Kunstwerk muurschildering met systeemwand

De rest siert de gang.

,,In het oorspronkelijke ontwerp was er een open kantoor bedacht, juist om het kunstwerk te behouden”, vertelt Tessel Linders, projectmanager bij Vastgoed. Ze verwijst door naar de gebruikers van OCP die hier niet mee instemden. Ir. J. Heeman: ,,We hebben hier ruimtegebrek. Wegschilderen vonden we te ver gaan. Daarom is er gekozen voor een glazen systeemwand. De beste oplossing in dit geval.” De muurschildering is echter vanuit geen enkele hoek meer in zijn geheel te bewonderen, want een deel van het systeemwandje bestaat uit matglas.

Promovendus Rob Tousain vindt de oplossing erg merkwaardig. ,,De kunst is toch al schaars in dit gebouw. Bovendien is de muurschildering beschadigd bij het aanbrengen van de wand. Het getuigt van weinig respect.”

Tousain vermoedt dat de kunstenaar, ene Elenbaas, een oudgediende is van de TU. De schildering lijkt te dateren van 1955. Maar met de nieuwe hoge plint die ertegen aan is getimmerd, is ook dat onzeker. Zeker is wel dat de kunstenaar geen inspraak heeft gehad. Heeman: ,,Nee, ik weet niet wie de kunstenaar is en of hij of zij nog leeft. De beslissing is door ons genomen in samenspraak met de architect.”

Het grootste deel van het kunstwerk is terechtgekomen in het toekomstige kantoor van de Chef technische en huishoudelijke dienst. De rest siert de gang.

,,In het oorspronkelijke ontwerp was er een open kantoor bedacht, juist om het kunstwerk te behouden”, vertelt Tessel Linders, projectmanager bij Vastgoed. Ze verwijst door naar de gebruikers van OCP die hier niet mee instemden. Ir. J. Heeman: ,,We hebben hier ruimtegebrek. Wegschilderen vonden we te ver gaan. Daarom is er gekozen voor een glazen systeemwand. De beste oplossing in dit geval.” De muurschildering is echter vanuit geen enkele hoek meer in zijn geheel te bewonderen, want een deel van het systeemwandje bestaat uit matglas.

Promovendus Rob Tousain vindt de oplossing erg merkwaardig. ,,De kunst is toch al schaars in dit gebouw. Bovendien is de muurschildering beschadigd bij het aanbrengen van de wand. Het getuigt van weinig respect.”

Tousain vermoedt dat de kunstenaar, ene Elenbaas, een oudgediende is van de TU. De schildering lijkt te dateren van 1955. Maar met de nieuwe hoge plint die ertegen aan is getimmerd, is ook dat onzeker. Zeker is wel dat de kunstenaar geen inspraak heeft gehad. Heeman: ,,Nee, ik weet niet wie de kunstenaar is en of hij of zij nog leeft. De beslissing is door ons genomen in samenspraak met de architect.”