Woord van het jaar

De afgelopen jaren leverde dat taalpareltjes op als ‘swaffelen’ (2008) en ‘bokitoproof’ (2007). Dit jaar konden de betrokken clubs het niet eens worden over de werkwijze en gingen mopperend uiteen. En dus waren er twee Woorden van het Jaar 2009.
Dagblad de Pers en Van Dale uitgevers riepen ‘ontvrienden’ uit tot het Woord van het Jaar.  De keuze van het genootschap Onze Taal viel op het woord ‘twitteren’.
En vervolgens vlogen ze elkaar opnieuw in de haren. Zo vond Onze Taal het woord ‘ontvrienden’ tot grote vreugde terug in een woordenboek uit het einde van de negentiende eeuw. Niks woord van 2009, hooguit het woord van 1892. Waarna Van Dale snierde dat het woord twitteren ook eeuwenlang bestaat, maar dan in de betekenis van ‘twinkelend schitteren’. Hoe deze taalstrijd is afgelopen weet ik niet. Ik ben afgehaakt.
Terug naar de woorden van het jaar. Een kleine uitleg voor semi-digibeten als ik.
‘Ontvrienden’ betekent virtuele vrienden dumpen door deze te schrappen uit vriendenlijstjes op sites zoals Hyves, Facebook enzovoorts. Eerst was het de bedoeling zo veel mogelijk vrienden te scoren, en nu moet je kennelijk heel kritisch je vriendenbestand uitdunnen. De reden hiervoor zou zijn dat mensen toch weer gaan voor kwaliteitscontacten in plaats van hoe meer hoe beter. Maar dat ontvrienden werd op zichzelf weer een hype, waar fastfoodketen Burger King in Amerika knap op inspeelde met de actie: Whopper Sacrifice: Ditch 10 Friends, Get a Free Whopper, ofwel dump tien (Facebook) vrienden en krijg een gratis broodje hartvervetting. Na het verbreken van 233.906 vriendschappen werd de actie overigens gestopt, waarschijnlijk omdat de Whoppers op waren.
‘Twitteren’ is het op internet zetten van kleine berichten. Of zoals de website van Twitter zelf aangeeft: ‘Via Twitter geeft de hele wereld online antwoord op de vraag: What are you doing? Diepgang is meestal ver te zoeken, het is vaak meer ‘geef je bek een douw’ maar dan virtueel. Voor wie zich hier nog steeds niets bij kan voorstellen een paar voorbeelden van de afgelopen zeven dagen:
Marco Borsato: ‘Goedemorgen Wel toe aan een bakkie of 10…’
Paul de Leeuw: ‘Zo mensen! Papa gaat skiën en heeft thermo ondergoed aan!’
Maxime Verhagen (midden in een politieke crisis): ‘Hard verder werken in het torentje, gelukkig is er rijst met saté.’
Lang leve Twitter want deze kostbare informatie had u niet willen missen natuurlijk.
Nou tot de volgende column enne… we faxen hè?

“Het is dom natuurlijk, zeker vanwege de imagoschade”, vindt prof.dr. Gerard van Bussel, hoogleraar windenergie bij Luchtvaart en Ruimtevaarttechniek. “Maar erg is het niet, want Shell was nog geen grote speler op de markt van windenergie.”
Shell verklaarde dat het rendement op windenergie onvoldoende was gebleken. Van Bussel vermoedt dat Shell wel winst maakt op de windparken in de Verenigde Staten, maar dat de exploitatie van het offshore windpark Egmond aan Zee is tegengevallen. Het park kreeg in 2007 te kampen met onverwachte slijtage van de versnellingsbakken, die toen bij 10 van de 36 turbines zijn vervangen. Een en ander heeft ertoe geleid dat het park minder elektriciteit heeft geleverd dan gepland – de site vermeldt een beschikbaarheid van 81,4 procent – en daardoor minder inkomsten.
Ook de kredietcrisis remt investeringen in windenergie, merkte Van Bussel vorige week op de Europese windenergieconferentie (Ewec) in Marseille. Turbinefabrikanten zagen hun bestellingen met de helft teruglopen. “Maar dat is niet zo dramatisch als bij Opel. Het wil gewoon zeggen dat de levertijd in plaats van tweeënhalf jaar terug gaat naar ongeveer een jaar”, relativeert de windenergieprofessor.
Vooral projectontwikkelaars zien zich gedwongen om windparken af te blazen omdat ze geen krediet krijgen van de banken, legt Van Bussel uit. Windparken die door energiemaatschappijen met eigen geld worden aangelegd ondervinden weinig hinder. Voor de Nederlandse kust zijn er tot 2013 zes vergunningen verleend maar Van Bussel verwacht dat een aantal zal uitvallen door de crisis. “Tromp is een RWE-park, dat zal wel doorgaan. Maar andere ontwikkelaars zoals Evelop van Econcern hebben grote problemen om aan geld te komen.” Voor Nederland betekent dat per saldo minder geïnstalleerd vermogen dan gepland en het betekent ook dat de doelstelling van zesduizend megawatt offshore wind voor 2020 verder buiten bereik raakt.
Als er al geïnvesteerd wordt in windenergie, dan kiezen ontwikkelaars liever voor België, Duitsland of Denemarken dan voor Nederland. Dat heeft volgens Van Bussel alles te maken met de onduidelijkheid over de prijs voor windstroom. “In april hebben we al drie jaar lang geen regeling voor offshore windenergie. Ik vind het niet zo gek dat ze Nederland voorbij lopen.”
Vooral buiten Europa gaat het hard met windenergie, hoorde Van Bussel op de Ewec. Vorig jaar groeide de windenergie met 29 procent. Twaalf procent in Europa, maar het grootste deel in de VS en China. Zal Europa voorbij gelopen worden in windenergie? “Ja, dat ga je gewoon krijgen. In China worden volgend jaar net zoveel windturbines weggezet als in afgelopen twintig jaar in Duitsland. Zeventig procent daarvan moet in China geproduceerd worden, op basis van Europese kennis. Voor de wereld is het niet slecht, zoveel goedkope windenergie.”