Kroegtijgers

We zijn nog aan bijkomen van een copieus herfstmaal, met kastanjepuree en lam uit de oven.

Maar dan komt de barman naar ons toe. Of we hier niet twee jaar geleden een keer waren, met een groep studenten voor een barreview voor een of ander blaadje. Ontkennen heeft geen zin. Hij weet alles nog. Wij niet, we waren destijds alleen mee voor de gezelligheid.

De barman schuift aan en vertelt dat de kritiek destijds wel terecht was, maar dat het juist alles omschreef ,,wat De Joffer niet wil zijn”. Eh ja… wij hebben geen flauw idee wat de kritiek eigenlijk was en vermaken ons op dat moment prima in De Joffer.

Een stamgaste komt naar ons toe, die vindt dat journalisten niet achterin de kroeg mogen zitten. We herkennen haar van de gezellige fotocollages op het toilet. Ze neemt ons mee naar voren en stelt ons voor aan de rest van de kroeg. Behalve wij zijn er maar vier mensen die ze niet kent. We krijgen een hand van haar ex. Zoenen van een Koerdische klerenmaker: ,,Ik vind jou heel mooie vrouw. Ik wil morgen cadeau voor je kopen.” We beginnen maar snel over onze erg vaste verkering. ,,Ja, maar je kunt mij toch ook proberen?”

Goed, volgende stamgast.

Kapper Jaap hangt ook drie keer per week aan de bar. We zijn vergeten met welk personage uit Cheers hij ook al weer vergeleken werd. Aan de hoek zit in elk geval ‘de Norm’. Aardige vent. Hij merkt ook op dat hij ruikt dat we lekker gegeten hebben. Even later staat hij de kok te complimenteren. Daarna duiken we weer terug aan de tafel achterin. Aanspraak genoeg, want iedereen kent ons nu. En iedereen komt op weg naar de wc even een praatje maken.

Als we de volgende ochtend eindelijk weer nuchter zijn, zoeken we die oude kritiek eens op. Vooral veel gezeur over hapjes, die er niet waren. Daar hebben we nu niet eens aan gedacht. Nee hoor, De Joffer is gewoon een topkroeg. Jammer dat er niet wat meer studenten heen gaan. Maar een studentenkroeg is misschien weer precies ,,wat De Joffer niet wil zijn”.

Café De Joffer, Nieuwstraat 14, Delft

Muziek: Herrie —–> Niet te hard

Publiek: Locals – Warm

Barman: Alzheimer —> Griezelig goed

Oordeel: Wegwezen –>– Bestormen

Vrijdagavond twaalf uur, het is druk in De Joffer. Vooraan bij de bar staat het vol, maar achter aan de grote tafel is het lekker rustig en zitten wij. We zijn nog aan bijkomen van een copieus herfstmaal, met kastanjepuree en lam uit de oven.

Maar dan komt de barman naar ons toe. Of we hier niet twee jaar geleden een keer waren, met een groep studenten voor een barreview voor een of ander blaadje. Ontkennen heeft geen zin. Hij weet alles nog. Wij niet, we waren destijds alleen mee voor de gezelligheid.

De barman schuift aan en vertelt dat de kritiek destijds wel terecht was, maar dat het juist alles omschreef ,,wat De Joffer niet wil zijn”. Eh ja… wij hebben geen flauw idee wat de kritiek eigenlijk was en vermaken ons op dat moment prima in De Joffer.

Een stamgaste komt naar ons toe, die vindt dat journalisten niet achterin de kroeg mogen zitten. We herkennen haar van de gezellige fotocollages op het toilet. Ze neemt ons mee naar voren en stelt ons voor aan de rest van de kroeg. Behalve wij zijn er maar vier mensen die ze niet kent. We krijgen een hand van haar ex. Zoenen van een Koerdische klerenmaker: ,,Ik vind jou heel mooie vrouw. Ik wil morgen cadeau voor je kopen.” We beginnen maar snel over onze erg vaste verkering. ,,Ja, maar je kunt mij toch ook proberen?”

Goed, volgende stamgast.

Kapper Jaap hangt ook drie keer per week aan de bar. We zijn vergeten met welk personage uit Cheers hij ook al weer vergeleken werd. Aan de hoek zit in elk geval ‘de Norm’. Aardige vent. Hij merkt ook op dat hij ruikt dat we lekker gegeten hebben. Even later staat hij de kok te complimenteren. Daarna duiken we weer terug aan de tafel achterin. Aanspraak genoeg, want iedereen kent ons nu. En iedereen komt op weg naar de wc even een praatje maken.

Als we de volgende ochtend eindelijk weer nuchter zijn, zoeken we die oude kritiek eens op. Vooral veel gezeur over hapjes, die er niet waren. Daar hebben we nu niet eens aan gedacht. Nee hoor, De Joffer is gewoon een topkroeg. Jammer dat er niet wat meer studenten heen gaan. Maar een studentenkroeg is misschien weer precies ,,wat De Joffer niet wil zijn”.

Café De Joffer, Nieuwstraat 14, Delft

Muziek: Herrie —–> Niet te hard

Publiek: Locals – Warm

Barman: Alzheimer —> Griezelig goed

Oordeel: Wegwezen –>– Bestormen