Wetenschap

Leuk bedacht – Slotjesrobot

Delta en Delft Integraal berichten regelmatig over innovatieve ideeën met grote beloftes voor de toekomst. Maar wat is enkele jaren later met het idee gebeurd? Hoe staat het bijvoorbeeld met de twistlockmanipulator, de robot die slotjes aanbrengt op containers en ze er ook weer afhaalt?

Delta, 31 januari 2002:
“Ons station is eigenlijk niet veel meer dan een poortje met wat armen en benen”, zegt Ton Klein Breteler bescheiden. Een automatisch geleid voertuig met container rijdt het station in. Vier robotarmen pakken een twistlock op en bewegen daarna ieder naar een hoek van de container om het slotje daar vast te klikken.

,

Op de containerterminal van Rotterdam rijden volautomatische wagentjes af en aan met containers. Kranen versjouwen de transportkisten volgens een strak schema. De afhandeling van de containerschepen ziet er behoorlijk efficiënt uit, op één aspect na. Kadewerkers verwijderen de koppelstukjes op de hoekpunten van de containers met de hand. Deze zogenaamde twistlocks zorgen ervoor dat de kisten vergrendeld raken wanneer ze opgestapeld worden. Het handwerk is een gevaarlijke en tijdrovende klus.
Zo’n tien jaar geleden bedacht dr.ir. Ton Klein Breteler samen met een stagiair bij een bedrijf dat kranen produceert de oplossing: de twistlockmanipulator, een robot die de slotjes automatisch aanbrengt en verwijdert.
De robot staat nu in een hoek bij Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen (3mE). Af en toe, tijdens open dagen, wordt hij aangezet en gedemonstreerd aan scholieren. Maar daar is het vooralsnog bij gebleven. “Ik had gehoopt dat de industrie het idee snel zou oppikken”, zegt de onderzoeker van 3mE, die inmiddels met prepensioen is. Hij heeft de hoop niet opgegeven. “Als havens echt willen moderniseren, moeten ze wel zo’n robot gebruiken.”
Kalmar, het bedrijf dat havenkranen produceert en dat destijds betrokken was bij het project, denkt dat ook. De TU had de uitvinding samen met Kalmar gapatenteerd. “Vanwege de prijsdruk en de veiligheid wordt de noodzaak om twistlocks efficiënt en veilig te verwijderen groter”, zegt René Kleiss van Kalmar.
Waarom duurt het dan toch zo lang voordat de robot gemaakt wordt? “De ontwikkelingskosten zijn hoog”, zegt Kleiss. “We hebben nu andere prioriteiten, zoals het ontwikkelen van werktuigen die de steeds groter wordende schepen kunnen bedienen.”
Terugblikkend baalt Klein Breteler een beetje van hoe het project is gelopen. “We hadden de robot al een tijdje en hij deed het goed, maar toen mensen van Kalmar kwamen kijken, waren er een paar dingen defect. We hebben ze dat uitgelegd waar het aan lag. Ze zeiden dat het geen probleem was. Maar het gaf toch geen goed gevoel.”
Meer succes heeft Klein Breteler met de opklapbare container, een vinding van hem uit dezelfde periode. Die wordt nu door het Delftse technostartersbedrijf Holland Container Innovations gemaakt. Het bedrijf heeft een reder gevonden die het project financiert. 

Delta, 31 januari 2002:
“Ons station is eigenlijk niet veel meer dan een poortje met wat armen en benen”, zegt Ton Klein Breteler bescheiden. Een automatisch geleid voertuig met container rijdt het station in. Vier robotarmen pakken een twistlock op en bewegen daarna ieder naar een hoek van de container om het slotje daar vast te klikken.

Op de containerterminal van Rotterdam rijden volautomatische wagentjes af en aan met containers. Kranen versjouwen de transportkisten volgens een strak schema. De afhandeling van de containerschepen ziet er behoorlijk efficiënt uit, op één aspect na. Kadewerkers verwijderen de koppelstukjes op de hoekpunten van de containers met de hand. Deze zogenaamde twistlocks zorgen ervoor dat de kisten vergrendeld raken wanneer ze opgestapeld worden. Het handwerk is een gevaarlijke en tijdrovende klus.
Zo’n tien jaar geleden bedacht dr.ir. Ton Klein Breteler samen met een stagiair bij een bedrijf dat kranen produceert de oplossing: de twistlockmanipulator, een robot die de slotjes automatisch aanbrengt en verwijdert.
De robot staat nu in een hoek bij Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen (3mE). Af en toe, tijdens open dagen, wordt hij aangezet en gedemonstreerd aan scholieren. Maar daar is het vooralsnog bij gebleven. “Ik had gehoopt dat de industrie het idee snel zou oppikken”, zegt de onderzoeker van 3mE, die inmiddels met prepensioen is. Hij heeft de hoop niet opgegeven. “Als havens echt willen moderniseren, moeten ze wel zo’n robot gebruiken.”
Kalmar, het bedrijf dat havenkranen produceert en dat destijds betrokken was bij het project, denkt dat ook. De TU had de uitvinding samen met Kalmar gapatenteerd. “Vanwege de prijsdruk en de veiligheid wordt de noodzaak om twistlocks efficiënt en veilig te verwijderen groter”, zegt René Kleiss van Kalmar.
Waarom duurt het dan toch zo lang voordat de robot gemaakt wordt? “De ontwikkelingskosten zijn hoog”, zegt Kleiss. “We hebben nu andere prioriteiten, zoals het ontwikkelen van werktuigen die de steeds groter wordende schepen kunnen bedienen.”
Terugblikkend baalt Klein Breteler een beetje van hoe het project is gelopen. “We hadden de robot al een tijdje en hij deed het goed, maar toen mensen van Kalmar kwamen kijken, waren er een paar dingen defect. We hebben ze dat uitgelegd waar het aan lag. Ze zeiden dat het geen probleem was. Maar het gaf toch geen goed gevoel.”
Meer succes heeft Klein Breteler met de opklapbare container, een vinding van hem uit dezelfde periode. Die wordt nu door het Delftse technostartersbedrijf Holland Container Innovations gemaakt. Het bedrijf heeft een reder gevonden die het project financiert. 

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.