Voor alle Delftenaren die nog altijd steenkolenengels spreken: er is hoop. Onlangs verscheen het boek ‘English for high-flyers’ van de Britse drs.
Diane Butterman, docente Engels aan de TU Delft. Dankzij haar handleiding van de Engelse taal moeten verkeerd spellen, verhaspelen van woorden en het direct vertalen van Nederlandse zinnen in het Engels voorgoed verleden tijd zijn.
“Ik woon nu dertig jaar in Nederland en geef al tien jaar cursussen Engels aan de TU”, zegt Butterman. “Ik maak tientallen correcties per dag, dus ik heb al heel veel fouten voorbij zien komen. Nederlanders maken vaak dezelfde fouten. Om dat voortaan te voorkomen, heb ik dit boek geschreven.”
Een klassieke fout is bijvoorbeeld dat Nederlandse woorden letterlijk worden vertaald. Butterman: “Zo wordt ‘inzicht geven in’ vaak vertaald als ‘insight in‘, maar dat klopt niet. Het is ‘insight into‘. Een native speaker gebruikt dat woord zelden, omdat het een heel specialistische, psychologische betekenis heeft. Een andere typische fout is de vertaling van ‘onder andere’ als ‘amongst others‘. Een Engelsman zou dat nooit zeggen.”
De afgelopen jaren was er veel kritiek op het Engels van TU-docenten. Studenten klaagden steen en been over het abominabele Engels van hun leraren. Een beetje overdreven, meent Butterman. “Dagelijks neem ik mijn pet af voor de kennis van de Engelse taal bij TU-studenten en -docenten. Na hun middelbare school hebben velen nooit meer Engelse les gehad, toch spreken ze het goed. Het niveau van veel TU’ers is heel hoog, maar de subtiliteiten van de Engelse taal hebben ze meestal niet onder de knie. Die laatste stap wil ik met ze zetten. Ik ben een soort dokter, stel als diagnose hoe goed hun Engels is en geef het medicijn. Specialistische termen kloppen bijna altijd, maar vaak maken TU’ers grammaticale fouten. Voorzetsels zijn bijvoorbeeld lastig. ‘When I was on school’, is een fout die regelmatig wordt gemaakt. O, zeg ik dan, liep je op het gebouw? Het moet zijn: ‘When I was at school’.”
Dat er nogal wat grappen worden gemaakt over het steenkolenengels van Nederlanders, vindt Butterman ongepast. “Opmerkingen als ‘I always get my sin’ en ‘You’re the cigar’ zijn ontzettend grappig, maar het is belachelijk om mensen daarom uit te lachen. Ik wil wel een tip geven aan docenten en studenten: gebruik bij voorkeur geen letterlijk vertaalde gezegdes. Bij ‘Don’t let them eat the cheese of your bread’ begrijpen alleen de Nederlanders in de klas wat je bedoelt. Maar een Iraanse student snapt er niks van. Hiervoor geldt: het is leuk voor insiders, maar heel vervelend voor outsiders.”
Butterman zal zich binnenkort, naast haar werk als TU-docent, storten op een andere, bewuste, verhaspelaar van de taal. Ze gaat de zevenhonderd gedichten van woordkunstenaar Lucebert in het Engels vertalen.
Robert Visscher
Diane Butterman, ‘English for High-flyers’, uitgeverij Boom, 269 p., 24,50 euro.
Voor alle Delftenaren die nog altijd steenkolenengels spreken: er is hoop. Onlangs verscheen het boek ‘English for high-flyers’ van de Britse drs. Diane Butterman, docente Engels aan de TU Delft. Dankzij haar handleiding van de Engelse taal moeten verkeerd spellen, verhaspelen van woorden en het direct vertalen van Nederlandse zinnen in het Engels voorgoed verleden tijd zijn.
“Ik woon nu dertig jaar in Nederland en geef al tien jaar cursussen Engels aan de TU”, zegt Butterman. “Ik maak tientallen correcties per dag, dus ik heb al heel veel fouten voorbij zien komen. Nederlanders maken vaak dezelfde fouten. Om dat voortaan te voorkomen, heb ik dit boek geschreven.”
Een klassieke fout is bijvoorbeeld dat Nederlandse woorden letterlijk worden vertaald. Butterman: “Zo wordt ‘inzicht geven in’ vaak vertaald als ‘insight in‘, maar dat klopt niet. Het is ‘insight into‘. Een native speaker gebruikt dat woord zelden, omdat het een heel specialistische, psychologische betekenis heeft. Een andere typische fout is de vertaling van ‘onder andere’ als ‘amongst others‘. Een Engelsman zou dat nooit zeggen.”
De afgelopen jaren was er veel kritiek op het Engels van TU-docenten. Studenten klaagden steen en been over het abominabele Engels van hun leraren. Een beetje overdreven, meent Butterman. “Dagelijks neem ik mijn pet af voor de kennis van de Engelse taal bij TU-studenten en -docenten. Na hun middelbare school hebben velen nooit meer Engelse les gehad, toch spreken ze het goed. Het niveau van veel TU’ers is heel hoog, maar de subtiliteiten van de Engelse taal hebben ze meestal niet onder de knie. Die laatste stap wil ik met ze zetten. Ik ben een soort dokter, stel als diagnose hoe goed hun Engels is en geef het medicijn. Specialistische termen kloppen bijna altijd, maar vaak maken TU’ers grammaticale fouten. Voorzetsels zijn bijvoorbeeld lastig. ‘When I was on school’, is een fout die regelmatig wordt gemaakt. O, zeg ik dan, liep je op het gebouw? Het moet zijn: ‘When I was at school’.”
Dat er nogal wat grappen worden gemaakt over het steenkolenengels van Nederlanders, vindt Butterman ongepast. “Opmerkingen als ‘I always get my sin’ en ‘You’re the cigar’ zijn ontzettend grappig, maar het is belachelijk om mensen daarom uit te lachen. Ik wil wel een tip geven aan docenten en studenten: gebruik bij voorkeur geen letterlijk vertaalde gezegdes. Bij ‘Don’t let them eat the cheese of your bread’ begrijpen alleen de Nederlanders in de klas wat je bedoelt. Maar een Iraanse student snapt er niks van. Hiervoor geldt: het is leuk voor insiders, maar heel vervelend voor outsiders.”
Butterman zal zich binnenkort, naast haar werk als TU-docent, storten op een andere, bewuste, verhaspelaar van de taal. Ze gaat de zevenhonderd gedichten van woordkunstenaar Lucebert in het Engels vertalen.
Robert Visscher
Diane Butterman, ‘English for High-flyers’, uitgeverij Boom, 269 p., 24,50 euro.
Comments are closed.