Rsi-behandeling aan TU gestopt

Fysiotherapeut Jeroen Gerrissen kwam op 1 januari voor 20 uur per week in dienst van de TU maar zegde al in augustus zijn baan weer op. De door hem begeleide ‘rsi-klasjes’ liggen nu stil. Gerrissen noemt de hoge werkdruk als belangrijke reden voor zijn vertrek. ,,De instroom was zo groot dat ik mensen niet individueel kon begeleiden. Dat is erg frustrerend.”

Gerrissen, die een eigen praktijk heeft in het sportcentrum, werkte al langer op freelancebasis voor de Arbo- en Milieudienst (AMD) van de TU. Toen het aantal medewerkers met rsi geleden schrikbarend toenam, wilde de AMD meer begeleiding gaan bieden en kwam Gerrissen in dienst van de TU.

Volgens Niek Stolp, bedrijfsarts en hoofd AMD, is het nooit de bedoeling geweest dat Gerrissen zelf mensen ging behandelen. ,,De deal was dat mensen met klachten snel bij iemand terechtkonden. Gerrissens opdracht was dat hij ze adviseerde en snel doorverwees naar de juiste behandelaar.”

Dat is volgens Stolp de reden dat de wachtlijst steeds langer werd. ,,Er kwamen alleen maar mensen bij en gingen geen mensen af.” Hij benadrukt dat de AMD geen gezondheidscentrum is waar behandelingen plaatsvinden. ,,Dan krijgen we herrie met de reguliere gezondheidszorg en dat zou ons ook te veel op kosten jagen.”

Volgens Gerrissen verliep de communicatie met de AMD vrij stroef. ,,Er was geen duidelijke taakomschrijving. Ik voelde me verantwoordelijk voor die mensen omdat er geen andere oplossing was.”

Zowel de AMD als Gerrissen bepleiten een multidisciplinaire aanpak van rsi. Dus niet alleen fysiotherapie, maar ook ergonomie, psychologie, houdingsleer en ontspanningstherapie. Inmiddels heeft de AMD een structuur ontwikkeld om mensen met rsi te begeleiden. Deze maand start een pilot bij onderzoeksinstituut OTB en onder promovendi, die vaak rsi-klachten hebben. Ze krijgen begeleiding van een psycholoog en een fysiotherapeut.

Gerrissen begeleidt intussen in zijn eigen praktijk tien TU-medewerkers die eerst in zijn klasje zaten, maar nu via hun huisarts weer bij hem zijn terechtgekomen. Hoe het met de rest van de klas gaat, is onbekend.

Fysiotherapeut Jeroen Gerrissen kwam op 1 januari voor 20 uur per week in dienst van de TU maar zegde al in augustus zijn baan weer op. De door hem begeleide ‘rsi-klasjes’ liggen nu stil. Gerrissen noemt de hoge werkdruk als belangrijke reden voor zijn vertrek. ,,De instroom was zo groot dat ik mensen niet individueel kon begeleiden. Dat is erg frustrerend.”

Gerrissen, die een eigen praktijk heeft in het sportcentrum, werkte al langer op freelancebasis voor de Arbo- en Milieudienst (AMD) van de TU. Toen het aantal medewerkers met rsi geleden schrikbarend toenam, wilde de AMD meer begeleiding gaan bieden en kwam Gerrissen in dienst van de TU.

Volgens Niek Stolp, bedrijfsarts en hoofd AMD, is het nooit de bedoeling geweest dat Gerrissen zelf mensen ging behandelen. ,,De deal was dat mensen met klachten snel bij iemand terechtkonden. Gerrissens opdracht was dat hij ze adviseerde en snel doorverwees naar de juiste behandelaar.”

Dat is volgens Stolp de reden dat de wachtlijst steeds langer werd. ,,Er kwamen alleen maar mensen bij en gingen geen mensen af.” Hij benadrukt dat de AMD geen gezondheidscentrum is waar behandelingen plaatsvinden. ,,Dan krijgen we herrie met de reguliere gezondheidszorg en dat zou ons ook te veel op kosten jagen.”

Volgens Gerrissen verliep de communicatie met de AMD vrij stroef. ,,Er was geen duidelijke taakomschrijving. Ik voelde me verantwoordelijk voor die mensen omdat er geen andere oplossing was.”

Zowel de AMD als Gerrissen bepleiten een multidisciplinaire aanpak van rsi. Dus niet alleen fysiotherapie, maar ook ergonomie, psychologie, houdingsleer en ontspanningstherapie. Inmiddels heeft de AMD een structuur ontwikkeld om mensen met rsi te begeleiden. Deze maand start een pilot bij onderzoeksinstituut OTB en onder promovendi, die vaak rsi-klachten hebben. Ze krijgen begeleiding van een psycholoog en een fysiotherapeut.

Gerrissen begeleidt intussen in zijn eigen praktijk tien TU-medewerkers die eerst in zijn klasje zaten, maar nu via hun huisarts weer bij hem zijn terechtgekomen. Hoe het met de rest van de klas gaat, is onbekend.