Studententekort bedreigt aardwetenschappen

Tevredenheid overheerst bij de commissie, die overigens al eind 1997 langskwam, maar nu pas zijn rapport presenteerde. Wel is het aantal vrouwen in de staf veel te laag. En als de opleidingen niet meer moeite doen om het aantal studenten op peil te houden, komt het voortbestaan van de aardwetenschappen op het spel te staan.

In Delft beoordeelde de commissie de opleiding Technische Aardwetenschappen. Die krijgt vooral lof toegezwaaid. De meest uitgesproken kritiek is er voor het gebouw waarin de opleiding zit. Dat is ‘sterk verouderd’ en bijvoorbeeld de practicumruimten en de ‘studeerzolder’ voldoen niet eens aan de arbeidsomstandighedenwet. TA heeft vorig jaar ingrijpend verbouwd om aan de bezwaren tegemoet te komen.

Ook op de inhoud van het onderwijs is er kritiek. Het tweede en derde jaar zouden minder op weten en meer op denken gericht moeten zijn. Schrijven en spreken in het openbaar komen te weinig aan bod. De tentamens sluiten niet altijd goed aan op de collegestof. En er worden te veel readers in plaats van ‘echte’ boeken gebruikt. De commissie vindt bovendien dat studenten te lang over hun propedeuse doen en vervolgens ook over voor de rest van hun studie. Opleidingsdirecteur prof.dr. S.B. Kroonenberg van TA kan zich in de meeste kritiek wel vinden: ,,De punten stonden al in de zelfstudie die we gemaakt hadden. Er wordt dan ook aan gewerkt.”

De meeste lof had de visitatiecommissie over voor de drie Utrechtse opleidingen geofysica, geologie en geochemie, hoe ‘moeilijk’ ze ook zijn. Van de twee Amsterdamse universiteiten krijgt de UvA een pluim voor de samenhang van het programma, terwijl de VU juist te veel versnipperde vakken aanbiedt. Wageningen slaagt er als enige in te groeien, maar daar heeft de commissie wel de meeste twijfels over het niveau van de opleiding. (HOP/HOb)

Dat schrijft de visitatiecommissie die negen opleidingen op het gebied van de aardwetenschappen aan vijf universiteiten onder de loep nam. Tevredenheid overheerst bij de commissie, die overigens al eind 1997 langskwam, maar nu pas zijn rapport presenteerde. Wel is het aantal vrouwen in de staf veel te laag. En als de opleidingen niet meer moeite doen om het aantal studenten op peil te houden, komt het voortbestaan van de aardwetenschappen op het spel te staan.

In Delft beoordeelde de commissie de opleiding Technische Aardwetenschappen. Die krijgt vooral lof toegezwaaid. De meest uitgesproken kritiek is er voor het gebouw waarin de opleiding zit. Dat is ‘sterk verouderd’ en bijvoorbeeld de practicumruimten en de ‘studeerzolder’ voldoen niet eens aan de arbeidsomstandighedenwet. TA heeft vorig jaar ingrijpend verbouwd om aan de bezwaren tegemoet te komen.

Ook op de inhoud van het onderwijs is er kritiek. Het tweede en derde jaar zouden minder op weten en meer op denken gericht moeten zijn. Schrijven en spreken in het openbaar komen te weinig aan bod. De tentamens sluiten niet altijd goed aan op de collegestof. En er worden te veel readers in plaats van ‘echte’ boeken gebruikt. De commissie vindt bovendien dat studenten te lang over hun propedeuse doen en vervolgens ook over voor de rest van hun studie. Opleidingsdirecteur prof.dr. S.B. Kroonenberg van TA kan zich in de meeste kritiek wel vinden: ,,De punten stonden al in de zelfstudie die we gemaakt hadden. Er wordt dan ook aan gewerkt.”

De meeste lof had de visitatiecommissie over voor de drie Utrechtse opleidingen geofysica, geologie en geochemie, hoe ‘moeilijk’ ze ook zijn. Van de twee Amsterdamse universiteiten krijgt de UvA een pluim voor de samenhang van het programma, terwijl de VU juist te veel versnipperde vakken aanbiedt. Wageningen slaagt er als enige in te groeien, maar daar heeft de commissie wel de meeste twijfels over het niveau van de opleiding. (HOP/HOb)