Iraanse studenten in Delft vrezen voor toekomst

Het is mei 2018 als de Iraanse economie volledig instort. President Donald Trump maakt met het opzeggen van het nucleair akkoord tussen de Verenigde Staten en Iran een einde aan de opschorting van Amerikaanse sancties. De nieuwe sancties die hij vervolgens oplegt, hebben direct gevolgen voor de koers van de Iraanse munt Rial. De valuta daalt tot een dieptepunt ten opzichte van de dollar en de euro.

Voor Shadab, studente aerospace engineering in Delft (achternaam bij de redactie bekend), zijn de koersschommelingen van de Rial op dat moment nog geen reden tot paniek. “Die koers is sinds de Islamitische Revolutie in 1979 altijd al een probleem geweest.” Dat verandert als geldwisselkantoren in juni hun deuren sluiten en iedere vorm van overschrijving naar het buitenland blokkeren. “Vanaf dat moment konden we als Iraanse studenten alleen geld van familie krijgen als die toevallig in Nederland zat.”

‘Moet ik dan stoppen en terug naar Iran?’

Dankzij financiële ondersteuning van haar ouders kan Shadab in Delft studeren, maar door de crisis in haar land weet ze niet of dit zo blijft. “Mijn ouders betalen nu vier keer zoveel ten opzichte van vorig jaar. Daarnaast is het iedere keer maar de vraag of het geld aankomt.” In plaats van aandacht te hebben voor haar studie, piekert ze nu vooral. “Ik ben gestrest en er continu mee bezig. Wat als mijn ouders het niet meer kunnen betalen? Moet ik dan stoppen en terug naar Iran?”

Tevergeefs op zoek naar oplossingen
Om rond te komen zoekt een groep van dertien Iraanse studenten daarom sinds de zomer naar oplossingen: een parttime baantje, een beurs of een lening. Voor studenten van buiten de Europese Unie zijn dat soort mogelijkheden alleen beperkt. Shadab merkt daarbij de negatieve invloed van een bijbaantje op studieresultaten. “Ik geef nu twee uur per week bijles. Dat is echt het maximale wat ik kan doen zonder dat mijn studie in gevaar komt.”

In een ultieme poging de nijpende situatie te verbeteren, stapten de studenten daarom in de zomer naar studieadviseurs en decanen van vier faculteiten: Bouwkunde, Civiele Techniek & Geowetenschappen, Industrieel Ontwerpen en Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. Ook raadpleegde de groep de centrale studentadviseur. Geen van allen had een oplossing. “Eén adviseur vroeg zelfs of we andere studenten wilden adviseren om niet langs te komen. Omdat zij toch niets kon doen.”

Daarom stuurden de studenten op 29 augustus een brief naar het college van bestuur (cvb). “We vroegen oplossingen om onze studie aan de TU voort te zetten”, vertelt student civiele techniek Amir (achternaam bij de redactie bekend). Op 24 oktober kregen de Iraanse studenten reactie op hun brief. Rob Mudde, vice-rector magnificus, bood daarin namens het cvb excuses aan voor de late reactie. Via woordvoerder Karen Collet laat hij desgevraagd weten te begrijpen dat de huidige situatie de studenten veel stress bezorgt. Toch is het volgens hem voor de universiteit niet mogelijk om financiële risico’s, zoals de inflatiecrisis in Iran, te bekostigen vanuit publieke gelden.

Mudde raadt de studenten aan om opnieuw contact te leggen met de studieadviseurs die hen in eerste instantie wegstuurden. Dan kunnen deze iedere zaak individueel bekijken. Daarnaast oppert hij het idee om als bijbaan student-assistent worden. Dan werken deze studenten in ieder geval in hun eigen vakgebied.

In de steek gelaten
“Toch zijn er meerdere Europese universiteiten die studenten in deze situatie wél financieel ondersteunen”, stelt Amir. Dit door bijvoorbeeld hun collegegeld te verlagen, iets waar de studenten in Delft niet om vroegen. “We willen enkel de betalingen spreiden over meer dan twaalf termijnen.” Een andere zorg van Amir is dat eerder contact met zowel studiecoördinator als studieadviseur niets opleverde. “Ik hoopte dat de TU ons kon helpen nu onze eigen overheid ons in de steek laat.”

Op dit moment is er nog geen zicht op een oplossing voor de Iraanse studenten in Delft. “We zoeken wanhopig naar manieren om te blijven. Lukt dit niet, dan moeten wij onze studies staken en zijn we genoodzaakt terug te gaan naar Iran”, zegt Shadab. “Ik hoop dat ik deze maand mijn collegegeld kan betalen. Eigenlijk moet ik naar de tandarts, maar ik weet dat als ik dat doe ik sowieso geen geld meer heb om rond te komen.”