Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Wetenschap

Simulator helpt chirurg

Laparoscopie, het opereren van patiënten door openingen zo klein als een knoopsgat, is volgens dr. Emiel Verdaasdonk de grootste innovatie in de twintigste-eeuwse chirurgie. Helaas weten de opleidingen er nog niet zo goed raad mee.

De operatie begint met een klein sneetje onder de navel. Met CO2-gas wordt de buikholte opgeblazen zodat de endoscoop (camera) ingebracht kan worden. Indien nodig volgen er nog meer openingen in de buikwand voor zuigers, tangen, scharen of andere instrumenten. Deze vorm van opereren wordt steeds vaker toegepast en het domein van de zogenaamd minimaal-invasieve chirurgie breidt zich steeds verder uit van galblaasverwijdering, liesbreukoperaties, tot darmoperaties en verder. De patiënt heeft er baat bij, omdat hij sneller en beter herstelt van de ingreep.

Maar de beheersing van laparoscopie vergt van de chirurg heel andere vaardigheden dan bij een open ingreep. De oog-handcoördinatie is lastig, er is geen direct contact met de plek van de operatie, het inschatten van diepte is ingewikkeld en het werken met de lange instrumenten die in het midden vastzitten in de buikwandopening bemoeilijkt de beweging.

De training van chirurgen is daar niet op ingesteld, constateert dr. Emiel Verdaasdonk in zijn proefschrift ‘Virtual reality training and equipment handling in laparoscopic surgery’. Afgelopen maandag promoveerde hij bij prof.dr. Jenny Dankelman van BioMechanical Engineering (Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek & Technische Materiaalwetenschappen) en dr. Laurents Stassen van het Reinier de Graaf Gasthuis in Delft. De ‘crisis’ in de opleiding van chirurgen bestaat eruit dat het traditionele trainingsmodel (veel uren maken naast een ervaren leermeester) niet aansluit bij de beheersing van laparoscopie. Die specifieke motoriek lijkt iemand beter en veiliger op te pikken met een simulator. Sommige opleidingen gebruiken daar een mechanische simulator voor, andere een computersimulator, zoals de in Delft ontwikkelde SIMENDO.

Verdaasdonk, in opleiding als chirurg, heeft uitgezocht hoe chirurgen de benodigde vaardigheden het best onder de knie kunnen krijgen. Hij geeft de voorkeur aan computersimulatoren omdat daarmee de prestaties automatisch gemeten en vastgelegd kunnen worden. Zo bleek uit de vergelijking tussen een eendaagse training en dezelfde trainingstijd over een langere periode, dat herhaalde kortere sessies effectiever zijn. Ook bleek er nogal wat verschil in benodigde leertijd te zijn om een bepaald niveau te bereiken. De een deed er vier keer langer over dan een ander.

Bij de opleiding van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam gaan nu alle chirurgen in opleiding eerst trainen op de simulator. Pas als ze een vooraf vastgestelde handigheid hebben bereikt, mogen ze deelnemen aan laparoscopische oefeningen op een varken. Andere ziekenhuizen hebben hun eigen trainingsmethode, maar Verdaasdonk weet zich gesteund door een recent rapport van de Inspectie Volksgezondheid over laparoscopie waarin wordt aangedrongen op grotere veiligheid, betere training en een betere omgang met de apparatuur. Voor dat laatste beveelt de promovendus de invoer van checklists aan, net als in de luchtvaart.

De operatie begint met een klein sneetje onder de navel. Met CO2-gas wordt de buikholte opgeblazen zodat de endoscoop (camera) ingebracht kan worden. Indien nodig volgen er nog meer openingen in de buikwand voor zuigers, tangen, scharen of andere instrumenten. Deze vorm van opereren wordt steeds vaker toegepast en het domein van de zogenaamd minimaal-invasieve chirurgie breidt zich steeds verder uit van galblaasverwijdering, liesbreukoperaties, tot darmoperaties en verder. De patiënt heeft er baat bij, omdat hij sneller en beter herstelt van de ingreep.

Maar de beheersing van laparoscopie vergt van de chirurg heel andere vaardigheden dan bij een open ingreep. De oog-handcoördinatie is lastig, er is geen direct contact met de plek van de operatie, het inschatten van diepte is ingewikkeld en het werken met de lange instrumenten die in het midden vastzitten in de buikwandopening bemoeilijkt de beweging.

De training van chirurgen is daar niet op ingesteld, constateert dr. Emiel Verdaasdonk in zijn proefschrift ‘Virtual reality training and equipment handling in laparoscopic surgery’. Afgelopen maandag promoveerde hij bij prof.dr. Jenny Dankelman van BioMechanical Engineering (Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek & Technische Materiaalwetenschappen) en dr. Laurents Stassen van het Reinier de Graaf Gasthuis in Delft. De ‘crisis’ in de opleiding van chirurgen bestaat eruit dat het traditionele trainingsmodel (veel uren maken naast een ervaren leermeester) niet aansluit bij de beheersing van laparoscopie. Die specifieke motoriek lijkt iemand beter en veiliger op te pikken met een simulator. Sommige opleidingen gebruiken daar een mechanische simulator voor, andere een computersimulator, zoals de in Delft ontwikkelde SIMENDO.

Verdaasdonk, in opleiding als chirurg, heeft uitgezocht hoe chirurgen de benodigde vaardigheden het best onder de knie kunnen krijgen. Hij geeft de voorkeur aan computersimulatoren omdat daarmee de prestaties automatisch gemeten en vastgelegd kunnen worden. Zo bleek uit de vergelijking tussen een eendaagse training en dezelfde trainingstijd over een langere periode, dat herhaalde kortere sessies effectiever zijn. Ook bleek er nogal wat verschil in benodigde leertijd te zijn om een bepaald niveau te bereiken. De een deed er vier keer langer over dan een ander.

Bij de opleiding van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam gaan nu alle chirurgen in opleiding eerst trainen op de simulator. Pas als ze een vooraf vastgestelde handigheid hebben bereikt, mogen ze deelnemen aan laparoscopische oefeningen op een varken. Andere ziekenhuizen hebben hun eigen trainingsmethode, maar Verdaasdonk weet zich gesteund door een recent rapport van de Inspectie Volksgezondheid over laparoscopie waarin wordt aangedrongen op grotere veiligheid, betere training en een betere omgang met de apparatuur. Voor dat laatste beveelt de promovendus de invoer van checklists aan, net als in de luchtvaart.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.