In Delta van 16 oktober verkondigt Richard Meijer de stelling dat de ondernemingsraad, door het geringe opkomstpercentage bij de verkiezingen, geen mandaat heeft gekregen van de kiezers.
Een gevaarlijke en onjuiste stelling.
Gevaarlijk omdat hij daarmee het cvb een vrijbrief geeft om de or zoveel mogelijk te passeren; een werkwijze die dit cvb al op ruime schaal bij de u-raad in praktijk bracht. Weliswaar voegt Meijer in het betreffende artikel het cvb toe dat het zich jegens de or niet al te formeel moet opstellen en de ondernemingsraad in staat moet stellen zich snel te ontwikkelen tot een stevige gesprekspartner naar wie daadwerkelijk geluisterd wordt.
Maar als Meijer de onderhandelingen, die zich al maanden rond de or en de studentenraad afspelen had gevolgd, zou hij weten dat dit cvb dat nu juist niet van plan is. Dit cvb probeert, met name ten aanzien van Demokratisch Beleid, om ondersteuning en faciliteiten beneden een voor overleven noodzakelijk minimum te houden. De vakbonden hebben daar beduidend minder last van, want die hebben zich indertijd, via het Overlegorgaan Personeelszaken, al in ruime mate van faciliteiten voorzien.
Maar behalve gevaarlijk is de stelling ook onjuist, zowel formeel als feitelijk. Wat de formele kant van de zaak betreft: bij de voorbereiding en de uitvoering van de verkiezingen hebben zich geen ernstige fouten voorgedaan. Weliswaar hebben de vakbonden hun lijstverbinding niet openbaar gemaakt en leek de oproepkaart op een reclamefolder, maar in het algemeen kon iedereen weten dat er verkiezingen waren, hoe er gestemd moest worden en op wie er gestemd kon worden en men was vrij om te gaan stemmen. Aan de wettelijke vereisten voor een bevoegde or is dus voldaan.
Maar ook feitelijk heeft deze or wel degelijk het mandaat. Het is juist dat slechts een minderheid is gaan stemmen, maar degenen die onder deze omstandigheden niet gestemd hebben deden dat omdat het ze niet interesseerde of omdat ze het allemaal ,,een pot nat” vonden. Maar daarmee geef je impliciet het recht om de or samen te stellen uit handen aan degenen die wel zijn gaan stemmen.
Allerhande
Is het dan niet zorgelijk dat slechts een minderheid is gaan stemmen? Zonder meer, maar de schuld daarvan louter bij de or-partijen leggen is te goedkoop. Meijer mag dan wel vinden dat er meer op Amerikaanse wijze gewerkt moet worden met ,,mensen die beschikken over een groot netwerk, gezag, vertrouwen” (de schandalen en omkoperijen komen dan vanzelf wel), anderen geloven iets minder in sterke mannen en vrouwen die het allemaal wel voor ons regelen. Die menen dat het controlerend handwerk op basis van programma’s de basis is van een gezonde democratie.
En als het om deze zaken gaat, dient een medium als Delta eenvoorlichtende rol te spelen. Maar waar waren de afgelopen jaren de pogingen van Delta om belangstelling te wekken voor het bestuur? Berichtgeving over de u-raad was er slechts zelden; over de faculteiten werd alleen bericht als er herrie was. Waar was de achtergrondinformatie, waar waren de overzichtsartikelen en analyses? Pogingen onzerzijds om een keer het onderwerp ,,bestuurlijke zuiverheid” aan de orde te stellen konden rekenen op een hoofdredactioneel veto: niet actueel!
Hoewel je juist van een weekblad wat meer diepgang zou mogen verwachten dan een paddepoel, beperkt het zich al jaren tot wat amechtig achter primeurs aanhollen en het cvb op zijn wenken bedienen. Mogelijk maak ik het nog eens mee dat dit weekblad weer iets meer is dan een soort Allerhande van het cvb; het zou de bestuurlijke interesse ongetwijfeld ten goede komen.
Jaap Klooster,
lid Demokratisch Beleid
In Delta van 16 oktober verkondigt Richard Meijer de stelling dat de ondernemingsraad, door het geringe opkomstpercentage bij de verkiezingen, geen mandaat heeft gekregen van de kiezers. Een gevaarlijke en onjuiste stelling.
Gevaarlijk omdat hij daarmee het cvb een vrijbrief geeft om de or zoveel mogelijk te passeren; een werkwijze die dit cvb al op ruime schaal bij de u-raad in praktijk bracht. Weliswaar voegt Meijer in het betreffende artikel het cvb toe dat het zich jegens de or niet al te formeel moet opstellen en de ondernemingsraad in staat moet stellen zich snel te ontwikkelen tot een stevige gesprekspartner naar wie daadwerkelijk geluisterd wordt.
Maar als Meijer de onderhandelingen, die zich al maanden rond de or en de studentenraad afspelen had gevolgd, zou hij weten dat dit cvb dat nu juist niet van plan is. Dit cvb probeert, met name ten aanzien van Demokratisch Beleid, om ondersteuning en faciliteiten beneden een voor overleven noodzakelijk minimum te houden. De vakbonden hebben daar beduidend minder last van, want die hebben zich indertijd, via het Overlegorgaan Personeelszaken, al in ruime mate van faciliteiten voorzien.
Maar behalve gevaarlijk is de stelling ook onjuist, zowel formeel als feitelijk. Wat de formele kant van de zaak betreft: bij de voorbereiding en de uitvoering van de verkiezingen hebben zich geen ernstige fouten voorgedaan. Weliswaar hebben de vakbonden hun lijstverbinding niet openbaar gemaakt en leek de oproepkaart op een reclamefolder, maar in het algemeen kon iedereen weten dat er verkiezingen waren, hoe er gestemd moest worden en op wie er gestemd kon worden en men was vrij om te gaan stemmen. Aan de wettelijke vereisten voor een bevoegde or is dus voldaan.
Maar ook feitelijk heeft deze or wel degelijk het mandaat. Het is juist dat slechts een minderheid is gaan stemmen, maar degenen die onder deze omstandigheden niet gestemd hebben deden dat omdat het ze niet interesseerde of omdat ze het allemaal ,,een pot nat” vonden. Maar daarmee geef je impliciet het recht om de or samen te stellen uit handen aan degenen die wel zijn gaan stemmen.
Allerhande
Is het dan niet zorgelijk dat slechts een minderheid is gaan stemmen? Zonder meer, maar de schuld daarvan louter bij de or-partijen leggen is te goedkoop. Meijer mag dan wel vinden dat er meer op Amerikaanse wijze gewerkt moet worden met ,,mensen die beschikken over een groot netwerk, gezag, vertrouwen” (de schandalen en omkoperijen komen dan vanzelf wel), anderen geloven iets minder in sterke mannen en vrouwen die het allemaal wel voor ons regelen. Die menen dat het controlerend handwerk op basis van programma’s de basis is van een gezonde democratie.
En als het om deze zaken gaat, dient een medium als Delta eenvoorlichtende rol te spelen. Maar waar waren de afgelopen jaren de pogingen van Delta om belangstelling te wekken voor het bestuur? Berichtgeving over de u-raad was er slechts zelden; over de faculteiten werd alleen bericht als er herrie was. Waar was de achtergrondinformatie, waar waren de overzichtsartikelen en analyses? Pogingen onzerzijds om een keer het onderwerp ,,bestuurlijke zuiverheid” aan de orde te stellen konden rekenen op een hoofdredactioneel veto: niet actueel!
Hoewel je juist van een weekblad wat meer diepgang zou mogen verwachten dan een paddepoel, beperkt het zich al jaren tot wat amechtig achter primeurs aanhollen en het cvb op zijn wenken bedienen. Mogelijk maak ik het nog eens mee dat dit weekblad weer iets meer is dan een soort Allerhande van het cvb; het zou de bestuurlijke interesse ongetwijfeld ten goede komen.
Jaap Klooster,
lid Demokratisch Beleid
Comments are closed.