Wéér die Duitsers

br />
,,Tja, buitenlandse teams willen natuurlijk iets extra’s laten zien als ze naar Nederland komen”, verklaart Alexander Koning, speler van het organiserende Delftse team Force Elektro. ,,Ze nemen hun beste teams mee en spelen net iets gedrevener. Jammer natuurlijk dat een Duits team de beste is op een Nederlands kampioenschap. Maar ja, het was nu eenmaal een open toernooi.”

De Nederlandse deelnemers konden de schuld in ieder geval niet aan de scheidsrechters geven, want die waren niet aanwezig op het toernooi. In het ultimate frisbee – een sport waarbij de teams punten behalen door de zwevende schijf in het eindvak van het speelveld te vangen % komen de spelers er altijd onderling uit.

,,Het is een non-contactsport”, vertelt Koning. ,,Als iemand onderuit wordt gelopen, is het sowieso een overtreding. Je hebt geen scheidsrechter nodig om dat te zien. De frisbee wordt op zo’n moment gewoon teruggegeven aan het team dat in de aanval was.”

Maar de Nederlandse ploegen werden vooral in de verdediging gedrongen door de internationale gasten. Naast Keulen, kwam ook Leeds sterk voor de dag. De Engelsen bemachtigden de tweede plek. Alleen Amsterdam Redlights onttrok zich aan de Nederlandse malaise, door als derde te eindigen. Force Elektro, het team van de TU-Delft, werd achttiende.

Smileyzwembroeken als een way of life

Het gepromoveerde waterpoloteam Wave verrast tot nu toe in de districtsklasse. Niet alleen door goed spel en degelijke resultaten, maar ook door de opvallende verschijning van de spelers. ,,We spelen allemaal in een zwembroek met smileys erop”, vertelt speler Guido Lammerink. ,,Vaak worden we dan ook uitgelachen door onze tegenstanders als we het water ingaan.”

Maar de Delftse studenten lachten dit weekeinde het hardst. Ze versloegen hun tegenstanders uit Papendrecht met 11-3. Een week eerder begonnen ze het seizoen met een gelijkspel. Een veelbelovend begin, vindt Lammerink. ,,Het zou misschien iets té positief klinken als ik zeg dat we dit jaar weer kunnen promoveren. Maar we doen zeker niet onder voor de andere teams. Het valt me vooral op dat onze spelers een stuk sneller zwemmen dan de tegenstanders. We hebben een aantal jongens in het team dat vroeger heel hoog heeft gespeeld. Ze zijn gestopt met waterpolo omdat ze gingen studeren. Maar toen ze hoorden van onze vereniging, hebben ze zich toch maar bij ons aangesloten.”

Een ander geheim wapen is de training, die in de bar van het zwembad vaak tot in de kleine uurtjes duurt. ,,Soms gaan we door tot half vier ’s nachts. Dat schept een band, het is altijd heel gezellig. De avond na de wedstrijd gaan we ook vaak met het hele team uit. Er bestaan van die bumperstickers met ‘waterpolo is a way of life’. Dat is misschien overdreven, maar in sommige opzichten klopt het wel een beetje.” (DR)

Het Keulse vrouwenrugbyteam infiltreerde al in de Nederlandse rugbycompetitie, en dit weekeinde won een frisbeeteam uit Keulen ook nog eens het Open Nationaal Bekerkampioenschap ultimate frisbee op het TU-sportcentrum.

,,Tja, buitenlandse teams willen natuurlijk iets extra’s laten zien als ze naar Nederland komen”, verklaart Alexander Koning, speler van het organiserende Delftse team Force Elektro. ,,Ze nemen hun beste teams mee en spelen net iets gedrevener. Jammer natuurlijk dat een Duits team de beste is op een Nederlands kampioenschap. Maar ja, het was nu eenmaal een open toernooi.”

De Nederlandse deelnemers konden de schuld in ieder geval niet aan de scheidsrechters geven, want die waren niet aanwezig op het toernooi. In het ultimate frisbee – een sport waarbij de teams punten behalen door de zwevende schijf in het eindvak van het speelveld te vangen % komen de spelers er altijd onderling uit.

,,Het is een non-contactsport”, vertelt Koning. ,,Als iemand onderuit wordt gelopen, is het sowieso een overtreding. Je hebt geen scheidsrechter nodig om dat te zien. De frisbee wordt op zo’n moment gewoon teruggegeven aan het team dat in de aanval was.”

Maar de Nederlandse ploegen werden vooral in de verdediging gedrongen door de internationale gasten. Naast Keulen, kwam ook Leeds sterk voor de dag. De Engelsen bemachtigden de tweede plek. Alleen Amsterdam Redlights onttrok zich aan de Nederlandse malaise, door als derde te eindigen. Force Elektro, het team van de TU-Delft, werd achttiende.

Smileyzwembroeken als een way of life

Het gepromoveerde waterpoloteam Wave verrast tot nu toe in de districtsklasse. Niet alleen door goed spel en degelijke resultaten, maar ook door de opvallende verschijning van de spelers. ,,We spelen allemaal in een zwembroek met smileys erop”, vertelt speler Guido Lammerink. ,,Vaak worden we dan ook uitgelachen door onze tegenstanders als we het water ingaan.”

Maar de Delftse studenten lachten dit weekeinde het hardst. Ze versloegen hun tegenstanders uit Papendrecht met 11-3. Een week eerder begonnen ze het seizoen met een gelijkspel. Een veelbelovend begin, vindt Lammerink. ,,Het zou misschien iets té positief klinken als ik zeg dat we dit jaar weer kunnen promoveren. Maar we doen zeker niet onder voor de andere teams. Het valt me vooral op dat onze spelers een stuk sneller zwemmen dan de tegenstanders. We hebben een aantal jongens in het team dat vroeger heel hoog heeft gespeeld. Ze zijn gestopt met waterpolo omdat ze gingen studeren. Maar toen ze hoorden van onze vereniging, hebben ze zich toch maar bij ons aangesloten.”

Een ander geheim wapen is de training, die in de bar van het zwembad vaak tot in de kleine uurtjes duurt. ,,Soms gaan we door tot half vier ’s nachts. Dat schept een band, het is altijd heel gezellig. De avond na de wedstrijd gaan we ook vaak met het hele team uit. Er bestaan van die bumperstickers met ‘waterpolo is a way of life’. Dat is misschien overdreven, maar in sommige opzichten klopt het wel een beetje.” (DR)