Na zeven jaar weer landje veroveren

Nu is Delft Dragons terug in competitie.

De crisisjaren zijn voorbij voor Delft Dragons. Op deze zaterdag in de laatste week van maart besluit het voltallige American football-team van spelers, begeleiders en coaches een lange periode van wederopbouw met de eerste echte competitiewedstrijd sinds 1993. De tegenstander heet Tilburg Steelers. De locatie: het TU-Sportcentrum. De uitslag: een 0-8 nederlaag.

,,Maar het voelt goed om in de tweede klasse te spelen”, zegt voorzitter Hylke Goudswaard. ,,We hebben de tegenstander goed partij gegeven, we hebben zelfs kansen gehad om te winnen. We horen thuis in deze competitie.”

Zeven jaar lang, van 1993 tot 2000, was Delft Dragons een American footballvereniging in ruste. Een gebrek aan spelers, coaches en materiaal, zorgde ervoor dat het team bijna geruisloos verdween uit de landelijke competitie. Maar vandaag herrijst de club definitief uit haar eigen as: met de show en bravoure die thuis hoort in de Amerikaanse takken van sport. Een brede, bijna volledig vernieuwde selectie betreedt het veld in gloednieuwe oranje shirts, twee coaches peppen het team op met Engelse krachttermen, wisselspelers juichen mee met een klein groepje toeschouwers, en langs de zijlijn danst een heuse mascotte: een groene draak.

,,Ik vind het prachtig dat ik weer American football kan spelen in Delft”, zegt speler Helmich Lambrechts, die ook al deel uitmaakte van het team dat in 1993 ter ziele ging. ,,Deze sport vereist zo veel beleving en kracht, eigenlijk is het nergens mee te vergelijken. Ik heb een tijdje rugby gespeeld, maar tijdens de wedstrijden miste ik die intensiteit.”

Enthousiasme

Toch ontdekten veel leden van het huidige Delft Dragons American football niet op het veld, maar op het televisiescherm. De wedstrijden uit de Amerikaanse profcompetitie die het voormalige tv-station FOX 8 in 2000 uitzond, brachten een golf van enthousiasme teweeg onder TU-studenten. Verschillende groepjes Delftse kijkers verenigden zich en besloten de naam Delft Dragons nieuw leven in te blazen.

,,Het gebeurt vaak dat mensen zich gaan interesseren voor American football naar aanleiding van televisie-uitzendingen”, aldus Hylke Goudswaard. ,,Dit is nu eenmaal geen sport die erg populair is in Nederland. Jonge kinderen gaan hier op hockey, of voetbal, niet op American football.”

De initiatiefnemers moesten dan ook wat hordes nemen voordat de naam Delft Dragons weer terug te vinden was in de Nederlandse competitie. Met oude trainingsshirtjes van een bevriende ploeg uit de Verenigde Staten, kwamen de beginnende spelers een jaar lang uit in het zogenoemde flag-football, een discipline waarbij geen onderling contact is toegestaan. Pas na enkele toernooiwinsten en een fikse subsidie met het TU-Sportcentrum, waarmee professionele helmen en shirts aangeschaft werden, achtte de vereniging zichzelf rijp voor het echte Americanfootball.

,,De regels en de tactieken in deze sport zijn behoorlijk complex”, legt Helmich Lambrechts uit. ,,Het kost tijd om de basisbeginselen onder de knie te krijgen. Iedere speler heeft een hele specifieke opdracht. Voor mij als verdedigende speler is het nog redelijk makkelijk. Ik let constant op mijn tegenstander en als hij de bal krijgt, tackel ik hem. Maar vooral aanvallen is een kunst op zich.”

Fluitje

Dat merken ook de toeschouwers bij de wedstrijd Delft Dragons – Tilburg Steelers. Uitbraken van aanvallers met de bal zijn zeldzaam, terwijl de schelle toon uit het fluitje van de scheidsrechter het spel bijna iedere minuut onderbreekt. Enkele tientallen seconden heeft de aanvallende ploeg steeds, om met veel fysiek geweld een paar meter terreinwinst te boeken. Als bij balverlies de aanvalslinie het veld verlaat en de verdedigers de lijnen binnen stormen, grijpt het publiek de kans aan om nog eens te vragen naar de spelregels. ‘Wat is er aan de hand? Waarom floot de scheidsrechter nu?’

,,American football is leuk om naar te kijken als je het zelf speelt”, zegt Hylke Goudswaard. ,,Je begrijpt dan wat er gebeurt op het veld en je kunt wat opsteken van de tactieken die worden gehanteerd. Maar als je voor de eerste keer langs het veld staat, is het een erg saai schouwspel”

De ingewikkelde spelregels dwarsbomen ook de ontwikkeling van het American football in Nederland. Er is een nijpend tekort aan scheidsrechters en de toeschouwersaantallen blijven miniem. Vorig seizoen was er behalve een bekertoernooi zelfs helemaal geen landelijke competitie. Bij Delft Dragons kent alleen speler Remco Kleinluchtenbelt het gevoel om voor een groter publiek te spelen.

,,Ik heb een jaar op een high school in Amerika gezeten. Daar was je de bink als je op vrijdagmiddag in het jack van de football-ploeg door de school liep. Je zag je medescholieren je nakijken. In Nederland is de beleving heel anders, maar het blijft een fantastische sport.”

Delft Dragons zijn weer terug in competitie

Delft Dragons was een American football club in ruste. Totdat een groepje TU-studenten een paar wedstrijden bekeek op de televisie: ze bietsten wat trainingsshirtjes, leerden de spelregels, begonnen te trainen en speelden een jaar lang oefenvormen. Nu is Delft Dragons terug in competitie.

De crisisjaren zijn voorbij voor Delft Dragons. Op deze zaterdag in de laatste week van maart besluit het voltallige American football-team van spelers, begeleiders en coaches een lange periode van wederopbouw met de eerste echte competitiewedstrijd sinds 1993. De tegenstander heet Tilburg Steelers. De locatie: het TU-Sportcentrum. De uitslag: een 0-8 nederlaag.

,,Maar het voelt goed om in de tweede klasse te spelen”, zegt voorzitter Hylke Goudswaard. ,,We hebben de tegenstander goed partij gegeven, we hebben zelfs kansen gehad om te winnen. We horen thuis in deze competitie.”

Zeven jaar lang, van 1993 tot 2000, was Delft Dragons een American footballvereniging in ruste. Een gebrek aan spelers, coaches en materiaal, zorgde ervoor dat het team bijna geruisloos verdween uit de landelijke competitie. Maar vandaag herrijst de club definitief uit haar eigen as: met de show en bravoure die thuis hoort in de Amerikaanse takken van sport. Een brede, bijna volledig vernieuwde selectie betreedt het veld in gloednieuwe oranje shirts, twee coaches peppen het team op met Engelse krachttermen, wisselspelers juichen mee met een klein groepje toeschouwers, en langs de zijlijn danst een heuse mascotte: een groene draak.

,,Ik vind het prachtig dat ik weer American football kan spelen in Delft”, zegt speler Helmich Lambrechts, die ook al deel uitmaakte van het team dat in 1993 ter ziele ging. ,,Deze sport vereist zo veel beleving en kracht, eigenlijk is het nergens mee te vergelijken. Ik heb een tijdje rugby gespeeld, maar tijdens de wedstrijden miste ik die intensiteit.”

Enthousiasme

Toch ontdekten veel leden van het huidige Delft Dragons American football niet op het veld, maar op het televisiescherm. De wedstrijden uit de Amerikaanse profcompetitie die het voormalige tv-station FOX 8 in 2000 uitzond, brachten een golf van enthousiasme teweeg onder TU-studenten. Verschillende groepjes Delftse kijkers verenigden zich en besloten de naam Delft Dragons nieuw leven in te blazen.

,,Het gebeurt vaak dat mensen zich gaan interesseren voor American football naar aanleiding van televisie-uitzendingen”, aldus Hylke Goudswaard. ,,Dit is nu eenmaal geen sport die erg populair is in Nederland. Jonge kinderen gaan hier op hockey, of voetbal, niet op American football.”

De initiatiefnemers moesten dan ook wat hordes nemen voordat de naam Delft Dragons weer terug te vinden was in de Nederlandse competitie. Met oude trainingsshirtjes van een bevriende ploeg uit de Verenigde Staten, kwamen de beginnende spelers een jaar lang uit in het zogenoemde flag-football, een discipline waarbij geen onderling contact is toegestaan. Pas na enkele toernooiwinsten en een fikse subsidie met het TU-Sportcentrum, waarmee professionele helmen en shirts aangeschaft werden, achtte de vereniging zichzelf rijp voor het echte Americanfootball.

,,De regels en de tactieken in deze sport zijn behoorlijk complex”, legt Helmich Lambrechts uit. ,,Het kost tijd om de basisbeginselen onder de knie te krijgen. Iedere speler heeft een hele specifieke opdracht. Voor mij als verdedigende speler is het nog redelijk makkelijk. Ik let constant op mijn tegenstander en als hij de bal krijgt, tackel ik hem. Maar vooral aanvallen is een kunst op zich.”

Fluitje

Dat merken ook de toeschouwers bij de wedstrijd Delft Dragons – Tilburg Steelers. Uitbraken van aanvallers met de bal zijn zeldzaam, terwijl de schelle toon uit het fluitje van de scheidsrechter het spel bijna iedere minuut onderbreekt. Enkele tientallen seconden heeft de aanvallende ploeg steeds, om met veel fysiek geweld een paar meter terreinwinst te boeken. Als bij balverlies de aanvalslinie het veld verlaat en de verdedigers de lijnen binnen stormen, grijpt het publiek de kans aan om nog eens te vragen naar de spelregels. ‘Wat is er aan de hand? Waarom floot de scheidsrechter nu?’

,,American football is leuk om naar te kijken als je het zelf speelt”, zegt Hylke Goudswaard. ,,Je begrijpt dan wat er gebeurt op het veld en je kunt wat opsteken van de tactieken die worden gehanteerd. Maar als je voor de eerste keer langs het veld staat, is het een erg saai schouwspel”

De ingewikkelde spelregels dwarsbomen ook de ontwikkeling van het American football in Nederland. Er is een nijpend tekort aan scheidsrechters en de toeschouwersaantallen blijven miniem. Vorig seizoen was er behalve een bekertoernooi zelfs helemaal geen landelijke competitie. Bij Delft Dragons kent alleen speler Remco Kleinluchtenbelt het gevoel om voor een groter publiek te spelen.

,,Ik heb een jaar op een high school in Amerika gezeten. Daar was je de bink als je op vrijdagmiddag in het jack van de football-ploeg door de school liep. Je zag je medescholieren je nakijken. In Nederland is de beleving heel anders, maar het blijft een fantastische sport.”