Machocultuur

Er wordt weinig in de mijnen geïnvesteerd en de bedrijfsleiders negeren veiligheidsregels. Afgelopen dinsdag raakten 125 mijnwerkers ingesloten nadat er een brand was ontstaan bij laswerk in de mijn, meldt de treinkrant Metro.

,,Niet alleen in mijnen in Oost-Europa gebeuren ongelukken”, vertelt ir. Hans de Ruiter van de opleiding technische aardwetenschappen desgevraagd. China heeft de twijfelachtige eer koploper te zijn in het aantal ongelukken. Daar zijn zo’n duizend doden per maand te betreuren. Ook in Zuid-Afrika, waar de mijnen heel diep liggen, zijn mijnwerkers hun leven niet zeker.

In Westerse landen worden ook niet alle mijnen veilig geëxploiteerd. In Canada waren een kleine tien jaar geleden bijvoorbeeld 26 doden te betreuren bij een enorme explosie. ,,Dat gebeurde korte tijd nadat de methaansensoren waren uitgeschakeld omdat die vaak vals alarm gaven. Dat kostte veel geld omdat de mijn dan steeds stil kwam te liggen”, zegt dr. Peter Knights, directeur van het Mining Centre van de Katholieke Universiteit van Santiago in Chili en deze week op bezoek in Delft.

Vooral brand in een mijn is erg gevaarlijk. Mensen raken gedesoriënteerd door de rook en kunnen stikken door het gebrek aan zuurstof. In goed beveiligde mijnen staan daarom op veel plaatsen een soort overlevingspakketten met zuurstoftankjes.

In minder ontwikkelde landen vallen per ongeluk vaak meer doden. ,,Er lopen daar gewoon meer mensen rond in de mijnen omdat het winnen van kool minder gemechaniseerd is”, zegt Knights. ,,In Zweden is de mijnbouw daarentegen zo ver gemechaniseerd dat twee mensen in hun normale kleren vanuit een controlekamer onder de grond zes boormachines bedienen”, vult De Ruiter aan.

Dure mechanisering ziet Knights niet als een oplossing. ,,Voor het terugdringen van het aantal doden is vooral een cultuuromslag nodig”, stelt Knights. ,,Veel mijnwerkers vinden het bijvoorbeeld niet macho om, als ze dicht bij een diep gat werken, een touw te dragen waarmee ze aan een muur vastzitten. Iedereen in de mijn, ook het management, moet veiligheid belangrijk vinden.” De Ruiter: ,,Als het niet economisch rendabel is om een kolenmijn veilig te exploiteren, dan zou je ermee moeten stoppen.”

Honderd procent veilig zullen mijnen nooit worden, beweert Knights. ,,Mijnbouw is niet de enige economische activiteit die risico’s met zich meebrengt. In Chili is het percentage dodelijke ongelukken zelfs laag in vergelijking met een aantal andere sectoren. Bij het bouwen van huizen en dammen gebeuren veel meer ongelukken. Ook autorijden is gevaarlijker. Mijnbouwongelukken halen veel eerder de pers omdat ze veel spectaculairder zijn.”

Honderdzeventig mijnwerkers zijn dit jaar al omgekomen in kolenmijnen in de Oekraïne.

De kolenmijnen in de Oekraïne worden beschouwd als de gevaarlijkste ter wereld. Er wordt weinig in de mijnen geïnvesteerd en de bedrijfsleiders negeren veiligheidsregels. Afgelopen dinsdag raakten 125 mijnwerkers ingesloten nadat er een brand was ontstaan bij laswerk in de mijn, meldt de treinkrant Metro.

,,Niet alleen in mijnen in Oost-Europa gebeuren ongelukken”, vertelt ir. Hans de Ruiter van de opleiding technische aardwetenschappen desgevraagd. China heeft de twijfelachtige eer koploper te zijn in het aantal ongelukken. Daar zijn zo’n duizend doden per maand te betreuren. Ook in Zuid-Afrika, waar de mijnen heel diep liggen, zijn mijnwerkers hun leven niet zeker.

In Westerse landen worden ook niet alle mijnen veilig geëxploiteerd. In Canada waren een kleine tien jaar geleden bijvoorbeeld 26 doden te betreuren bij een enorme explosie. ,,Dat gebeurde korte tijd nadat de methaansensoren waren uitgeschakeld omdat die vaak vals alarm gaven. Dat kostte veel geld omdat de mijn dan steeds stil kwam te liggen”, zegt dr. Peter Knights, directeur van het Mining Centre van de Katholieke Universiteit van Santiago in Chili en deze week op bezoek in Delft.

Vooral brand in een mijn is erg gevaarlijk. Mensen raken gedesoriënteerd door de rook en kunnen stikken door het gebrek aan zuurstof. In goed beveiligde mijnen staan daarom op veel plaatsen een soort overlevingspakketten met zuurstoftankjes.

In minder ontwikkelde landen vallen per ongeluk vaak meer doden. ,,Er lopen daar gewoon meer mensen rond in de mijnen omdat het winnen van kool minder gemechaniseerd is”, zegt Knights. ,,In Zweden is de mijnbouw daarentegen zo ver gemechaniseerd dat twee mensen in hun normale kleren vanuit een controlekamer onder de grond zes boormachines bedienen”, vult De Ruiter aan.

Dure mechanisering ziet Knights niet als een oplossing. ,,Voor het terugdringen van het aantal doden is vooral een cultuuromslag nodig”, stelt Knights. ,,Veel mijnwerkers vinden het bijvoorbeeld niet macho om, als ze dicht bij een diep gat werken, een touw te dragen waarmee ze aan een muur vastzitten. Iedereen in de mijn, ook het management, moet veiligheid belangrijk vinden.” De Ruiter: ,,Als het niet economisch rendabel is om een kolenmijn veilig te exploiteren, dan zou je ermee moeten stoppen.”

Honderd procent veilig zullen mijnen nooit worden, beweert Knights. ,,Mijnbouw is niet de enige economische activiteit die risico’s met zich meebrengt. In Chili is het percentage dodelijke ongelukken zelfs laag in vergelijking met een aantal andere sectoren. Bij het bouwen van huizen en dammen gebeuren veel meer ongelukken. Ook autorijden is gevaarlijker. Mijnbouwongelukken halen veel eerder de pers omdat ze veel spectaculairder zijn.”