Van Rossum for president

Als het maar voldoende laat op de avond is wil Van Rossum wel ergens een kanttekening bij plaatsen. In een rookvrije Speakerszaal mopperde hij maandag over de Amerikaanse presidentsverkiezing.

,,Zou het jou zelf lukken president van Amerika te worden?”, vraagt iemand al nadat Van Rossum één zin heeft uitgesproken. ,,Daarvoor moet je Amerikaans staatsburger zijn”, is het antwoord. ,,Verder geen vrouw en niet zwart of enige andere kleur dan varkensachtig roze.” Andere belangrijke kwaliteiten: gelovig, talent om fors te liegen, een dikke plaat voor je kop en natuurlijk: geld. ,,Een campagne kost al snel twee miljard dollar. Dat is voldoende voor alle Nederlandse campagnes sinds Thorbecke.”

Dollars zijn nodig voor tv-reclames gericht op zwevende kiezers, swing-voters. Fouten van de tegenpartij uitvergroten blijkt volgens Van Rossum de beste strategie: ,,De beelden van Bob Dole die door een hekje valt heb ik vaker gezien dan de doelpunten van het EK in ’88. Mocht tv ooit worden gecomprimeerd, dan stel ik me iets voor als een Big Brotherhuis waarin continu naar Van Basten wordt gekeken. Wie de penalties van het afgelopen WK aanvraagt wordt weg genomineerd. Maar nu dwaal ik af.”

Afdwalen hoort bij Van Rossum. Zo volgt na de opmerking ‘het moet een beetje meezitten om president te worden’ een vergelijking tussen Ruud Lubbers en Wim Kok die weer aanknopingspunten biedt voor commentaar op het poldermodel. Na een uur bestempelt Van Rossum Al Gore tot favoriet voor zeven november en stelt de zaal in de gelegenheid vragen te stellen. Een pijproker stelt een warrige vraag waar zelfs Van Rossum geen touw aan vast kan knopen. Next: waarom Amerika niet zoiets kent als Groenlinks. ,,Een Amerikaan denkt dat de natuur voor hem is, bedoeld om aan het eind van de dag op te eten.”

,,Verdere vragen beantwoordt Maarten van Rossum in informele sfeer”, deelt de organisator van Studium Generale mee. ,,Mooi”, zegt Van Rossum. ,,Kan ik meteen een sigaretje roken.” Eenmaal in het Speakerscafé snelt de pijproker als eerste toe om alsnog antwoord te krijgen op zijn prangende vraag.

Een geplooid gezicht met stoppelbaard, gehuld in zwarte koltrui en wolken sigarettenrook: Maarten van Rossum. Hoogleraar te Utrecht, maar vooral bekend als gast bij Theo van Gogh, NOVA of Zeeman met boeken. Als het maar voldoende laat op de avond is wil Van Rossum wel ergens een kanttekening bij plaatsen. In een rookvrije Speakerszaal mopperde hij maandag over de Amerikaanse presidentsverkiezing.

,,Zou het jou zelf lukken president van Amerika te worden?”, vraagt iemand al nadat Van Rossum één zin heeft uitgesproken. ,,Daarvoor moet je Amerikaans staatsburger zijn”, is het antwoord. ,,Verder geen vrouw en niet zwart of enige andere kleur dan varkensachtig roze.” Andere belangrijke kwaliteiten: gelovig, talent om fors te liegen, een dikke plaat voor je kop en natuurlijk: geld. ,,Een campagne kost al snel twee miljard dollar. Dat is voldoende voor alle Nederlandse campagnes sinds Thorbecke.”

Dollars zijn nodig voor tv-reclames gericht op zwevende kiezers, swing-voters. Fouten van de tegenpartij uitvergroten blijkt volgens Van Rossum de beste strategie: ,,De beelden van Bob Dole die door een hekje valt heb ik vaker gezien dan de doelpunten van het EK in ’88. Mocht tv ooit worden gecomprimeerd, dan stel ik me iets voor als een Big Brotherhuis waarin continu naar Van Basten wordt gekeken. Wie de penalties van het afgelopen WK aanvraagt wordt weg genomineerd. Maar nu dwaal ik af.”

Afdwalen hoort bij Van Rossum. Zo volgt na de opmerking ‘het moet een beetje meezitten om president te worden’ een vergelijking tussen Ruud Lubbers en Wim Kok die weer aanknopingspunten biedt voor commentaar op het poldermodel. Na een uur bestempelt Van Rossum Al Gore tot favoriet voor zeven november en stelt de zaal in de gelegenheid vragen te stellen. Een pijproker stelt een warrige vraag waar zelfs Van Rossum geen touw aan vast kan knopen. Next: waarom Amerika niet zoiets kent als Groenlinks. ,,Een Amerikaan denkt dat de natuur voor hem is, bedoeld om aan het eind van de dag op te eten.”

,,Verdere vragen beantwoordt Maarten van Rossum in informele sfeer”, deelt de organisator van Studium Generale mee. ,,Mooi”, zegt Van Rossum. ,,Kan ik meteen een sigaretje roken.” Eenmaal in het Speakerscafé snelt de pijproker als eerste toe om alsnog antwoord te krijgen op zijn prangende vraag.