken. Ze ontwierpen hun kisten, een F16 en een spaceshuttle die in twee teams van vijf man in elkaar worden geklust, in 3d. ,,Speciaal met het computerprogramma Pro Engineer”, zegt Landstra trots. ,,Dat hebben we pas geleerd.”

Nerd

Echt nodig was die professionaliteit niet om geselecteerd te worden voor de race. Tussen de honderd teams die meedoen, zitten voornamelijk jongeren die nog nooit een schroevendraaier in hun hand hebben gehad. De hoofdprijs mag er zijn: een volledig verzorgd vip-arrangement bij de Formule 1 in Berlijn. Toch gaat het de studenten niet om het winnen van de race. ,,We gaan echt voor de representatieprijs”, aldus Voorham.

Landstra: ,,Als technische nerd moet je toch een beetje knutselen.” Dus hebben de studenten uit de tien teamleden ook een special effects-team samengesteld. Dat moet zorgen dat er bijvoorbeeld daadwerkelijk rook uit de spaceshuttle komt. ,,Mensen moeten denken: wow, wat zijn die gasten cool”, roept Voorham.

Voor het zo ver is, hebben de jongens echter nog heel wat werk te verrichten. Deze week begonnen ze aan het bouwen van de kisten, maar een sponsor om al die special effects te bekostigen heeft het team nog niet gevonden. En dat terwijl het meer grootse plannen heeft: er moeten t-shirts bedrukt worden en bussen gehuurd om een flinke L&R-delegatie naar de race te vervoeren,

,,Maar”, roept Landstra opgelucht, ,,de TU sponsort het materiaal. En we mogen de machines van de faculteit gebruiken.”

Niet dat het materiaal zo in de papieren loopt. Her en der krijgen de studenten de meest fantastische onderdelen voor hun zeepkisten gratis aangeboden. Zoals de wielen van een elektrische rolstoel, opgesnord door een teamlid dat toevallig in een verzorgingshuis werkt. En in de vliegtuighal van L&R lagen nog een kuipstoeltje en stuurkolom, perfect geschikt om aan het kartonderstel te bevestigen, dat eveneens via via werd bemachtigd.

Zetje

,,Eigenlijk staat er specifiek in het reglement van de race dat er geen kartonderdelen in de zeepkist mogen zitten”, bekent Landstra. ,,Maar ja, daarmee bedoelen ze natuurlijk dat je niet met een complete kart mag komen aanzetten.” ,,Het gaat erom dat je geen mechanische aandrijving gebruikt”, vult Voorham aan. ,,Ze geven je bovenaan de heuvel een zetje en vanaf daar cross je de woonwijk door. Dat gaat wel hard hoor, de dertig kilometerzone-borden halen ze voor de zekerheid maar weg.”

De L&R-zeepkisten krijgen een aluminium bodem, de neus van de F16 en spaceshuttle maken de studenten waarschijnlijk van kippengaas en papier-maché. Om het makkelijk te houden.

Erg crashbestendig is dat natuurlijk niet. ,,We moeten een speciaal formulier ondertekenen, waarmee we de risico’s van de race erkennen”, lacht Landstra. ,,Maar ach, wat kan er nou helemaal gebeuren?” Hij maakt zich meer zorgen om de studiepunten die hij door het geknutsel aan zijn zeepkist dreigt mis te lopen. ,,Ja, er gaat stiekem wel veel tijd in zitten”, valt Voorham, die zijn 42 studiepunten overigens al bijna in the pocket heeft, hem bij.

De bedoeling is dat de studenten hun gevaartes de komende weken eerst uittesten voor ze aan de race deelnemen. ,,We gaan van de bieb!”, roept Landstra. Voorham trekt een pijnlijk gezicht als hij terugdenkt aan een incident deze winter, toen hij bij een dergelijk race-experiment maar net aan een flinke crash ontsnapte. ,,Ik had met wat huisgenoten een stoel op een surfplank vastgemaakt. Leuk om mee van het besneeuwde dak af te surfen, dachten we. Maar als je recht naar beneden glijdt, steven je recht op het hek af. Vijf meter voor dat hek heb ik me als een gek laten vallen. De plank gleed door, en crashte vol in het hek. Je had hem moeten zien, helemaal gescheurd.” Hij krabt zich even bedenkelijk op het hoofd. ,,Voor we dat met een zeepkist gaan doen, wil ik eerst wel zeker weten dat we goed kunnen sturen.”

Ze dachten als kind wel twee keer na voordat ze het onderstel van de poppenwagen van hun zusje sloopten. En ondanks nabijgelegen slootjes en steigers, kwam het zelfs niet in hen op een eigen versie van ‘Ter land, ter zee en in de lucht’ te organiseren. Eerstejaars studenten Friso Landstra en Jeroen Voorham doen dan ook niet voor de kick mee aan de Red Bull Zeepkistenrace, maar voor de creativiteit en lol. ,,Als technische nerd moet je toch een beetje knutselen.”

F16

‘Verboden toegang. Asbest.’ De kelder van Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek (L&R) is geen ruimte die je vrijwillig opzoekt. Behalve als je Friso Landstra of Jeroen Voorham heet. De eerstejaars studenten van de Commissie Eerstejaars Activiteiten (CIA) van L&R knutselen er, omgeven door gele linten met de vermanende boodschap, aan hun zeepkisten. Onder het motto ‘We nemen zelf de wodka mee’, doet het duo, samen met nog acht jaargenoten, op tweede pinksterdag mee aan de eerste Red Bull Zeepkistenrace in Bloemendaal.

Jeetje, wordt dat nog steeds gedaan dan, zeepkistracen? ,,Nou ja, het is voor mij ook de eerste keer hoor”, zegt Landstra een beetje beschaamd. ,,Het gaat me echt om het knutselen aan de kist. Het heeft ten slotte een beetje met mijn studie te maken.”

Hoewel de race voor iedereen tussen de 14 en 144 jaar bedoeld is, hebben de jongens besloten de boel professioneel aan te pakken. Ze ontwierpen hun kisten, een F16 en een spaceshuttle die in twee teams van vijf man in elkaar worden geklust, in 3d. ,,Speciaal met het computerprogramma Pro Engineer”, zegt Landstra trots. ,,Dat hebben we pas geleerd.”

Nerd

Echt nodig was die professionaliteit niet om geselecteerd te worden voor de race. Tussen de honderd teams die meedoen, zitten voornamelijk jongeren die nog nooit een schroevendraaier in hun hand hebben gehad. De hoofdprijs mag er zijn: een volledig verzorgd vip-arrangement bij de Formule 1 in Berlijn. Toch gaat het de studenten niet om het winnen van de race. ,,We gaan echt voor de representatieprijs”, aldus Voorham.

Landstra: ,,Als technische nerd moet je toch een beetje knutselen.” Dus hebben de studenten uit de tien teamleden ook een special effects-team samengesteld. Dat moet zorgen dat er bijvoorbeeld daadwerkelijk rook uit de spaceshuttle komt. ,,Mensen moeten denken: wow, wat zijn die gasten cool”, roept Voorham.

Voor het zo ver is, hebben de jongens echter nog heel wat werk te verrichten. Deze week begonnen ze aan het bouwen van de kisten, maar een sponsor om al die special effects te bekostigen heeft het team nog niet gevonden. En dat terwijl het meer grootse plannen heeft: er moeten t-shirts bedrukt worden en bussen gehuurd om een flinke L&R-delegatie naar de race te vervoeren,

,,Maar”, roept Landstra opgelucht, ,,de TU sponsort het materiaal. En we mogen de machines van de faculteit gebruiken.”

Niet dat het materiaal zo in de papieren loopt. Her en der krijgen de studenten de meest fantastische onderdelen voor hun zeepkisten gratis aangeboden. Zoals de wielen van een elektrische rolstoel, opgesnord door een teamlid dat toevallig in een verzorgingshuis werkt. En in de vliegtuighal van L&R lagen nog een kuipstoeltje en stuurkolom, perfect geschikt om aan het kartonderstel te bevestigen, dat eveneens via via werd bemachtigd.

Zetje

,,Eigenlijk staat er specifiek in het reglement van de race dat er geen kartonderdelen in de zeepkist mogen zitten”, bekent Landstra. ,,Maar ja, daarmee bedoelen ze natuurlijk dat je niet met een complete kart mag komen aanzetten.” ,,Het gaat erom dat je geen mechanische aandrijving gebruikt”, vult Voorham aan. ,,Ze geven je bovenaan de heuvel een zetje en vanaf daar cross je de woonwijk door. Dat gaat wel hard hoor, de dertig kilometerzone-borden halen ze voor de zekerheid maar weg.”

De L&R-zeepkisten krijgen een aluminium bodem, de neus van de F16 en spaceshuttle maken de studenten waarschijnlijk van kippengaas en papier-maché. Om het makkelijk te houden.

Erg crashbestendig is dat natuurlijk niet. ,,We moeten een speciaal formulier ondertekenen, waarmee we de risico’s van de race erkennen”, lacht Landstra. ,,Maar ach, wat kan er nou helemaal gebeuren?” Hij maakt zich meer zorgen om de studiepunten die hij door het geknutsel aan zijn zeepkist dreigt mis te lopen. ,,Ja, er gaat stiekem wel veel tijd in zitten”, valt Voorham, die zijn 42 studiepunten overigens al bijna in the pocket heeft, hem bij.

De bedoeling is dat de studenten hun gevaartes de komende weken eerst uittesten voor ze aan de race deelnemen. ,,We gaan van de bieb!”, roept Landstra. Voorham trekt een pijnlijk gezicht als hij terugdenkt aan een incident deze winter, toen hij bij een dergelijk race-experiment maar net aan een flinke crash ontsnapte. ,,Ik had met wat huisgenoten een stoel op een surfplank vastgemaakt. Leuk om mee van het besneeuwde dak af te surfen, dachten we. Maar als je recht naar beneden glijdt, steven je recht op het hek af. Vijf meter voor dat hek heb ik me als een gek laten vallen. De plank gleed door, en crashte vol in het hek. Je had hem moeten zien, helemaal gescheurd.” Hij krabt zich even bedenkelijk op het hoofd. ,,Voor we dat met een zeepkist gaan doen, wil ik eerst wel zeker weten dat we goed kunnen sturen.”