Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

‘OMA moet luisteren naar opa’

Aldo van Eyck is niet meer. Een hartstilstand maakte een week geleden een einde aan tachtig jaar leven. Wat voor beeld hebben studenten bouwkunde van de architect?

De eerstejaars: In collegezaal A klappen een paar honderd eerstejaars in de handen: einde architectuurlezing. De naam Aldo van Eyck is tijdens de lezing niet gevallen. ,,Le Corbusier oké, maar Van Eyck? Ik weet dat hij in het nieuws was, maar gebouwen van hem ken ik niet”, verontschuldigt eerstejaars Matthijs Toussaint zich. De rest van het pauzerende groepje kan ook niet vertellen wat Van Eyck en zijn vrouw Hannie zoal op hun naam hebben staan.

De ouderejaars: Vaak kwamen Van Eycks ontwerpen niet verder dan het maquettestadium. In de vormstudiehal blijken drie derdejaars maquettebouwers niet echt te treuren om Van Eycks dood: ,,Hij heeft een mooie leeftijd bereikt. Dan is het niet jammer dat hij dood is. Iedereen gaat een keer dood”, weet Elmer Koopmans. ,,Had hij een vrouw? Dan is het wel jammer voor haar”, vindt Martine de Wit.

Net terug van een lezing van Herman (’the Hermanator’) Hertzberger ziet Thomas Gillet ook positieve kanten aan Van Eycks overlijden: ,,De lezing ging gedeeltelijk over het werk van Van Eyck. Door zijn dood komt zijn werk weer meer in het licht te staan.”

De afstudeerder: Enige uren na zijn eerste afstudeerpeiling haalt Gert van Velzen herinneringen op aan Van Eyck: ,,Een paar jaar geleden gaf hij een lezing bij de opening van een tentoonstelling over Lina Bo Bardi.” Van Eyck kon zich wel vinden in op de gebruiker gerichte architectuur van de Braziliaanse achitecte. Dit in tegenstelling tot het werk van het Office for Metropolean Architecture (OMA), het bureau van Rem Koolhaas: ,,’OMA zou beter moeten luisteren naar wat opa te vertellen heeft’, zei Van Eyck toen.”

Studievereniging Stylos: Bestuurslid Pascal Henneberque vertelt wat er aan Stylos-acties verwacht mag worden: ,,Allereerst sturen we een condoleancebrief naar Hannie van Eyck. In het volgende nummer van ons blad ‘Pantheon’ wordt aandacht besteed aan Van Eyck. Hij is natuurlijk een bijzonder persoon geweest. Er wordt nog uitgezocht in hoeverre Van Eyck iets met Stylos te maken heeft gehad.”

Architectuurvereniging Argus: In het Arguskantoortje wil Eit Hasker wel even uitleggen wie Van Eyck was: ,,Hij zette zich in tegen hoogvliegerij van architecten, tegen de architect als kunstenaar. Maar zijn belangrijkste werk is al van jaren geleden” In architectuurtijdschrift Archis haalde Van Eyck anderhalf jaar geleden nog eens flink uit naar de hedendaagse architectuur. Hasker: ,,Het zinnigste stuk dat sinds jaren in de Archis heeft gestaan. Het is jammer dat hij nu niet meer van dat soort stukken kan schrijven.”

De eerstejaars: In collegezaal A klappen een paar honderd eerstejaars in de handen: einde architectuurlezing. De naam Aldo van Eyck is tijdens de lezing niet gevallen. ,,Le Corbusier oké, maar Van Eyck? Ik weet dat hij in het nieuws was, maar gebouwen van hem ken ik niet”, verontschuldigt eerstejaars Matthijs Toussaint zich. De rest van het pauzerende groepje kan ook niet vertellen wat Van Eyck en zijn vrouw Hannie zoal op hun naam hebben staan.

De ouderejaars: Vaak kwamen Van Eycks ontwerpen niet verder dan het maquettestadium. In de vormstudiehal blijken drie derdejaars maquettebouwers niet echt te treuren om Van Eycks dood: ,,Hij heeft een mooie leeftijd bereikt. Dan is het niet jammer dat hij dood is. Iedereen gaat een keer dood”, weet Elmer Koopmans. ,,Had hij een vrouw? Dan is het wel jammer voor haar”, vindt Martine de Wit.

Net terug van een lezing van Herman (’the Hermanator’) Hertzberger ziet Thomas Gillet ook positieve kanten aan Van Eycks overlijden: ,,De lezing ging gedeeltelijk over het werk van Van Eyck. Door zijn dood komt zijn werk weer meer in het licht te staan.”

De afstudeerder: Enige uren na zijn eerste afstudeerpeiling haalt Gert van Velzen herinneringen op aan Van Eyck: ,,Een paar jaar geleden gaf hij een lezing bij de opening van een tentoonstelling over Lina Bo Bardi.” Van Eyck kon zich wel vinden in op de gebruiker gerichte architectuur van de Braziliaanse achitecte. Dit in tegenstelling tot het werk van het Office for Metropolean Architecture (OMA), het bureau van Rem Koolhaas: ,,’OMA zou beter moeten luisteren naar wat opa te vertellen heeft’, zei Van Eyck toen.”

Studievereniging Stylos: Bestuurslid Pascal Henneberque vertelt wat er aan Stylos-acties verwacht mag worden: ,,Allereerst sturen we een condoleancebrief naar Hannie van Eyck. In het volgende nummer van ons blad ‘Pantheon’ wordt aandacht besteed aan Van Eyck. Hij is natuurlijk een bijzonder persoon geweest. Er wordt nog uitgezocht in hoeverre Van Eyck iets met Stylos te maken heeft gehad.”

Architectuurvereniging Argus: In het Arguskantoortje wil Eit Hasker wel even uitleggen wie Van Eyck was: ,,Hij zette zich in tegen hoogvliegerij van architecten, tegen de architect als kunstenaar. Maar zijn belangrijkste werk is al van jaren geleden” In architectuurtijdschrift Archis haalde Van Eyck anderhalf jaar geleden nog eens flink uit naar de hedendaagse architectuur. Hasker: ,,Het zinnigste stuk dat sinds jaren in de Archis heeft gestaan. Het is jammer dat hij nu niet meer van dat soort stukken kan schrijven.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.