Kopzorgen en bijzaken

Op het Brabantse platteland laten inlanders zich voor wat geld verlokken tot het deelnemen aan wedstrijden rauwe aardappels eten. Aan de andere kant van de wereld wordt er tegen betaling met dwergen gegooid. En een landelijk dagblad meldde laatst dat het voorhoofd van Britse studenten geld oplevert. Ze kunnen ruim 130 euro per week verdienen door eenvoudig een bedrijfslogo op het voorhoofd te dragen. Het logo is aangebracht met plantaardige kunststof en het dient minimaal drie uur per dag in het openbaar zichtbaar te zijn. Directeuren en bazen schrijven hun namen op gekken en dwazen.

Wanneer alle medewerkers die zich géén zorgen maken over de kelderende studenteninstroom, onder het motto ‘your TU needs you’, op dezelfde manier zouden moeten bijdragen aan voorlichting en werving, dan liep vrijwel de gehele TU-gemeenschap flink voor joker. En dat is geen diskwalificatie van het nieuwe corporate logo. Immers, wie wil er niet de (ooit smeulende en nu) veel beter brandende fakkel van de wetenschap rechts dragen en hoog houden? Nee, het gaat er meer om dat je al een gaatje in je voorhoofd moet hebben om er iets overheen te gaan plakken.

Onze onderwijsreputatie staat onder druk. Veel schoolverlaters met een interesse voor technische wetenschappen weten de weg naar Delft niet meer te vinden. En een universiteit zonder studenten heeft wellicht nog zijn goede onderzoek, maar is wel een vruchtbare akker zonder gewas. Voorlichting en werving behoren daarom meer dan kopzorgen te zijn. Het zijn hoofdzaken voor een universiteit die dat hoofd nauwelijks meer boven water weet te houden.

Kijk naar de overvolle beleidsagenda’s van onze universiteit en zie dat we ons hartstochtelijk bezighouden met bijzaken. Een rondgang door de TU leert me dat eenzelfde passie voor zoiets wezenlijks als het vitaal houden van onze universiteit – dus ook het zeker stellen van een gezonde studenteninstroom – er eigenlijk niet is. Een kat in het nauw maakt vreemde sprongen. Wanneer alle communicatiemiddelen al beproefd zijn en het animo in de TU voor acquisitie niet groot is, dan moet een willekeurige wetenschapper z’n hersens misschien maar eens op een andere manier gebruiken.

In de beste TU-first-traditie stel ik daarom niet mijn gehele lichaam, maar dan toch mijn voorhoofd ter beschikking van de Delftse wetenschap. Voor een compacte en wervende slagzin is mijn frontale billboard een werkweek kosteloos beschikbaar. Indien ik daarenboven in de gelegenheid word gesteld de bijzaken eens te laten voor wat ze zijn, dan is mijn voorhoofd zeker drie uur per dag beschikbaar voor exposure aan alle relevante doelgroepen. Pakkende inzendingen – die redelijkerwijs op mijn schedel aan te brengen zijn – voor 1 maart aanstaande voorleggen aan mijn baas, de voorzitter van het College van Bestuur. Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd.

Prof.dr.ir. Th. de Jong is decaan van de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de TU Delft.

Voor een vuist vol bankbiljetten laten mensen de gekste dingen met zich uithalen. In een SBS6-programma bleek het Nederlandse publiek voor duizend piek bereid te tongzoenen met wildvreemden of een openbare kappersbeurt in de schaamstreek toe te staan. Op het Brabantse platteland laten inlanders zich voor wat geld verlokken tot het deelnemen aan wedstrijden rauwe aardappels eten. Aan de andere kant van de wereld wordt er tegen betaling met dwergen gegooid. En een landelijk dagblad meldde laatst dat het voorhoofd van Britse studenten geld oplevert. Ze kunnen ruim 130 euro per week verdienen door eenvoudig een bedrijfslogo op het voorhoofd te dragen. Het logo is aangebracht met plantaardige kunststof en het dient minimaal drie uur per dag in het openbaar zichtbaar te zijn. Directeuren en bazen schrijven hun namen op gekken en dwazen.

Wanneer alle medewerkers die zich géén zorgen maken over de kelderende studenteninstroom, onder het motto ‘your TU needs you’, op dezelfde manier zouden moeten bijdragen aan voorlichting en werving, dan liep vrijwel de gehele TU-gemeenschap flink voor joker. En dat is geen diskwalificatie van het nieuwe corporate logo. Immers, wie wil er niet de (ooit smeulende en nu) veel beter brandende fakkel van de wetenschap rechts dragen en hoog houden? Nee, het gaat er meer om dat je al een gaatje in je voorhoofd moet hebben om er iets overheen te gaan plakken.

Onze onderwijsreputatie staat onder druk. Veel schoolverlaters met een interesse voor technische wetenschappen weten de weg naar Delft niet meer te vinden. En een universiteit zonder studenten heeft wellicht nog zijn goede onderzoek, maar is wel een vruchtbare akker zonder gewas. Voorlichting en werving behoren daarom meer dan kopzorgen te zijn. Het zijn hoofdzaken voor een universiteit die dat hoofd nauwelijks meer boven water weet te houden.

Kijk naar de overvolle beleidsagenda’s van onze universiteit en zie dat we ons hartstochtelijk bezighouden met bijzaken. Een rondgang door de TU leert me dat eenzelfde passie voor zoiets wezenlijks als het vitaal houden van onze universiteit – dus ook het zeker stellen van een gezonde studenteninstroom – er eigenlijk niet is. Een kat in het nauw maakt vreemde sprongen. Wanneer alle communicatiemiddelen al beproefd zijn en het animo in de TU voor acquisitie niet groot is, dan moet een willekeurige wetenschapper z’n hersens misschien maar eens op een andere manier gebruiken.

In de beste TU-first-traditie stel ik daarom niet mijn gehele lichaam, maar dan toch mijn voorhoofd ter beschikking van de Delftse wetenschap. Voor een compacte en wervende slagzin is mijn frontale billboard een werkweek kosteloos beschikbaar. Indien ik daarenboven in de gelegenheid word gesteld de bijzaken eens te laten voor wat ze zijn, dan is mijn voorhoofd zeker drie uur per dag beschikbaar voor exposure aan alle relevante doelgroepen. Pakkende inzendingen – die redelijkerwijs op mijn schedel aan te brengen zijn – voor 1 maart aanstaande voorleggen aan mijn baas, de voorzitter van het College van Bestuur. Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd.

Prof.dr.ir. Th. de Jong is decaan van de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de TU Delft.