Freelance presentatrice Chazia -‘ik ben maar een alfa’- Mourali interviewde dinsdagavond op verzoek van Studium Generale twee hoogleraren van de TU over de rol van creativiteit in de wetenschap.
Delen
Terwijl zij met haar vrolijke gele jasje vol grote cijfers het publiek van haar open houding tegenover de wereld der bèta’s probeerde te overtuigen, lukte het Mourali toch niet haar afkomst te verloochenen. Nadat ze Mulisch herhaaldelijk als ijkpunt van creativiteit had gebruikt, verkondigde ze doodleuk: ,,Ik heb het beeld van de TU dat mensen hier niet in aparte kleren rondlopen en niet van mooie boeken houden. Slacht me als het niet waar is.” De exacte wetenschapper doet volgens haar nog altijd uitvindingen onder het slaken van de kreet ‘Eureka!’.
De geïnterviewden waren de scheikundehoogleraar Jacob Moulijn en professor Jan Buijs, de autoriteit op het gebied van creativiteit bij IO. Beiden deden alsof ze te gast waren bij de talkshow van Mourali en praatten gezellig mee. En, zoals dat hoort op tv, werd het gesprek allesbehalve saai. Zo verhaalde Moulijn hoe het hem ooit veel creativiteit vergde om te verklaren hoe grote moleculen beter door een membraan diffundeerden dan kleine. Buijs opperde dat de kleine moleculen wellicht last hadden van pleinvrees bij het zien van de grote membraanporiën.
Moulijn verklapte vervolgens dat het lobbyen voor onderzoeksubsidie ook creativiteit van de wetenschapper vergt. ,,Bij Shell doet het dragen van een stropdas wonderen. Bij Europese instanties maken woorden als ‘milieu’ en ‘werkgelegenheid’ de projectvoorstellen kansrijker.”
Het geheim van de creativiteit schuilt volgens Buijs in het niet conformeren aan normen. ,,Iedereen is creatief, maar alleen grote talenten hebben het zelfvertrouwen om hun eigenzinnige ideeën staande te houden. Studenten moeten soms tegen hoogleraren in durven gaan.”
Helaas had Mourali ook nog de kreet ‘ethiek / creativiteit?’ op haar vragenlijstje staan. Toen ze vroeg of ‘destructieve en nazistische’ vormen van wetenschap als genetische manipulatie, klonen en de fabricage van bommen wel creatief genoemd mochten worden, waren haar tafelgenoten het spoor even bijster. Buijs redde de show door ad rem tegen te werpen dat creatief boekhouden ook niet constructief, maar wel creatief is en dat weinigen creatiever zijn dan dieven. Het gesprek kwam weer op gang. De kijkcijfers waren gered.
Terwijl zij met haar vrolijke gele jasje vol grote cijfers het publiek van haar open houding tegenover de wereld der bèta’s probeerde te overtuigen, lukte het Mourali toch niet haar afkomst te verloochenen. Nadat ze Mulisch herhaaldelijk als ijkpunt van creativiteit had gebruikt, verkondigde ze doodleuk: ,,Ik heb het beeld van de TU dat mensen hier niet in aparte kleren rondlopen en niet van mooie boeken houden. Slacht me als het niet waar is.” De exacte wetenschapper doet volgens haar nog altijd uitvindingen onder het slaken van de kreet ‘Eureka!’.
De geïnterviewden waren de scheikundehoogleraar Jacob Moulijn en professor Jan Buijs, de autoriteit op het gebied van creativiteit bij IO. Beiden deden alsof ze te gast waren bij de talkshow van Mourali en praatten gezellig mee. En, zoals dat hoort op tv, werd het gesprek allesbehalve saai. Zo verhaalde Moulijn hoe het hem ooit veel creativiteit vergde om te verklaren hoe grote moleculen beter door een membraan diffundeerden dan kleine. Buijs opperde dat de kleine moleculen wellicht last hadden van pleinvrees bij het zien van de grote membraanporiën.
Moulijn verklapte vervolgens dat het lobbyen voor onderzoeksubsidie ook creativiteit van de wetenschapper vergt. ,,Bij Shell doet het dragen van een stropdas wonderen. Bij Europese instanties maken woorden als ‘milieu’ en ‘werkgelegenheid’ de projectvoorstellen kansrijker.”
Het geheim van de creativiteit schuilt volgens Buijs in het niet conformeren aan normen. ,,Iedereen is creatief, maar alleen grote talenten hebben het zelfvertrouwen om hun eigenzinnige ideeën staande te houden. Studenten moeten soms tegen hoogleraren in durven gaan.”
Helaas had Mourali ook nog de kreet ‘ethiek / creativiteit?’ op haar vragenlijstje staan. Toen ze vroeg of ‘destructieve en nazistische’ vormen van wetenschap als genetische manipulatie, klonen en de fabricage van bommen wel creatief genoemd mochten worden, waren haar tafelgenoten het spoor even bijster. Buijs redde de show door ad rem tegen te werpen dat creatief boekhouden ook niet constructief, maar wel creatief is en dat weinigen creatiever zijn dan dieven. Het gesprek kwam weer op gang. De kijkcijfers waren gered.
Comments are closed.