De nog geen jaar oude toneelvereniging Katharsis van Sint Jansbrug speelde vorige week voor volle zalen in het Floratheater Niet doen Sneeuwwitje! Virgilianen Jasper van Kuijk en Stephanie van Mal waren ter plekke.
/strong>
Van Kuijk: ,,De basis voor het verhaal was het sprookje van Sneeuwwitje zoals iedereen dat nog wel kent van vroeger. De bewerking van Anton Koolhaas voegt behoorlijk wat vernieuwende elementen toe. Zo is de prins homofiel, lijkt Sneeuwwitje stoned en zijn de brave kabouters veranderd in geile dansende discodwergen. Een verteller leidde de toeschouwer door het verhaal. Wat ik erg origineel vond, was dat de verteller ook zelf deel nam aan het toneelstuk. Hij interviewde dan sommige personages.”
Van Mal: ,,De begeleidingsband introduceerde personages op een soort Peter en de Wolf%achtige manier. Bij het horen van een bepaalde tune wist je al wie er ten tonele zou verschijnen.”
Van Kuijk: ,,Aan de kostuums waren de personages dan ook niet echt te herkennen. Alle vrouwen droegen een mantelpak, de mannen een pak. Er waren wel kleine accenten aangebracht om onderscheid te maken tussen de personages. Zo droeg het wilde zwijn kisten en de boze stiefmoeder glimmende naaldhaklaarzen. Het was even wennen, maar ik vond deze manier van kostuumgebruik goed bij het toneelstuk passen.”
Van Mal: ,,De acteerprestaties waren erg goed. Eigenlijk was het enige dat me stoorde dat alle acteurs een beetje schreeuwerig spraken.”
Van Kuijk: ,,Eén jongen had een heel bijzondere dubbelrol. Hij speelde de koning in het stuk en gitaar in de begeleidende band. Hij speelde overigens bijzonder goed gitaar. Soms maakte hij geluiden waarbij ik bijna het idee had dat ze uit een synthesizer kwamen.”
Van Mal: ,,Natuurlijk kan je van studententoneel niet verwachten dat alles er superprofessioneel uitziet. Eerlijk gezegd hou ik helemaal niet van toneel, maar ik vond deze opvoering toch wel erg goed en vermakelijk.”
De nog geen jaar oude toneelvereniging Katharsis van Sint Jansbrug speelde vorige week voor volle zalen in het Floratheater Niet doen Sneeuwwitje! Virgilianen Jasper van Kuijk en Stephanie van Mal waren ter plekke.
Van Kuijk: ,,De basis voor het verhaal was het sprookje van Sneeuwwitje zoals iedereen dat nog wel kent van vroeger. De bewerking van Anton Koolhaas voegt behoorlijk wat vernieuwende elementen toe. Zo is de prins homofiel, lijkt Sneeuwwitje stoned en zijn de brave kabouters veranderd in geile dansende discodwergen. Een verteller leidde de toeschouwer door het verhaal. Wat ik erg origineel vond, was dat de verteller ook zelf deel nam aan het toneelstuk. Hij interviewde dan sommige personages.”
Van Mal: ,,De begeleidingsband introduceerde personages op een soort Peter en de Wolf%achtige manier. Bij het horen van een bepaalde tune wist je al wie er ten tonele zou verschijnen.”
Van Kuijk: ,,Aan de kostuums waren de personages dan ook niet echt te herkennen. Alle vrouwen droegen een mantelpak, de mannen een pak. Er waren wel kleine accenten aangebracht om onderscheid te maken tussen de personages. Zo droeg het wilde zwijn kisten en de boze stiefmoeder glimmende naaldhaklaarzen. Het was even wennen, maar ik vond deze manier van kostuumgebruik goed bij het toneelstuk passen.”
Van Mal: ,,De acteerprestaties waren erg goed. Eigenlijk was het enige dat me stoorde dat alle acteurs een beetje schreeuwerig spraken.”
Van Kuijk: ,,Eén jongen had een heel bijzondere dubbelrol. Hij speelde de koning in het stuk en gitaar in de begeleidende band. Hij speelde overigens bijzonder goed gitaar. Soms maakte hij geluiden waarbij ik bijna het idee had dat ze uit een synthesizer kwamen.”
Van Mal: ,,Natuurlijk kan je van studententoneel niet verwachten dat alles er superprofessioneel uitziet. Eerlijk gezegd hou ik helemaal niet van toneel, maar ik vond deze opvoering toch wel erg goed en vermakelijk.”

Comments are closed.