Een Delftse promovendus ontwikkelde een alternatieve methode om eiwitten te winnen, die veel minder schadelijk is voor het milieu.Koolstofdioxide gebruikt bij het winnen van eiwitten, levert een afvalstroom die veel minder zuur is dan de afvalstroom die bij de huidige methode vrijkomt.
Dit concludeert dr.ir Gerard Willem Hofland, die afgelopen dinsdag promoveerde bij de faculteit Technische Natuurwetenschappen.
Tijdens zijn onderzoek richtte Hofland zich op het isoleren van het eiwit caseïne uit melk. Dit melkeiwit vindt de consument terug in allerlei producten, van chocola tot soep.
Normaal gesproken wordt het eiwit neergeslagen met zwavelzuur of zoutzuur. Voordat deze zure restoplossingen in het milieu worden geloosd, worden ze geneutraliseerd door er een base aan toe te voegen. ,,In de toekomst worden de milieuregels strenger. Dan zou het proces dat ik heb bedacht een uitkomst zijn”, meent Hofland.
,,Kooldioxide reageert in water als een zuur”, legt de chemicus verder uit. ,,In het nieuwe proces wordt de druk verhoogt waardoor de koolstofdioxide oplost; de oplossing verzuurt. Vervolgens slaat het eiwit neer. Als de druk eraf wordt gehaald, komt de koolstofdioxide weer vrij en blijft een neutrale oplossing achter. De koolstofdioxide wordt ten slotte gerecycled.”
,,Een ander voordeel van dit proces, is dat de regeling makkelijker is vanwege de betere sturing van de zuurgraad. Daardoor kunnen eiwitten gemakkelijker gescheiden worden.” Inmiddels heeft Hofland al een deel van zijn werk gepatenteerd.
Een Delftse promovendus ontwikkelde een alternatieve methode om eiwitten te winnen, die veel minder schadelijk is voor het milieu.
Koolstofdioxide gebruikt bij het winnen van eiwitten, levert een afvalstroom die veel minder zuur is dan de afvalstroom die bij de huidige methode vrijkomt. Dit concludeert dr.ir Gerard Willem Hofland, die afgelopen dinsdag promoveerde bij de faculteit Technische Natuurwetenschappen.
Tijdens zijn onderzoek richtte Hofland zich op het isoleren van het eiwit caseïne uit melk. Dit melkeiwit vindt de consument terug in allerlei producten, van chocola tot soep.
Normaal gesproken wordt het eiwit neergeslagen met zwavelzuur of zoutzuur. Voordat deze zure restoplossingen in het milieu worden geloosd, worden ze geneutraliseerd door er een base aan toe te voegen. ,,In de toekomst worden de milieuregels strenger. Dan zou het proces dat ik heb bedacht een uitkomst zijn”, meent Hofland.
,,Kooldioxide reageert in water als een zuur”, legt de chemicus verder uit. ,,In het nieuwe proces wordt de druk verhoogt waardoor de koolstofdioxide oplost; de oplossing verzuurt. Vervolgens slaat het eiwit neer. Als de druk eraf wordt gehaald, komt de koolstofdioxide weer vrij en blijft een neutrale oplossing achter. De koolstofdioxide wordt ten slotte gerecycled.”
,,Een ander voordeel van dit proces, is dat de regeling makkelijker is vanwege de betere sturing van de zuurgraad. Daardoor kunnen eiwitten gemakkelijker gescheiden worden.” Inmiddels heeft Hofland al een deel van zijn werk gepatenteerd.
Comments are closed.