Voor de achtste editie van de Technologiedag was een prikkelend thema gekozen: de techniek als vriend én vijand van de mens. Dat leverde interessante presentaties op.
Delen
/strong>
Voetbalrobotteam Clockwork Orange kan in de eigen competitie heel aardig meekomen. Dankzij verbeterde technologie heeft het elftal de laatste jaren zelfs flink vooruitgang geboekt. Maar gemeten naar de standaard van het ‘mensenvoetbal’ heeft het team nog een lange weg af te leggen. Dat werd afgelopen zaterdag nog maar weer eens gedemonstreerd tijdens een workshop op de Technologiedag. Toch hebben de Delftse en Amsterdamse onderzoekers achter Clockwork Orange goede hoop dat over een halve eeuw robots de sterren van de hemel spelen. Vaarwel, dure transfers.
‘Maakt techniek de mens, of maakt de techniek de mens overbodig?’ Dat was dit jaar het thema van de Technologiedag. De inzet van robotica door het leger laat zien welke dilemma’s achter die laatste vraag kunnen schuilgaan. Luitenant-kolonel Brongers (landmacht) en majoor Holewijn (luchtmacht) waren uitgenodigd om over ‘Robotica binnen Defensie’ te vertellen.
De Verenigde Staten steken de laatste jaren veel geld in het ontwikkelen van onbemande voertuigen en vliegtuigen. Niet alleen vanwege de technology push: de robots zijn ook een manier om het aantal slachtoffers te beperken. Zo is er een robot ontwikkeld die kan opereren in de stedelijke gebieden, die het leger bij voorkeur vermijdt.
De militaire toepassingen van robotica zijn legio: verkenningsvluchten (nu nog verreweg de belangrijkste toepassing), maar ook bewaking, mijnen ruimen, battle damage assesment en het aangeven van doelen in vijandig gebied.
Onbemande vliegtuigen kunnen in omvang variëren van het formaat van een mus tot de grootte van een groot passagiersvliegtuig, lieten de militairen zien. Er komt geen bemanning om als ze neerstorten, ze zijn beter geschikt voor monotone verkenningstochten dan de mens, en ze kunnen ingezet worden in gebieden waar ‘mensen minder goed gedijen’, zoals Holewijn het eufemistisch uitdrukte. ,,Denk maar aan het blussen en beton storten in Tsjernobyl. Als men toen over deze technologie had beschikt, waren er onder de hulpverleners minder slachtoffers gevallen.”
In de Verenigde Staten is een interessante discussie ontstaan, vertelde Brongers: geeft de mens niet te veel verantwoordelijkheid uit handen als de rol van robots in het leger steeds dominanter wordt? Het is een tweesnijdend zwaard: dankzij robots zal het aantal soldaten dat terugkeert in een bodybag afnemen, maar daarmee komt de drempel om een gewapend conflict te beginnen ook lager te liggen.
Vuurlinie
Dat de inzet van robots door het leger onbehagen oproept, bleek ook uit een vraag vanuit de zaal: ,,Het Israëlische leger gebruikt sinds kort remote-control robotbulldozers om Palestijnse huizen te slopen. Wat is daar nu innovatief aan?” Holewijn omzeilde behendig de politieke lading van de vraag, en wees er toch op dat deze robotbulldozer het voordeel heeft dat de chauffeurs zich niet meer in de vuurlinie hoeven te wagen.
Brongers kreeg de vraag voorgelegd of robots niet vreselijk kwetsbaar zijn. ,,Ja, maar dat zijn veldradio’s ook. Ik las onlangs een kritisch artikel uit de jaren dertig over veldradio, geschreven door een beroepsmilitair. Nooit aan beginnen, luidde zijn conclusie.”
Collegevoorzitter Hans van Luijk had een paar uur eerder de Technologiedag geopend met de opsomming van een paar successen van de TU: de stevige toename van de studenteninstroom, een gezamenlijke master micro-elektronica met de Fudan University in Shanghai en natuurlijk de prestatie van het Nuna-team in Australië. Dat team werd even later ook op het podium gehaald. ,,Het team van MIT is een hele dag na jullie binnengekomen!” zei Van Luijk, nog altijd verbluft. Elk teamlid krijgt vijftien ECT-punten, onthulde de collegevoorzitter. ,,Maar dan moet u nog wel even een verslag inleveren.”
Teamleider Diederik Kinds vertelde over de testperiode van vier weken die het team voorafgaand aan de race in een basisschool in Darwin had doorgebracht. ,,Je zag de leerlingen met grote ogen naar de zonnewagen kijken. Twee weken voor de race heb ik voor de gein tegen twee meisjes gezegd: het zou leuk zijn als jullie een mooie tekening voor ons maakten. Vlak voor de race, midden in de hectiek, kregen we onverwacht tweehonderd tekeningen. De kinderen hadden leuke vragen, zoals ‘gebruik je echt geen benzine?’ en ‘hoe ga je naar de wc?”’
De teamleden kregen lof toegezwaaid van EZ-staatssecretaris Karien van Gennip. ,,Toen ik jullie op de televisie zag finishen, voelde ik me echt trots op Delft en Nederland. En wat mooi dat het stoerste teamlid dat de banden mocht verwisselen een meisje was!”
In haar toespraak deed Van Gennip een oproep aan de TU Delft. ,,U weet wat innovatie is. Neem uw verantwoordelijkheid: innoveer en draag die innovatie uit.”
,,Dat was buitengewoon heldere taal voor een politica”, reageerde Van Luijk. ,,We voelen ons uitgedaagd.”
Wubbo Ockels, onlangs aangesteld als fulltime hoogleraar aerospace for sustainable engineering en drijvende kracht achter het zonnewagenproject, hield een verhaal over de noodzaak van gedurfde duurzame technologie, zoals radiografisch bestuurde vliegers diewindenergie benutten en bijvoorbeeld boten kunnen trekken. Ockels had in het begin te kampen met falende techniek: het scherm achter hem bleef zwart. ,,Ik moet dit kunnen. Ik ben getraind om dit soort situaties aan te kunnen”, stak de voormalige astronaut de draak met zijn stoere imago. (JP)
Voor de achtste editie van de Technologiedag was een prikkelend thema gekozen: de techniek als vriend én vijand van de mens. Dat leverde interessante presentaties op.
Voetbalrobotteam Clockwork Orange kan in de eigen competitie heel aardig meekomen. Dankzij verbeterde technologie heeft het elftal de laatste jaren zelfs flink vooruitgang geboekt. Maar gemeten naar de standaard van het ‘mensenvoetbal’ heeft het team nog een lange weg af te leggen. Dat werd afgelopen zaterdag nog maar weer eens gedemonstreerd tijdens een workshop op de Technologiedag. Toch hebben de Delftse en Amsterdamse onderzoekers achter Clockwork Orange goede hoop dat over een halve eeuw robots de sterren van de hemel spelen. Vaarwel, dure transfers.
‘Maakt techniek de mens, of maakt de techniek de mens overbodig?’ Dat was dit jaar het thema van de Technologiedag. De inzet van robotica door het leger laat zien welke dilemma’s achter die laatste vraag kunnen schuilgaan. Luitenant-kolonel Brongers (landmacht) en majoor Holewijn (luchtmacht) waren uitgenodigd om over ‘Robotica binnen Defensie’ te vertellen.
De Verenigde Staten steken de laatste jaren veel geld in het ontwikkelen van onbemande voertuigen en vliegtuigen. Niet alleen vanwege de technology push: de robots zijn ook een manier om het aantal slachtoffers te beperken. Zo is er een robot ontwikkeld die kan opereren in de stedelijke gebieden, die het leger bij voorkeur vermijdt.
De militaire toepassingen van robotica zijn legio: verkenningsvluchten (nu nog verreweg de belangrijkste toepassing), maar ook bewaking, mijnen ruimen, battle damage assesment en het aangeven van doelen in vijandig gebied.
Onbemande vliegtuigen kunnen in omvang variëren van het formaat van een mus tot de grootte van een groot passagiersvliegtuig, lieten de militairen zien. Er komt geen bemanning om als ze neerstorten, ze zijn beter geschikt voor monotone verkenningstochten dan de mens, en ze kunnen ingezet worden in gebieden waar ‘mensen minder goed gedijen’, zoals Holewijn het eufemistisch uitdrukte. ,,Denk maar aan het blussen en beton storten in Tsjernobyl. Als men toen over deze technologie had beschikt, waren er onder de hulpverleners minder slachtoffers gevallen.”
In de Verenigde Staten is een interessante discussie ontstaan, vertelde Brongers: geeft de mens niet te veel verantwoordelijkheid uit handen als de rol van robots in het leger steeds dominanter wordt? Het is een tweesnijdend zwaard: dankzij robots zal het aantal soldaten dat terugkeert in een bodybag afnemen, maar daarmee komt de drempel om een gewapend conflict te beginnen ook lager te liggen.
Vuurlinie
Dat de inzet van robots door het leger onbehagen oproept, bleek ook uit een vraag vanuit de zaal: ,,Het Israëlische leger gebruikt sinds kort remote-control robotbulldozers om Palestijnse huizen te slopen. Wat is daar nu innovatief aan?” Holewijn omzeilde behendig de politieke lading van de vraag, en wees er toch op dat deze robotbulldozer het voordeel heeft dat de chauffeurs zich niet meer in de vuurlinie hoeven te wagen.
Brongers kreeg de vraag voorgelegd of robots niet vreselijk kwetsbaar zijn. ,,Ja, maar dat zijn veldradio’s ook. Ik las onlangs een kritisch artikel uit de jaren dertig over veldradio, geschreven door een beroepsmilitair. Nooit aan beginnen, luidde zijn conclusie.”
Collegevoorzitter Hans van Luijk had een paar uur eerder de Technologiedag geopend met de opsomming van een paar successen van de TU: de stevige toename van de studenteninstroom, een gezamenlijke master micro-elektronica met de Fudan University in Shanghai en natuurlijk de prestatie van het Nuna-team in Australië. Dat team werd even later ook op het podium gehaald. ,,Het team van MIT is een hele dag na jullie binnengekomen!” zei Van Luijk, nog altijd verbluft. Elk teamlid krijgt vijftien ECT-punten, onthulde de collegevoorzitter. ,,Maar dan moet u nog wel even een verslag inleveren.”
Teamleider Diederik Kinds vertelde over de testperiode van vier weken die het team voorafgaand aan de race in een basisschool in Darwin had doorgebracht. ,,Je zag de leerlingen met grote ogen naar de zonnewagen kijken. Twee weken voor de race heb ik voor de gein tegen twee meisjes gezegd: het zou leuk zijn als jullie een mooie tekening voor ons maakten. Vlak voor de race, midden in de hectiek, kregen we onverwacht tweehonderd tekeningen. De kinderen hadden leuke vragen, zoals ‘gebruik je echt geen benzine?’ en ‘hoe ga je naar de wc?”’
De teamleden kregen lof toegezwaaid van EZ-staatssecretaris Karien van Gennip. ,,Toen ik jullie op de televisie zag finishen, voelde ik me echt trots op Delft en Nederland. En wat mooi dat het stoerste teamlid dat de banden mocht verwisselen een meisje was!”
In haar toespraak deed Van Gennip een oproep aan de TU Delft. ,,U weet wat innovatie is. Neem uw verantwoordelijkheid: innoveer en draag die innovatie uit.”
,,Dat was buitengewoon heldere taal voor een politica”, reageerde Van Luijk. ,,We voelen ons uitgedaagd.”
Wubbo Ockels, onlangs aangesteld als fulltime hoogleraar aerospace for sustainable engineering en drijvende kracht achter het zonnewagenproject, hield een verhaal over de noodzaak van gedurfde duurzame technologie, zoals radiografisch bestuurde vliegers diewindenergie benutten en bijvoorbeeld boten kunnen trekken. Ockels had in het begin te kampen met falende techniek: het scherm achter hem bleef zwart. ,,Ik moet dit kunnen. Ik ben getraind om dit soort situaties aan te kunnen”, stak de voormalige astronaut de draak met zijn stoere imago. (JP)
Comments are closed.