Het voelt bijzonder verontrustend om een aantal van de meest intellectuele denkers ervan te moeten blijven overtuigen dat een academisch instituut een buitenlandse staat niet moet helpen bij het vermoorden van kinderen. De TU Delft werkt nog steeds samen met een erkende apartheidsstaat die genocide pleegt.
We moeten de banden met Israëlische universiteiten verbreken, zoals het internationaal recht ons dat verplicht. Net als bij de apartheid in Zuid-Afrika in de jaren zeventig is het verbreken van de banden met universiteiten essentieel om een einde te maken aan apartheid.
Maar het college van bestuur blijft het voor zich uitschuiven, en we kunnen de TU Delft de banden niet laten verbreken zonder de brede steun van haar eigen academische gemeenschap. Daarom lanceren we een nieuw initiatief: Educate to Liberate! We geven 400 wetenschappers een pakket dat de noodzaak van het verbreken van de banden bewijst.
In het pakket zit bijvoorbeeld het boek Towers of Ivory and Steel van Dr. Maya Wind – die zichzelf omschrijft als ‘een Joodse Israëliër, kleindochter van Holocaust overlevenden’. Zij gebruikte haar bevoorrechte positie als witte Joodse academicus om toegang te krijgen tot verschillende belangrijke Israëlische historische archieven. Die archieven zijn ontoegankelijk voor Palestijnen, wat de inherente apartheid in de Israëlische academische wereld verder benadrukt.
Ze doet haar uiterste best om ons eraan te herinneren dat ze alleen maar zegt wat Palestijnse academici al zo lang zeggen: universiteiten in Israël zijn niet alleen centra om te leren, ze zijn verweven met de staat en spelen een cruciale en actieve rol in het in stand houden van systematische onderdrukking en schending van Palestijnse rechten. ‘Als je de koloniale universiteit bewoont, […] is dat standaard een staat van medeplichtigheid’, schrijft ze op pagina 17.
Ondanks een jaar van aanhoudende campagnes aan de TU Delft om de banden te verbreken, concluderen we dat we steeds weer dezelfde gesprekken voeren: de verwarring van institutionele met individuele boycots; het claimen van academische vrijheid terwijl academische apartheid wordt ondersteund; en de defaitistische houding ten opzichte van de invloed van de TU Delft op de genocide. Ondertussen gaan de kwaadwillende pogingen om elke anti-genocide-actie als antisemitisch te bestempelen door.
Aangezien deze beslissing iedereen aangaat, moeten we allemaal op de hoogte zijn
Het doel van ons nieuwe initiatief is om het gesprek te verleggen naar de verplichtingen van de TU Delft op grond van het internationaal recht en het feit dat het college van bestuur zich daar tot nu toe niet aan heeft gehouden.
Het heeft onze banden met Israëlische universiteiten niet benut om de ‘oproep tot een staakt-het-vuren’ kracht bij te zetten. Voor bijna 18.000 kinderen is het al te laat. De TU Delft vroeg om een staakt-het-vuren en werkte tegelijkertijd aan de ontwikkeling van de wapens die werden gebruikt om mensen af te slachten in Palestina, Syrië, Jemen en Libanon. Het weigerde de banden te verbreken in naam van de ‘academische vrijheid’, zelfs toen Israël elke universiteit in Gaza in de as legde.
In de twee maanden van ‘staakt-het-vuren’ heeft Israël honderden mensen in Gaza gedood. Het schond bijna alle voorwaarden waarmee het had ingestemd, verhinderde de invoer van voedsel en hulp en verzette zich tegen de voortgang van het vredesproces. Het veegde hele steden op de Westelijke Jordaanoever leeg en verdreef duizenden. Op 17 maart verbrijzelde het zelfs deze relatieve rust door de grootschalige bombardementen op Gaza te hervatten en in één nacht 183 kinderen te vermoorden. Als deze bloedbaden ongestraft blijven, wie kan dan verwachten dat ze eindigen?
We hebben de afgelopen anderhalf jaar veel gesprekken gehad met het bestuur. Ons initiatief voor een academische discussie is niet nieuw. We hebben alle mogelijke vormen van protest gezien op Nederlandse universiteiten. Te midden van alle aandacht voor deze protesten zien mensen de ernst van medeplichtigheid aan genocide over het hoofd.
Nederlandse universiteitsrectoren hebben besloten om te blijven samenwerken met Israëlische instellingen zonder de academische gemeenschap te raadplegen. Dat zijn jij en ik. Aangezien deze beslissing iedereen aangaat, moeten we allemaal op de hoogte zijn. Daarom stellen we een elektronische versie van de box beschikbaar op onze Instagram- en YouTube-kanalen en op onze toekomstige website. Op deze manier reikt ‘Educate to Liberate’ de hand naar iedereen op de TU Delft.
In april verdelen we de 400 gepersonaliseerde pakketten. Een maand later hebben we een vervolgevenement waarvoor medewerkers en studenten zijn uitgenodigd. Er komen gerenommeerde sprekers om de academische discussie weer tot leven te brengen. Op een campus vol angst en twijfel hopen we met dit ogen-openende geschenk de stilte te doorbreken.
Comments are closed.