Los Angelization

., gaf afgelopen dinsdag een gastlezing in de reeks ‘Millennium cities’. De negatieve reputatie van L.A. is niet nieuw. Toen de stad nog maar vijfduizend inwoners telde kreeg het al de bijnaam ‘hell-town‘ vanwege een crime-rate van een paar honderd moorden per jaar. En juist nieuwe verschijnselen is waar Varnelis zich voor interesseert.

,,Een nieuwe trend in steden is clustering: concentraties van mensen met dezelfde lifestyle. Zij kijken naar dezelfde tv-programma’s, rijden hetzelfde type auto en stemmen op dezelfde partij. In de VS onderscheiden we 62 van deze clusters.” Als voorbeeld noemt Varnelis ‘urban bohemians‘, woonachtig in de binnenstad en meer marihuana rokend dan enig ander cluster.

Van de clusters kan worden voorspeld waar ze zich zullen vestigen. ,,De ‘Young urban professionals‘ die de post-productie van Hollywoodfilms verzorgen, zullen zich vestigen rondom de snelste internetverbinding. Onbewerkt filmmateriaal uit ‘studio valley‘ kan dan zonder tussenkomst van dure koeriers rechtstreeks naar hun woon-werk-loft worden gestuurd.”

Ook architectuur ontkomt volgens Varnelis niet aan de gevolgen van clustering. ,,Los Angeles is de op zes na grootste Spaanse stad ter wereld en de op een na grootste Koreaanse. Op billboards in Korea-town staat geen letter Engels en de gebouwen waaraan ze hangen ogen niet Amerikaans.”

Terwijl L.A. zelf steeds minder L.A. wordt, gaat de Californian lifestyle in snel tempo de wereld over. De ‘Los Angelization’ noemt Varnelis het, waaraan iedere Hollywoodfilm een stukje bijdraagt.

In stedenbouwkundig Nederland geldt Los Angeles als schrikvoorbeeld voor de Randstad. Niet vanwege gangster-imago en Hollywood-nepperij, maar dankzij een uitgestrekte bungalowzee waar het werkende deel van de tien miljoen inwoners meer uren in de file doorbrengt dan bij hun 2,3 kinderen. Maar met de ruimteverslindende bungalowbouw valt het volgens Varnelis wel mee: ,,Vanaf tien kilometer uit de binnenstad is L.A. dichter bebouwd dan New York en het is echt waar dat geen van mijn vrienden een zwembad in de achtertuin heeft.”

,,When you think of L.A. you probably think not so much of good vibrations, girls and bikini’s. You think of Hell.” Kazys Varnelis, overgevlogen uit L.A., gaf afgelopen dinsdag een gastlezing in de reeks ‘Millennium cities’. De negatieve reputatie van L.A. is niet nieuw. Toen de stad nog maar vijfduizend inwoners telde kreeg het al de bijnaam ‘hell-town‘ vanwege een crime-rate van een paar honderd moorden per jaar. En juist nieuwe verschijnselen is waar Varnelis zich voor interesseert.

,,Een nieuwe trend in steden is clustering: concentraties van mensen met dezelfde lifestyle. Zij kijken naar dezelfde tv-programma’s, rijden hetzelfde type auto en stemmen op dezelfde partij. In de VS onderscheiden we 62 van deze clusters.” Als voorbeeld noemt Varnelis ‘urban bohemians‘, woonachtig in de binnenstad en meer marihuana rokend dan enig ander cluster.

Van de clusters kan worden voorspeld waar ze zich zullen vestigen. ,,De ‘Young urban professionals‘ die de post-productie van Hollywoodfilms verzorgen, zullen zich vestigen rondom de snelste internetverbinding. Onbewerkt filmmateriaal uit ‘studio valley‘ kan dan zonder tussenkomst van dure koeriers rechtstreeks naar hun woon-werk-loft worden gestuurd.”

Ook architectuur ontkomt volgens Varnelis niet aan de gevolgen van clustering. ,,Los Angeles is de op zes na grootste Spaanse stad ter wereld en de op een na grootste Koreaanse. Op billboards in Korea-town staat geen letter Engels en de gebouwen waaraan ze hangen ogen niet Amerikaans.”

Terwijl L.A. zelf steeds minder L.A. wordt, gaat de Californian lifestyle in snel tempo de wereld over. De ‘Los Angelization’ noemt Varnelis het, waaraan iedere Hollywoodfilm een stukje bijdraagt.

In stedenbouwkundig Nederland geldt Los Angeles als schrikvoorbeeld voor de Randstad. Niet vanwege gangster-imago en Hollywood-nepperij, maar dankzij een uitgestrekte bungalowzee waar het werkende deel van de tien miljoen inwoners meer uren in de file doorbrengt dan bij hun 2,3 kinderen. Maar met de ruimteverslindende bungalowbouw valt het volgens Varnelis wel mee: ,,Vanaf tien kilometer uit de binnenstad is L.A. dichter bebouwd dan New York en het is echt waar dat geen van mijn vrienden een zwembad in de achtertuin heeft.”