Opinie

Studentenbox en duurzaamheid

Dat we in een consumptiemaatschappij leven, dat weten we. Dat je reclame moet maken om je producten aan de man/vrouw te brengen dat weten we. Dat je reclame zelf op gaat halen, is nieuw.

br />
In verschillende studentensteden, waaronder Delft, kon je de afgelopen tijd een ‘studentenbox’ ophalen. Dit is geen nieuw type spacebox om de kamernood tegen te gaan, maar een doos met producten die gratis af te halen was bij een kraampje dat voor de aula gestationeerd was. Even een bonnetje met al je gegevens vanaf internet uitprinten, inleveren en je kreeg je gratis doos.

Op de website van de ‘studentenbox’ staat letterlijk: ‘De Studentenbox is daarmee het ideale middel om studenten kennis te laten maken met uw product, tegen een relatief geringe inspanning.’ Die kapitalen hadden de betreffende bedrijven bij universitaire studenten liever kunnen uitgeven aan sponsoring van bijvoorbeeld een interessant symposium. Je zou verwachten dat zoiets bij ons, gemotiveerde studenten, meer respect afdwingt voor een bedrijf dan simpele reclame. Maar toch hebben heel wat studenten de doos opgehaald. En wat kregen ze ervoor? Een gratis doos. Een gratis doos met spullen. Een gratis doos met spullen waar je weinig aan hebt, waaronder veel reclamefolders en een XXL boxershort die bijna niemand past. En dat na al die moeite. Waarna je die hele doos ook nog eens zelf moet weggooien.

Met duurzaamheid als speerpunt in haar beleid doet de universiteit er natuurlijk alles aan om dit soort verderfelijke initiatieven de kop in te drukken. We begrijpen ook dat de TU StudentenBoxBV natuurlijk niet zomaar heeft toegelaten op het terrein en dat de universiteit een moeilijke keuze heeft moeten maken toen StudentenBoxBV met flink wat flappen voor de deur stond, smekend om een standje. Toch waarderen we de keuze van onze universiteit, omdat er zo uiteindelijk toch weer meer geld is binnengehaald voor het aannemen van hoogleraren. Bijvoorbeeld een hoogleraar gespecialiseerd in duurzaamheid, of een hoogleraar die consuminderen hoog in het vaandel heeft staan.

We zijn diep onder de indruk van dit staaltje scherpzinnig en politiek goed doordacht duurzaamheidsbeleid van de TU. Ga zo door.

Thierry Oosterhoff en Cynthia van den Eijnde, beleidsgroep Maatschappij VSSD.

Dat we in een consumptiemaatschappij leven, dat weten we. Dat je reclame moet maken om je producten aan de man/vrouw te brengen dat weten we. Dat je reclame zelf op gaat halen, is nieuw.

In verschillende studentensteden, waaronder Delft, kon je de afgelopen tijd een ‘studentenbox’ ophalen. Dit is geen nieuw type spacebox om de kamernood tegen te gaan, maar een doos met producten die gratis af te halen was bij een kraampje dat voor de aula gestationeerd was. Even een bonnetje met al je gegevens vanaf internet uitprinten, inleveren en je kreeg je gratis doos.

Op de website van de ‘studentenbox’ staat letterlijk: ‘De Studentenbox is daarmee het ideale middel om studenten kennis te laten maken met uw product, tegen een relatief geringe inspanning.’ Die kapitalen hadden de betreffende bedrijven bij universitaire studenten liever kunnen uitgeven aan sponsoring van bijvoorbeeld een interessant symposium. Je zou verwachten dat zoiets bij ons, gemotiveerde studenten, meer respect afdwingt voor een bedrijf dan simpele reclame. Maar toch hebben heel wat studenten de doos opgehaald. En wat kregen ze ervoor? Een gratis doos. Een gratis doos met spullen. Een gratis doos met spullen waar je weinig aan hebt, waaronder veel reclamefolders en een XXL boxershort die bijna niemand past. En dat na al die moeite. Waarna je die hele doos ook nog eens zelf moet weggooien.

Met duurzaamheid als speerpunt in haar beleid doet de universiteit er natuurlijk alles aan om dit soort verderfelijke initiatieven de kop in te drukken. We begrijpen ook dat de TU StudentenBoxBV natuurlijk niet zomaar heeft toegelaten op het terrein en dat de universiteit een moeilijke keuze heeft moeten maken toen StudentenBoxBV met flink wat flappen voor de deur stond, smekend om een standje. Toch waarderen we de keuze van onze universiteit, omdat er zo uiteindelijk toch weer meer geld is binnengehaald voor het aannemen van hoogleraren. Bijvoorbeeld een hoogleraar gespecialiseerd in duurzaamheid, of een hoogleraar die consuminderen hoog in het vaandel heeft staan.

We zijn diep onder de indruk van dit staaltje scherpzinnig en politiek goed doordacht duurzaamheidsbeleid van de TU. Ga zo door.

Thierry Oosterhoff en Cynthia van den Eijnde, beleidsgroep Maatschappij VSSD.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.