functie: universitair hoofddocent bij de faculteit Elektrotechniekleeftijd: 53 jaarplaats: nummer 2 op de wp-lijst van TU 2000Crans zat niet eerder in de universiteitsraad maar beschouwt zichzelf niet als complete nieuweling.
Delen
,,Ik draai al twee jaar mee in de fractie en in de commissie onderwijs en onderzoek van de u-raad. Dus ik ben niet honderd procent nieuw. Zo’n universiteitsraad is ook een hele machinerie; daar moet je in eerst in thuis raken.”
,,De TU heeft een schitterend democratisch systeem maar mensen benutten het niet goed. Zelf zat ik tijdens de democratiseringsgolf van de jaren zeventig in het buitenland. Ik werkte van 1973 tot ’77 in Brunei, toen als consultant in Houston en van 1980 tot ’87 als exploratieadviseur voor Elf Aquitaine, onder andere in Parijs. Ik las over de inspraakbeweging in Nederland en ik vond dat zeer positief. Al denk ik toch dat de Fransen weliswaar zeer hiërarchisch zijn ingesteld, maar zo veel consultaties houden voor ze een belangrijke beslissing nemen – ook door de rangen heen – dat er feitelijk veel inspraak is. In Nederland is het systeem prachtig maar omdat mensen het onvoldoende gebruiken, is inspraak niet volledig gematerialiseerd.”
,,Inderdaad, de gemiddelde TU-werknemer ligt niet wakker van een instellingsplan, of van een begroting. Maar dat zou wel moeten. Want de tijden verslechteren, posities worden onzekerder en mensen krijgen koude voeten, als ze niet oppassen. Er gaat bezuinigd worden en de kiezers kunnen bijsturen hoe er ingegrepen wordt.”
,,Dat mensen hun inspraakmogelijkheden niet echt gebruiken komt misschien ook omdat je als personeelslid bij binnenkomst geen introductie krijgt van de hele bestuursstructuur. Je komt bij een vakgroep en dan moet je het zelf maar zien.”
Nee, een gestructureerde achterban, dat zou wel moeten maar dat ontbreekt ons. Ja, met leden van mijn faculteitsraad hou ik natuurlijk contact. Ik vraag ze naar hun mening, hou ruggespraak met ze. Maar vaak gaat het ook heel informeel. Nu net op de gang stond ik even te praten met een collega die wilde weten hoe het staat met de adviesraad voor het technologiebeleid, de voortzetting van de commissie-Beek. Daar hebben we ook al in de Urcoo (commissie voor onderwijs en onderzoek) vragen over gesteld aan de rector. Waar blijven de adviezen? Die collega wil dat ook dringend weten want die heeft zijn onderzoeksvoorstel waarvoor hij geld wil aanvragen, al lang klaar liggen.”
,,Waarom TU 2000? Nou, ik voel me prettiger in een kleine, levendige groep dan in een groot gesetteld gezelschap. En ik sta achter de programmapunten, uiteraard. Geen overantwoorde gebouwen neerzetten, bijvoorbeeld. Wij waren als enigen tegen het Muzisch Centrum, en de nieuwe bibliotheek vinden wij veel te extravagant. Dat dak kost handenvol geld. Maar mensen kunnen het anders zien; dat is democratie.”
functie: universitair hoofddocent bij de faculteit Elektrotechniek
leeftijd: 53 jaar
plaats: nummer 2 op de wp-lijst van TU 2000
Crans zat niet eerder in de universiteitsraad maar beschouwt zichzelf niet als complete nieuweling. ,,Ik draai al twee jaar mee in de fractie en in de commissie onderwijs en onderzoek van de u-raad. Dus ik ben niet honderd procent nieuw. Zo’n universiteitsraad is ook een hele machinerie; daar moet je in eerst in thuis raken.”
,,De TU heeft een schitterend democratisch systeem maar mensen benutten het niet goed. Zelf zat ik tijdens de democratiseringsgolf van de jaren zeventig in het buitenland. Ik werkte van 1973 tot ’77 in Brunei, toen als consultant in Houston en van 1980 tot ’87 als exploratieadviseur voor Elf Aquitaine, onder andere in Parijs. Ik las over de inspraakbeweging in Nederland en ik vond dat zeer positief. Al denk ik toch dat de Fransen weliswaar zeer hiërarchisch zijn ingesteld, maar zo veel consultaties houden voor ze een belangrijke beslissing nemen – ook door de rangen heen – dat er feitelijk veel inspraak is. In Nederland is het systeem prachtig maar omdat mensen het onvoldoende gebruiken, is inspraak niet volledig gematerialiseerd.”
,,Inderdaad, de gemiddelde TU-werknemer ligt niet wakker van een instellingsplan, of van een begroting. Maar dat zou wel moeten. Want de tijden verslechteren, posities worden onzekerder en mensen krijgen koude voeten, als ze niet oppassen. Er gaat bezuinigd worden en de kiezers kunnen bijsturen hoe er ingegrepen wordt.”
,,Dat mensen hun inspraakmogelijkheden niet echt gebruiken komt misschien ook omdat je als personeelslid bij binnenkomst geen introductie krijgt van de hele bestuursstructuur. Je komt bij een vakgroep en dan moet je het zelf maar zien.”
Nee, een gestructureerde achterban, dat zou wel moeten maar dat ontbreekt ons. Ja, met leden van mijn faculteitsraad hou ik natuurlijk contact. Ik vraag ze naar hun mening, hou ruggespraak met ze. Maar vaak gaat het ook heel informeel. Nu net op de gang stond ik even te praten met een collega die wilde weten hoe het staat met de adviesraad voor het technologiebeleid, de voortzetting van de commissie-Beek. Daar hebben we ook al in de Urcoo (commissie voor onderwijs en onderzoek) vragen over gesteld aan de rector. Waar blijven de adviezen? Die collega wil dat ook dringend weten want die heeft zijn onderzoeksvoorstel waarvoor hij geld wil aanvragen, al lang klaar liggen.”
,,Waarom TU 2000? Nou, ik voel me prettiger in een kleine, levendige groep dan in een groot gesetteld gezelschap. En ik sta achter de programmapunten, uiteraard. Geen overantwoorde gebouwen neerzetten, bijvoorbeeld. Wij waren als enigen tegen het Muzisch Centrum, en de nieuwe bibliotheek vinden wij veel te extravagant. Dat dak kost handenvol geld. Maar mensen kunnen het anders zien; dat is democratie.”
Comments are closed.