Sport

Middels een rondvaart door de Delftse grachten deed het damesteam van Dopie zondagmiddag rond een uur of zes luidruchtig kond van het zojuist behaalde kampioenschap van de derde klasse. Het was eens wat anders dan de ‘depriborrels’ van de afgelopen vijf jaar.

De hockeyster schreeuwden vijf jaar frustratie van het nét niet promoveren van zich af. Altijd was er wel een elftal dat nét iets beter presteerde; al was het maar door één schamel doelpuntje meer te scoren en zo de titel voor de bleke neuzen van de Dopievrouwen weg te kapen. Maar dit seizoen liet het damesteam van Dopie zich de kaas niet van het brood eten. Met indrukwekkende overmacht veegden zij achter elkaar de vloer aan met alle mogelijke tegenstanders. Zondag werd de achttiende overwinning behaald uit evenzoveel duels. Een unieke prestatie met een duizelingwekkend doelsaldo van 90 tegen 6. In de kampioenswedstrijd, zondag in Reeuwijk, lieten zij er ook weer geen kunstgras over groeien. Met liefst 10-0 werd de thuisploeg opgerold. Terwijl de tegenstanders in aller ijl de hoofden in spoedvergadering bij elkaar staken om te bespreken hoe de naderende degradatie kan worden afgewend, zochten de Dopiedames om te beginnen hun heil aan de Reeuwijkse bar. Na de rondvaart werd het feest voortgezet op Virgiel. Vermoedelijk zijn ze nu nog bezig.

Of de voetballers van Ariston ’80 zich straks in een met kratten bier volgeladen rondvaartboot op de Delftse grachten kunnen vertonen of zich zullen moeten behelpen met een droge depriborrel aan wal, valt nog te bezien. In de zwaar beladen wedstrijd tegen CCO leken zij zaterdag aanvankelijk een beslissende slag toe te brengen aan hun concurrenten voor het kampioenschap. Bij rust leidde de ploeg van coach Rick van Leeuwen soeverein met 2-0, maar na de pauze draaide het een stuk stroever bij de studenten en kwam CCO terug tot 2-2. Bert Kroon, de ‘Berlusconi van CCO’ (vorige keer beweerde hij 10.000 gulden in het cluppie te hebben gestoken – we spreken hier over de vijfde klasse amateurs, de laagste afdeling voor standaardteams), wilde niet prijsgeven wie de makers van de twee wonderschone doelpunten waren: ,,O nee, daar doen wij niet aan mee. Dat komt niet in de Delftse kranten”. Sorry, lezers. Na het gelijke spel staat Ariston nog altijd drie punten voor op CCO. Er zijn nog vier speelronden te gaan.

De rugbyers van DSR-C acteerden dit weekeinde in de halve finale van de play-offs. Inzet is terugkeer naar de eerste klasse. Tegenstander Alkmaar drukte binnen 30 seconden de eerste try en benutte vervolgens de aansluitende conversie. Dat bracht de stand op 0-7. Een depriborrel leek in aantocht. Het waren echter niet de Delftenaren maar de Alkmaarders die van de schrik moesten bekomen: na twee helften stonden de cijfers 44-7 in het voordeel van DSR-C op het bord. Komend weekeinde is de finale. Winst betekent promotie.

Paal Centraal kon best een depriborrel gebruiken na het teleurstellende resultaat op het NSK zaalkorfbal dat op Goede Vrijdag plaatsvond in Utrecht. Nadat het eerste groepsduel ruim was gewonnen, volgden twee nipte nederlagen in de resterende poulewedstrijden. De Delftse studenten moesten daardoorgenoegen nemen met een gedeelde vijfde plaats. ,,Dat viel eigenlijk tegen. We waren ervan uitgegaan dat we de kruisfinales zouden halen”, aldus woordvoerster Marjan Boer namens PC, die er als klassieke smoes aan toevoegde: ,,Er waren twee goede spelers van ons geblesseerd.” Toch was het geen verloren dag geweest, troostte zij zichzelf: ,,Het was mooi weer, we hebben veel buiten gezeten.”

Het tweede team deed het in de reservepoule iets beter en won twee van de drie duels. Daarmee eindigde het achttal op een gedeelde eerste tot en met derde plaats. Of als een na laatste, als je het van onderaf bekijkt. In de afgesloten zaalcompetitie handhaafden beide teams zich door op een vierde stek te eindigen (in poules van acht teams). In het inmiddels op gang gekomen tweede deel van de veldcompetitie maakt zowel één als twee kans op promotie.