Kinderopvang van TU moet beter

De resultaten van het onderzoek zijn afgelopen vrijdag aangeboden aan het college van bestuur.

Het grootste probleem bij de kinderopvang blijkt de wachtlijst te zijn. De informatievoorziening daarover is slecht. Mensen weten niet wat ze kunnen verwachten; de ene medewerker staat vier jaar op de wachtlijst, terwijl een ander heel snel aan de beurt is. Dit komt bijvoorbeeld doordat ’tweede kinderen’ voorrang hebben, maar die plaatsingsprocedure zorgt vaak voor onduidelijkheid.

De klankbordgroep ontvangt al enige tijd signalen ontvangt waaruit blijkt dat de huidige regeling voor kinderopvang onvoldoende functioneert. In het onderzoek wordt de kinderopvang van de TU vergeleken met die aan de universiteiten van Utrecht en Twente, het onderwijsministerie, ziekenhuis Reinier de Graaf en Gist-Brocades. Deze instellingen hebben, in tegenstelling tot de TU, allemaal kinderopvang op het terrein of in de zeer nabije omgeving. De TU besteedt de kinderopvang uit aan de stichting Octopus.

De klankbordgroep vindt dat ook de TU een eigen kinderdagverblijf zou moeten hebben. Dat kan het tekort aan plaatsen misschien oplossen. In het centrum van Delft is weinig ruimte voorhanden om de kinderopvang uit te breiden, en nieuwbouw is te duur. Daarom wil de groep gebruik maken van TU-ruimte die op dit moment leegstaat.

Collegevoorzitter De Voogd noemt dat plan in eerste reactie ‘een goed idee’. Hij meent dat het tekort aan kinderopvang de komende jaren alleen maar nijpender wordt, nu de TU z’n personeelsbestand aan het verjongen is.

Over hoe die kinderopvang in de TU-wijk gerealiseerd moet worden, bestaan nog geen concrete ideeën. De klankbordgroep heeft het plan om hiervoor (via een prijsvraag) studenten bouwkunde inschakelen.

De kinderopvang aan de TU schiet te kort, zo blijkt uit een onderzoek dat de klankbordgroep Emancipatiecommissie heeft laten uitvoeren. De resultaten van het onderzoek zijn afgelopen vrijdag aangeboden aan het college van bestuur.

Het grootste probleem bij de kinderopvang blijkt de wachtlijst te zijn. De informatievoorziening daarover is slecht. Mensen weten niet wat ze kunnen verwachten; de ene medewerker staat vier jaar op de wachtlijst, terwijl een ander heel snel aan de beurt is. Dit komt bijvoorbeeld doordat ’tweede kinderen’ voorrang hebben, maar die plaatsingsprocedure zorgt vaak voor onduidelijkheid.

De klankbordgroep ontvangt al enige tijd signalen ontvangt waaruit blijkt dat de huidige regeling voor kinderopvang onvoldoende functioneert. In het onderzoek wordt de kinderopvang van de TU vergeleken met die aan de universiteiten van Utrecht en Twente, het onderwijsministerie, ziekenhuis Reinier de Graaf en Gist-Brocades. Deze instellingen hebben, in tegenstelling tot de TU, allemaal kinderopvang op het terrein of in de zeer nabije omgeving. De TU besteedt de kinderopvang uit aan de stichting Octopus.

De klankbordgroep vindt dat ook de TU een eigen kinderdagverblijf zou moeten hebben. Dat kan het tekort aan plaatsen misschien oplossen. In het centrum van Delft is weinig ruimte voorhanden om de kinderopvang uit te breiden, en nieuwbouw is te duur. Daarom wil de groep gebruik maken van TU-ruimte die op dit moment leegstaat.

Collegevoorzitter De Voogd noemt dat plan in eerste reactie ‘een goed idee’. Hij meent dat het tekort aan kinderopvang de komende jaren alleen maar nijpender wordt, nu de TU z’n personeelsbestand aan het verjongen is.

Over hoe die kinderopvang in de TU-wijk gerealiseerd moet worden, bestaan nog geen concrete ideeën. De klankbordgroep heeft het plan om hiervoor (via een prijsvraag) studenten bouwkunde inschakelen.