Sportgek – Susan Houterman (dans en fitness)

Houterman, teamlid vanaf de oprichting in 2007, danste al sinds haar lagereschooltijd. “Eén keer per week met vriendinnen in een zaaltje in de judoschool, daar deden we een soort streetdance. Later ging ik ook gogo dance en step aerobics doen. Toen ik in Delft kwam werden daar pas in mijn tweede jaar dit soort lessen aangeboden.”

Tijdens een streetdanceles werd de oprichting van een demonstratieteam aangekondigd waarvoor auditie gedaan kon worden. Het showelement sprak haar aan. Ze gaf zich op en werd aangenomen, het eerste optreden was op het IO-festival van 2007. Sindsdien verscheen het team bij gelegenheden als Trend Event en het TU-zomerfestival. Het gezelschap traint wekelijks anderhalf uur in een danszaal op het cultuurcentrum. In het begin bedacht een docente de choreografie, nu doen ze dat zelf. “De muziek mixen we ook zelf. Eerst kiezen we de nummers uit na een hele middag luisteren, daarna zoeken we naar danceremixen op internet. Er gaat wat tijd overheen voordat een showtje klaar is.” 

In de shows van zo’n vijf minuten worden dansstijlen gepresenteerd als step aerobics, gogo dance, samba-aerobics en streetdance. En ja, dat valt zeker onder sport: “Omdat je spierpijn krijgt en er moe van wordt. Het is een van de weinige sporten waarbij je na vijf minuten knallen helemaal kapot kan zijn. Het applaus, in combinatie met de adrenaline, geeft een enorme kick. Net als het gevoel dat je snel iets aanleert met zijn allen. Het fijne van een team is ook dat je een afspraak maakt om te gaan sporten. Daar krijg je ook nog het sociale aspect bij.”

Incidenteel volgt ze wel eens een spinning- of bodypowerles, maar sporten zonder dansaspect motiveren haar niet. “Als ik bij fitness op de fiets zit merk ik dat ik op het ritme van de muziek ga trappen. Het voelt heel erg vrij wat we doen en toch is het heel inspannend. Je gebruikt al je spieren, het houdt je soepel.” 

Sport is voor Houterman pure ontspanning. Als ze een beetje down is en gaat dansen, wordt ze daar na anderhalf uur weer vrolijk van. Na haar afstuderen in september zal ze zeker zoeken naar een dansschool die iets dergelijks aanbiedt. Mede door haar aanstaande vertrek zoekt Mixed Up trouwens nieuwe mensen.

Dunnefilm zonnecellen hebben veel voordelen. Om te beginnen zijn ze een stuk goedkoper dan de reguliere zonnecellen die gebaseerd zijn op de chiptechnologie. De productie kost minder energie en materiaal omdat dunnefilm zonnecellen bestaan uit een laagje van slechts een duizendste millimeter silicium, opgedampt op een ondergrond die ook flexibel kan zijn.

Het rendement is alleen laag (7-9 procent) in vergelijking met de 12-20 procent van kristallijne zonnecellen.
Erger nog: in de eerste uren zonlicht valt het rendement van dunnefilm zonnecellen uit amorf silicium terug met soms wel 30 procent. Die terugval vanwege defecten in het materiaal staat bekend als het Staebler-Wronski effect.

Dr.ir. Gijs van Elzakker presenteerde bij zijn promotie aan de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica een manier om die terugval in rendement te beperken. In zijn onderzoek had hij geëxperimenteerd met de verdunning van het silaangas (SiH4) waaruit de amorfe dunnefilm zonnecel wordt opgedampt met waterstof.

Hij laat zien dat bij een twintigvoudige verdunning het aantal defecten in het materiaal afneemt, maar dat bij een nog grotere verdunning het beginrendement van de cellen lager wordt. Bovendien vermindert een hoge verdunning de groeisnelheid van de siliciumlaag.

Van Elzakker concludeert daarom dat een twintigvoudige verdunning met H2 optimaal is. Het beperkt de degradatie door zonlicht tot 11 procent, waardoor het stabiele eindrendement 7 procent bedraagt.

Een verklaring voor de beperking van het Staebler-Wronski effect zoekt de jonge doctor in de vermindering van wanorde in het materiaal en de daarmee gepaard gaande afname van zwakke onderlinge verbindingen in het silicium.

Van Elzakker kan zijn onderzoek voortzetten en in praktijk brengen bij de optimalisatie van amorfe en microkristallijne dunnefilm zonnecellen bij het bedrijf Inventux Technologies in Berlijn. “In Duitsland gebeurt er veel meer op het gebied van zonnecellen”, zo heeft hij ondervonden.

Gijs van Elzakker, Hydrogenated Amorphous Silicon Solar Cells Deposited from Silane Diluted with Hydrogen, 6 juli 2010, promotor: prof.dr. Miro Zeman.