De brandstapels met vee in Groot-Brittannië zorgen voor een flinke uitstoot van het giftige, kankerverwekkende dioxine.Mond- en klauwzeer dreigt ook bij mensen voor gezondheidsproblemen te zorgen.
Bij het verbranden van de eerste vijfhonderdduizend dieren in Groot-Brittannië is namelijk zo’n 63 gram giftig dioxine vrij gekomen. Die schatting is gemaakt op basis van metingen bij brandstapels. De hoeveelheid is bijna even veel als de grootste en meest vervuilende fabrieken op jaarbasis uitstoten, meldt treinkrant Spits.
,,Die hoeveelheid vind ik redelijk verbazingwekkend”, stelt ir. Bastiaan Schupp van de faculteit Techniek, Bestuur en Maatschappij desgevraagd. ,,Dat is vrij veel voor dioxine.” Dr.ir. Hans Pasman, hoogleraar risicobeheersing bij de faculteit Technische Wetenschappen, heeft zijn twijfels of er wel zulke hoeveelheden bij vrij kunnen komen. ,,Dat is een verschrikkelijke hoeveelheid. Ik zou wel eens willen zien wat voor aannames ze hebben gemaakt bij de berekening. Bij verbranding onder slechte omstandigheden, zoals kou en weinig zuurstof, komt wel makkelijker dioxine vrij dan bij gecontroleerde verbranding in destructiebedrijven of huisvuilverbrandingsinstallaties. Die behandelen de vrijgekomen gassen met katalysatoren.”
Geslachtsverandering
,,Er wordt wel eens gezegd dat dioxine de meest toxische stof is die de mens gemaakt heeft”, stelt dr. Remke Bras-Klapwijk van TBM. ,,Hoeveelheden die we voorheen niet eens konden meten, blijken al schadelijk te zijn. Dioxine beïnvloedt in kleine hoeveelheden al het hormoonstelsel omdat het lijkt op het menselijke oestrogeen. Bij dieren kunnen zelfs geslachtsveranderingen voorkomen.”
Dioxine in de rook van de brandstapels slaat neer op het gras in de omgeving en wordt makkelijk opgegeten door het vee. Dioxine lost goed op in vet en wordt in organismen nauwelijks afgebroken. Daardoor verspreidt het zich door de hele voedselketen, vertelt Schupp. En omdat in Groot-Brittannië de veestapels op veel verschillende plaatsen worden verbrandt, verspreidt de vervuiling zich over een groot gebied. ,,In het hele land heb je dan plekken met een lichte vervuiling en dat is moeilijk op te ruimen. De enige manier om de dioxine van het gras te verwijderen is om het door koeien op te laten eten. Zo duurt het jaren om het weg te krijgen. Het lost namelijk niet goed op in water en spoelt dus niet weg.”
Nederland kende in 1989 een dioxineschandaal toen koeien in de buurt van een verbrandingsoven te veel dioxine in hun melk hadden. In Amsterdam is toen een heel stuk bijgebouwd bij een net nieuwe afvalverwerkingsinstallatie. ,,Dankzij gasbehandeling halen alle installaties nu strenge normen”, vertelt Pasman. Er mag maximaal tien nanogram per kuub worden uitgestoten.
De brandstapels met vee in Groot-Brittannië zorgen voor een flinke uitstoot van het giftige, kankerverwekkende dioxine.
Mond- en klauwzeer dreigt ook bij mensen voor gezondheidsproblemen te zorgen. Bij het verbranden van de eerste vijfhonderdduizend dieren in Groot-Brittannië is namelijk zo’n 63 gram giftig dioxine vrij gekomen. Die schatting is gemaakt op basis van metingen bij brandstapels. De hoeveelheid is bijna even veel als de grootste en meest vervuilende fabrieken op jaarbasis uitstoten, meldt treinkrant Spits.
,,Die hoeveelheid vind ik redelijk verbazingwekkend”, stelt ir. Bastiaan Schupp van de faculteit Techniek, Bestuur en Maatschappij desgevraagd. ,,Dat is vrij veel voor dioxine.” Dr.ir. Hans Pasman, hoogleraar risicobeheersing bij de faculteit Technische Wetenschappen, heeft zijn twijfels of er wel zulke hoeveelheden bij vrij kunnen komen. ,,Dat is een verschrikkelijke hoeveelheid. Ik zou wel eens willen zien wat voor aannames ze hebben gemaakt bij de berekening. Bij verbranding onder slechte omstandigheden, zoals kou en weinig zuurstof, komt wel makkelijker dioxine vrij dan bij gecontroleerde verbranding in destructiebedrijven of huisvuilverbrandingsinstallaties. Die behandelen de vrijgekomen gassen met katalysatoren.”
Geslachtsverandering
,,Er wordt wel eens gezegd dat dioxine de meest toxische stof is die de mens gemaakt heeft”, stelt dr. Remke Bras-Klapwijk van TBM. ,,Hoeveelheden die we voorheen niet eens konden meten, blijken al schadelijk te zijn. Dioxine beïnvloedt in kleine hoeveelheden al het hormoonstelsel omdat het lijkt op het menselijke oestrogeen. Bij dieren kunnen zelfs geslachtsveranderingen voorkomen.”
Dioxine in de rook van de brandstapels slaat neer op het gras in de omgeving en wordt makkelijk opgegeten door het vee. Dioxine lost goed op in vet en wordt in organismen nauwelijks afgebroken. Daardoor verspreidt het zich door de hele voedselketen, vertelt Schupp. En omdat in Groot-Brittannië de veestapels op veel verschillende plaatsen worden verbrandt, verspreidt de vervuiling zich over een groot gebied. ,,In het hele land heb je dan plekken met een lichte vervuiling en dat is moeilijk op te ruimen. De enige manier om de dioxine van het gras te verwijderen is om het door koeien op te laten eten. Zo duurt het jaren om het weg te krijgen. Het lost namelijk niet goed op in water en spoelt dus niet weg.”
Nederland kende in 1989 een dioxineschandaal toen koeien in de buurt van een verbrandingsoven te veel dioxine in hun melk hadden. In Amsterdam is toen een heel stuk bijgebouwd bij een net nieuwe afvalverwerkingsinstallatie. ,,Dankzij gasbehandeling halen alle installaties nu strenge normen”, vertelt Pasman. Er mag maximaal tien nanogram per kuub worden uitgestoten.
Comments are closed.