Steun voor afschaffing proefschrift

,,Er moet iets veranderen. Slechts zeven procent van de promovendi haalt de officiële termijn van vier jaar. De eisen zijn te hoog”, zegt Victor Spoormaker, voorzitter van het Laioo. Volgens hem zijn de promotie-eisen in de VS en Engeland lager. ,,Het is daar geen probleem om in drie jaar te promoveren. Het wordt daar niet zoals hier gezien als een levenswerk, maar als een proeve van bekwaamheid.”

De Laioo-voorzitter is er echter geen voorstander van verschillende eisen te hanteren voor dezelfde titel, zoals Van Vught wil. ,,Ik denk eerder aan een algemene invoering van het proefschrift, zoals dat nu al voor bètawetenschappers en psychologen geldt: een bundeling van ongeveer vijf nog te publiceren artikelen, aangevuld met een stevige inleiding en conclusies, die zorgen voor de nodige samenhang. Verlichting in de promotie-eisen kan dan bereikt worden door vermindering van het aantal artikelen. De andere mogelijkheid is afschaffing van het proefschrift als zodanig.”

Het Laioo werkt dit soort ideeën uit in een notitie, die begin volgend jaar klaar moet zijn. Universiteitenvereniging Vsnu komt rond de jaarwisseling al met een advies over de promotie-eisen.

Van Vught doelt met zijn voorstel op ‘professionele doctoren’ die als topmanager in kennisintensieve bedrijven kunnen werken. Zij zouden ervaring moeten opdoen met het doen van onderzoek, maar ook met leidinggeven. Bovendien moeten ze leren hoe een prototype van een nieuw product kan worden ontwikkeld en hoe spin-offs en patenten te realiseren. Door af te zien van het schrijven van een tijdrovend proefschrift zouden de ‘managementdoctoren’ in een soort duaal traject in twee à drie jaar de doctorstitel kunnen halen.

In de VS bestaan volgens Van Vught al universiteiten die een doctorstitel kennen, zonder de verplichting van het schrijven van een proefschrift. Volgens Laioo-bestuurslid Franciska Koens voor internationale zaken is het in Zweden en Spanje ook mogelijk op artikelen te promoveren, en zou de vereiste introductie in Zweden minder uitgebreid zijn dan hier.

,,Er moet iets veranderen. Slechts zeven procent van de promovendi haalt de officiële termijn van vier jaar. De eisen zijn te hoog”, zegt Victor Spoormaker, voorzitter van het Laioo. Volgens hem zijn de promotie-eisen in de VS en Engeland lager. ,,Het is daar geen probleem om in drie jaar te promoveren. Het wordt daar niet zoals hier gezien als een levenswerk, maar als een proeve van bekwaamheid.”

De Laioo-voorzitter is er echter geen voorstander van verschillende eisen te hanteren voor dezelfde titel, zoals Van Vught wil. ,,Ik denk eerder aan een algemene invoering van het proefschrift, zoals dat nu al voor bètawetenschappers en psychologen geldt: een bundeling van ongeveer vijf nog te publiceren artikelen, aangevuld met een stevige inleiding en conclusies, die zorgen voor de nodige samenhang. Verlichting in de promotie-eisen kan dan bereikt worden door vermindering van het aantal artikelen. De andere mogelijkheid is afschaffing van het proefschrift als zodanig.”

Het Laioo werkt dit soort ideeën uit in een notitie, die begin volgend jaar klaar moet zijn. Universiteitenvereniging Vsnu komt rond de jaarwisseling al met een advies over de promotie-eisen.

Van Vught doelt met zijn voorstel op ‘professionele doctoren’ die als topmanager in kennisintensieve bedrijven kunnen werken. Zij zouden ervaring moeten opdoen met het doen van onderzoek, maar ook met leidinggeven. Bovendien moeten ze leren hoe een prototype van een nieuw product kan worden ontwikkeld en hoe spin-offs en patenten te realiseren. Door af te zien van het schrijven van een tijdrovend proefschrift zouden de ‘managementdoctoren’ in een soort duaal traject in twee à drie jaar de doctorstitel kunnen halen.

In de VS bestaan volgens Van Vught al universiteiten die een doctorstitel kennen, zonder de verplichting van het schrijven van een proefschrift. Volgens Laioo-bestuurslid Franciska Koens voor internationale zaken is het in Zweden en Spanje ook mogelijk op artikelen te promoveren, en zou de vereiste introductie in Zweden minder uitgebreid zijn dan hier.