Campus

Uitklapbare schoollokalen

Een zeecontainer die je kunt uitklappen tot een schooltje, als semipermanente oplossing voor secundaire behoeftes in vluchtelingenkampen. Over vijf jaar hopen de twee bedenkers er vijfhonderd te hebben verkocht.


Voor zijn bachelor eindproject maakte IO’er Frenk Stokman, in opdracht van een staalbedrijf, een marktgericht ontwerp. “Ik was net drie maanden in Kenia geweest. Voor een minor deed ik er onderzoek naar gebruik van zonne-energie op het platteland.” Zonder begeleiding reisde hij door het hele land. “Dan kom je alles tegen. Krottenwijken, maar ook heel luxe gebieden aan de kust. Dat maakte veel indruk.”


Hij zag er ook tentenkampen. “Mij viel op dat primaire behoeftes als onderdak en voedsel vrij snel geregeld worden door hulporganisaties, maar aan secondaire behoeftes als scholing, sporten en werk wordt minder snel gedacht. Dat kan veel beter vond ik. Daarom bedacht ik een semi-permanente oplossing voor die secundaire behoeftes.”



Waarom niet een container uitbouwen tot school, dacht Stokman. “Die containers gaan toch al naar die kampen. De schooltenten die naar die gebieden gaan zijn na een jaar volledig verwoest, terwijl ze heel duur zijn. Kinderen voelen zich er niet veilig tussen die klapperende zeilen. Een belangrijk aspect was ook dat ze daar zelf het casco kunnen uitbouwen en afwerken, met lokaal aanwezige materialen. Het ontwerp krijgt meerwaarde als het ook van jezelf is.” Voor de eindpresentatie werkte hij het ontwerp uit in 3D. Een container van 40 foot op semi-permanente basis die verplaatst kan worden en die ook kan dienen als ziekenhuisje of kantoor.



Met IO-masterstudent Sander Korten wilde hij er vervolgens een bedrijf in opzetten, EduconN, maar contacten met organisaties als het Rode Kruis en Unicef leverden vooralsnog weinig op. “Toen kwam YesDelft op ons pad. Het vak ready to start up helpt ons met het opstarten van onze onderneming.”



Bij het verder ontwikkelen van het oorspronkelijke ontwerp kozen ze vanwege de functionaliteit voor aluminium en hout, dat duurzamer is dan staal. Ze willen ook de mogelijkheden onderzoeken van containers met andere standaard lengtes. Via hun netwerk hopen ze steeds hoger door te dringen bij instanties en bedrijven, om zo een startinvestering te genereren. “We willen bouwen en verkopen. Aan hulpinstanties of grote bedrijven die hun naam willen verbinden aan maatschappelijk verantwoorde projecten. Ons doel is om in vijf jaar vijfhonderd containers te verkopen, zodat per dag 25 duizend kinderen les kunnen krijgen. De precieze vraag is onbekend, maar de markt is er. Er zijn wereldwijd miljoenen mensen in nood. In Kenia is een vluchtelingenkamp vlakbij Somalië waar meer dan 750 duizend mensen zitten, onder erbarmelijke omstandigheden.”



Korten: “Iedereen die we spreken zegt dat het potentie heeft, maar we moeten wel met de voeten op de grond blijven staan. Eerst een goed businessplan schrijven. En we hopen zo snel mogelijk een prototype klaar te hebben dat we kunnen laten zien.” 

Hoekstra waarschuwt in zijn artikel dat er door de maatregel minder scholieren aan een moeilijke studie zullen beginnen en er meer uitvallers zullen zijn. “Het negatieve lange termijn effect van deze maatregel op onze kenniseconomie zal dan ook veel groter zijn dan de op korte termijn behaalde winst voor de staatskas.”

De L&R-decaan ergert zich aan de schijnargumenten die de overheid in zijn ogen gebruikt om de langstudeerdersregeling ‘sympathieker voor te stellen’: “Als er iemand op moet draaien voor ons overheidstekort laat het dan de langstudeerders maar zijn, want die kosten ons toch al zo veel geld”.

Zaak van ouder en kind
Volgens Hoekstra kost een langstudeerder de belastingbetaler bijna niets extra. “Het aantal studiepunten dat gehaald wordt, verandert niet en dit is een betere maat voor de inspanning van de onderwijsinstelling en dus van de kosten, dan hoe ze in de tijd verspreid liggen.”

De enige groep die wel extra kosten heeft zijn volgens Hoekstra de ouders van langstudeerders. “Zij zullen wel langer moeten betalen als hun zoon of dochter langer studeert. Dit maakt het sneller of langzamer studeren dus een zaak tussen ouder en kind, waarover zij goede afspraken moeten maken.”

De PvdA wil onder meer van staatssecretaris van onderwijs Halbe Zijlstra weten of hij van plan is studenten en ouders op korte termijn te informeren over de langstudeersmaatregel. Ook vraagt de PvdA Zijlstra of hij het eens is met Hoekstra’s punt dat de maatschappelijke kosten van langstuderen laag zijn. De partij wil bij een ontkennend antwoord weten hoe hoog die kosten dan volgens de staatssecretaris zijn.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.