Op een congres voor waterdeskundigen, afgelopen maand in het Griekse Thessaloniki, heeft promovendus Bram van Prooijen de eerste prijs gewonnen met zijn paper over wervelstructuren in een rivier met uiterwaarden.
Delen
/strong>
Hij zegt het zelf al: rivieren zijn geen rechte bakken waarvan de afvoeren constant zijn. En toch probeert Bram van Prooijen gedeeltes ervan in modellen te stoppen. De promovendus van de sectie vloeistofmechanica (Citg) maakte een model dat bepaalt welke mechanismen zorgen voor ‘wervels’ tussen de hoofdgeul van de rivier en de uiterwaarden.
Wervels transporteren water uit de hoofdgeul met een hoge snelheid naar de uiterwaard, waar de snelheid van het water lager is. Daarom spelen wervels een grote rol in de breedte van het overgangsgebied tussen rivier en uiterwaarde. Want hoe breder dat gebied, hoe minder water in de rivier stroomt, maar hoe hoger de waterstand in de uiterwaarde. Wordt de breedte van zo’n gebied beter voorspeld, dan kan daar bij de bouw van de omliggende dijk beter rekening mee worden gehouden. Want dat is de vraag die Van Prooijen zich uiteindelijk stelt: hoe kunnen dijken hoogwater opvangen, zodat de kans dat de boel overstroomt slechts eens in de 1250 jaar blijft?
Van Prooijens model houdt, in tegenstelling tot huidige modellen, rekening met de dynamica van de wervels. ,,Uiteindelijk gaat het erom voor zo weinig mogelijk belastinggeld een zo goed mogelijke voorspelling te maken van de stroming in rivieren – en Nederland droog te houden”, aldus de promovendus. Ook kan zijn wervelstructurenmodel worden gebruikt om scheepvaart en recreatie mogelijk te maken en een habitat te creëren voor flora en fauna.
Vijfhonderd euro en een certificaat kreeg Van Prooijen voor zijn paper. Wat hij met het geld gaat doen weet hij nog niet. ,,Er is al een flink stuk weggedronken. Misschien dat ik nog een paar studieboeken koop, maar ik denk niet dat ik iets bijzonders aanschaf.” (IL)
Op een congres voor waterdeskundigen, afgelopen maand in het Griekse Thessaloniki, heeft promovendus Bram van Prooijen de eerste prijs gewonnen met zijn paper over wervelstructuren in een rivier met uiterwaarden.
Hij zegt het zelf al: rivieren zijn geen rechte bakken waarvan de afvoeren constant zijn. En toch probeert Bram van Prooijen gedeeltes ervan in modellen te stoppen. De promovendus van de sectie vloeistofmechanica (Citg) maakte een model dat bepaalt welke mechanismen zorgen voor ‘wervels’ tussen de hoofdgeul van de rivier en de uiterwaarden.
Wervels transporteren water uit de hoofdgeul met een hoge snelheid naar de uiterwaard, waar de snelheid van het water lager is. Daarom spelen wervels een grote rol in de breedte van het overgangsgebied tussen rivier en uiterwaarde. Want hoe breder dat gebied, hoe minder water in de rivier stroomt, maar hoe hoger de waterstand in de uiterwaarde. Wordt de breedte van zo’n gebied beter voorspeld, dan kan daar bij de bouw van de omliggende dijk beter rekening mee worden gehouden. Want dat is de vraag die Van Prooijen zich uiteindelijk stelt: hoe kunnen dijken hoogwater opvangen, zodat de kans dat de boel overstroomt slechts eens in de 1250 jaar blijft?
Van Prooijens model houdt, in tegenstelling tot huidige modellen, rekening met de dynamica van de wervels. ,,Uiteindelijk gaat het erom voor zo weinig mogelijk belastinggeld een zo goed mogelijke voorspelling te maken van de stroming in rivieren – en Nederland droog te houden”, aldus de promovendus. Ook kan zijn wervelstructurenmodel worden gebruikt om scheepvaart en recreatie mogelijk te maken en een habitat te creëren voor flora en fauna.
Vijfhonderd euro en een certificaat kreeg Van Prooijen voor zijn paper. Wat hij met het geld gaat doen weet hij nog niet. ,,Er is al een flink stuk weggedronken. Misschien dat ik nog een paar studieboeken koop, maar ik denk niet dat ik iets bijzonders aanschaf.” (IL)
Comments are closed.