Duurzaamheid is ook in Zweden een bekend begrip. Toch was een groep Zweden onder de indruk van de gecoördineerde manier waarop de TU duurzaamheid in het onderwijs integreert.
Delen
/strong>
,,Hier in Delft wordt het onderwerp duurzaamheid veel systematischer in het onderwijs ingebracht dan bij ons in Zweden. Bij ons bestaat het groene onderwijs vooral uit persoonlijke initiatieven van docenten. Hier houden de faculteitsbesturen greep op de invoering van duurzaamheid”, zegt David Lindegren.
Lindegren is student aan de Universiteit van Lund en lid van een commissie voor de vernieuwing van het hoger onderwijs in Zweden. Eén van de vernieuwingen die zijn commissie voorstaat is de ‘vergroening’ van het onderwijs. Samen met ruim twintig studenten en docenten van verschillende Zweedse onderwijsinstellingen bezoekt Lindegren deze week een aantal Nederlandse universiteiten. De groep Zweden is op zoek naar nieuwe ideeën en samenwerking met Nederlandse vakbroeders.
Lindegren: ,,De reden dat we Nederland bezoeken is dat er al een aantal jaren intensief contact is geweest tussen Zweedse studenten en leden van LHUMP (Landelijk Hogeschool en Universitair Milieu Platform) in Nederland. Daarnaast hebben onze landen een aantal sterke overeenkomsten. In beide landen gebeurt veel op het gebied van duurzaamheid.”
Minna Janusson, voorzitster van Ecodemics, de Zweedse tegenhanger van LHUMP, verklaart de toenemende aandacht voor duurzaam onderwijs als volgt: ,,Bedrijven vragen tegenwoordig mensen die naast vakkennis ook expertise op het gebied van duurzaamheid hebben. Dat doet studenten om duurzaam onderwijs vragen.” De verklaring schuilt volgens haar niet zozeer in een grote zorg voor het milieu. Janusson: ,,Vier jaar geleden, tijdens de VN-milieuconferentie in Rio, leken studenten bezorgder over het milieu dan nu.”
Keurmerk
Janusson vindt niet dat Zweden voorop loopt in de ontwikkeling en toepassing van duurzame technologieën. ,,We zijn een rijk land, dus we kunnen veel geld besteden aan dure oplossingen voor milieuproblemen”, vindt zij. ,,Het is de vraag of dat wel de beste oplossingen zijn, want ze zijn voor armere landen vaak onbetaalbaar.”
Janussons reisgenote Kaisu Sammalisto valt haar bij: ,,Zweden leidt maar op enkele deelgebieden. Bij ons is recycling een synoniem van duurzaamheid. Maar dat is maar één aspect. Op gebieden zoals duurzame voeding en energie loopt Denemarken voorop.”
Sammalisto geeft leiding aan de commissie voor onderwijsvernieuwing waar ook Lindegren lid van is. De commissie onderzocht in hoeverre het Zweedse onderwijs al vergroend was. Het leverde een versnipperd beeld op. ,,Sommige leraren van vakken die bekend staan als ‘niet groen te maken’, zoals wiskunde, wisten toch duurzaamheid te implementeren door in hun voorbeelden milieukwesties te behandelen.” Volgens Sammalisto ligt het probleem bij de integrale invoering van duurzaamheid in het onderwijs vooral in het feit dat het een interdisciplinair onderwerp is. ,,Op veel universiteiten ontbreekt interdisciplinaire samenwerking en dan valt duurzaamheid tussen de leerstoelen.”
Naast uitwisseling van informatie leverde het bezoek van de Zweedse delegatie aan Delft ook enkele mogelijkheden tot samenwerking op. Zo willen Nederlandse en Zweedse collega’s gezamenlijk criteria opstellen die moeten leiden tot een keurmerk voor duurzaam onderwijs. Na hun dag Delft zagen de Zweden al uit naar hun bezoek aan Hollands oudste en bekendste duurzame technologie: de molens.
Duurzaamheid is ook in Zweden een bekend begrip. Toch was een groep Zweden onder de indruk van de gecoördineerde manier waarop de TU duurzaamheid in het onderwijs integreert.
,,Hier in Delft wordt het onderwerp duurzaamheid veel systematischer in het onderwijs ingebracht dan bij ons in Zweden. Bij ons bestaat het groene onderwijs vooral uit persoonlijke initiatieven van docenten. Hier houden de faculteitsbesturen greep op de invoering van duurzaamheid”, zegt David Lindegren.
Lindegren is student aan de Universiteit van Lund en lid van een commissie voor de vernieuwing van het hoger onderwijs in Zweden. Eén van de vernieuwingen die zijn commissie voorstaat is de ‘vergroening’ van het onderwijs. Samen met ruim twintig studenten en docenten van verschillende Zweedse onderwijsinstellingen bezoekt Lindegren deze week een aantal Nederlandse universiteiten. De groep Zweden is op zoek naar nieuwe ideeën en samenwerking met Nederlandse vakbroeders.
Lindegren: ,,De reden dat we Nederland bezoeken is dat er al een aantal jaren intensief contact is geweest tussen Zweedse studenten en leden van LHUMP (Landelijk Hogeschool en Universitair Milieu Platform) in Nederland. Daarnaast hebben onze landen een aantal sterke overeenkomsten. In beide landen gebeurt veel op het gebied van duurzaamheid.”
Minna Janusson, voorzitster van Ecodemics, de Zweedse tegenhanger van LHUMP, verklaart de toenemende aandacht voor duurzaam onderwijs als volgt: ,,Bedrijven vragen tegenwoordig mensen die naast vakkennis ook expertise op het gebied van duurzaamheid hebben. Dat doet studenten om duurzaam onderwijs vragen.” De verklaring schuilt volgens haar niet zozeer in een grote zorg voor het milieu. Janusson: ,,Vier jaar geleden, tijdens de VN-milieuconferentie in Rio, leken studenten bezorgder over het milieu dan nu.”
Keurmerk
Janusson vindt niet dat Zweden voorop loopt in de ontwikkeling en toepassing van duurzame technologieën. ,,We zijn een rijk land, dus we kunnen veel geld besteden aan dure oplossingen voor milieuproblemen”, vindt zij. ,,Het is de vraag of dat wel de beste oplossingen zijn, want ze zijn voor armere landen vaak onbetaalbaar.”
Janussons reisgenote Kaisu Sammalisto valt haar bij: ,,Zweden leidt maar op enkele deelgebieden. Bij ons is recycling een synoniem van duurzaamheid. Maar dat is maar één aspect. Op gebieden zoals duurzame voeding en energie loopt Denemarken voorop.”
Sammalisto geeft leiding aan de commissie voor onderwijsvernieuwing waar ook Lindegren lid van is. De commissie onderzocht in hoeverre het Zweedse onderwijs al vergroend was. Het leverde een versnipperd beeld op. ,,Sommige leraren van vakken die bekend staan als ‘niet groen te maken’, zoals wiskunde, wisten toch duurzaamheid te implementeren door in hun voorbeelden milieukwesties te behandelen.” Volgens Sammalisto ligt het probleem bij de integrale invoering van duurzaamheid in het onderwijs vooral in het feit dat het een interdisciplinair onderwerp is. ,,Op veel universiteiten ontbreekt interdisciplinaire samenwerking en dan valt duurzaamheid tussen de leerstoelen.”
Naast uitwisseling van informatie leverde het bezoek van de Zweedse delegatie aan Delft ook enkele mogelijkheden tot samenwerking op. Zo willen Nederlandse en Zweedse collega’s gezamenlijk criteria opstellen die moeten leiden tot een keurmerk voor duurzaam onderwijs. Na hun dag Delft zagen de Zweden al uit naar hun bezoek aan Hollands oudste en bekendste duurzame technologie: de molens.
Comments are closed.