Ruimtelustrum voor Delftse nanosatelliet

“In het begin dachten we: als ze het drie maanden volhoudt, is het mooi”, herinnert dr.ir. Chris Verhoeven (EWI / L&R) zich. De verwachtingen waren niet zo hoog gespannen omdat de satelliet ter grootte van een melkpak door studenten in elkaar was gezet met standaard elektronica die ook in smartphones zit. Die is niet gehard tegen straling in de ruimte. Maar zelfs toen vorig jaar twee keer een zonnestorm langskwam, gaf ‘de keiharde dame’ geen krimp.

Delfi-C3 bevindt zich tussen twee experimentele zonnepanelen van het Leidse bedrijf DutchSpace en stuurt data over hun functioneren door naar de gebruikers. Die willen weten hoe hun panelen in de ruimte presteren onder extreme temperaturen, herhaaldelijke uitzetting en krimp en inwerking van straling. Daarbij tolt de nanosatelliet met de panelen in een rustig tempo door de ruimte in een baan op ongeveer 625 kilometer hoogte. Elke anderhalf uur rondt ze de aarde met een snelheid van 7,5 kilometer per seconde.

Delfi-C3 is plat Delfts voor een klein Delftje, waarbij C3 betekent dat het ding is opgebouwd uit drie gestapelde cube-sat kubusjes met ribbe van tien centimeter. Delfi was destijds de vierde Nederlandse satelliet, en de enige die nog ‘in leven is’ aldus een trotse Verhoeven.

Dat succes smaakt naar meer. Verhoeven heeft plannen voor een vloot nanosatellieten rond de maan, en hoopt dat hij het allemaal nog meemaakt. De studenten die Delfi destijds bouwden als een studentenproject zijn een bedrijf ISIS begonnen dat nu met ruim veertig mensen nanosatellieten produceert als aan de lopende band.

Delta berichtte op 8 mei 2008 over de lancering.