‘Ik ben geen actievoerder, ofzo’

In plaats van allerlei ‘geweldige’ aanbiedingen als pepermolens en handdoeken kun je kiezen uit OV-jaarkaarten of een goeie fiets. Maar misschien wil je alleen je zegels te gelde maken. Je kunt dan kiezen uit enkele fiscale voordeeltjes, een extra bijdrage voor je stufi of korting op een zuinige boiler.

Dit klinkt nog als toekomstmuziek maar wellicht krijg je in de toekomst echt zegels bij producten die milieuvriendelijk zijn geproduceerd. Hoewel een dergelijk systeem eigenlijk heel voor de hand liggend is, is het pas onlangs bedacht. De bedenker van deze ‘ecozegels’ is tweedejaars werktuigbouw Martijn Martens. Met dit idee heeft hij de hoofdprijs gewonnen van de essaywedstrijd ‘Geen kopzorgen over morgen’ van het Rectoren College. Bij de prijs hoort een bedrag van twintigduizend gulden.

De kans bestaat dat de ecozegels werkelijkheid worden, want er gaat een aio op het idee promoveren. NWO, de Nederlandse Organisatie voor wetenschappelijk onderzoek, vond Martens idee ook het beste, en betaalt daarom vier jaar een promovendus die de gedachte mag uitwerken.
Origineel

Het idee achter de ecozegels is de spaardrift van de Nederlanders. Die spaardrift was het onderwerp van een televisieprogramma dat Martens vorig jaar zag. In eerste instantie deed hij niets met zijn idee. Toen het Rectoren College later de essaywedstrijd uitschreef, werkte hij het plan uit. De ecozegels zouden op artikelen moeten komen die milieu- en mensvriendelijk geproduceerd zijn. Zoals producten die vervaardigd zijn met milieuvriendelijke grondstoffen of die gebruik maken van duurzame energie. Ze mogen mens en milieu in ieder geval niet schaden en uitsluitend natuurlijke stoffen bevatten.

De jury was van mening dat juist ,,de voor de hand liggendheid van Martijns idee de inzending een hoge mate van originaliteit geeft.” Volgens de jury is het idee goed te realiseren.

Hoewel Martens zijn idee ook heeft ingezonden voor de aanmoedigingsprijs die rector Wakker uitschreef, heeft hij in eerste instantie geen duizend piek in de wacht gesleept. Zijn idee was niet technisch genoeg.

Hoewel het idee het milieu helpt, houdt Martens zich niet zo zeer bezig met het verbeteren van het milieu. ,,Ik denk er wel eens over na, maar ik ben niet iemand die in een actiegroep zit, ofzo”, aldus Martens.

De twintigduizend gulden moet hij aan zijn studie besteden. Een bestemming voor het geld heeft hij al: ,,Ik ga in ieder geval een computer kopen en een paar jaar collegegeld kan ik er ook van betalen. Daarnaast wil ik het geld gebruiken vooreen studiereis in mijn vierde jaar. Omdat het bedrag voor 2001 uitgegeven moet zijn, kan ik het helaas niet voor mijn afstudeerproject gebruiken.”

Stel je het volgende voor: je hebt op een regenachtige zondagmiddag zegeltjes zitten plakken en zit nu verlekkerd in een catalogus te bladeren. In plaats van allerlei ‘geweldige’ aanbiedingen als pepermolens en handdoeken kun je kiezen uit OV-jaarkaarten of een goeie fiets. Maar misschien wil je alleen je zegels te gelde maken. Je kunt dan kiezen uit enkele fiscale voordeeltjes, een extra bijdrage voor je stufi of korting op een zuinige boiler.

Dit klinkt nog als toekomstmuziek maar wellicht krijg je in de toekomst echt zegels bij producten die milieuvriendelijk zijn geproduceerd. Hoewel een dergelijk systeem eigenlijk heel voor de hand liggend is, is het pas onlangs bedacht. De bedenker van deze ‘ecozegels’ is tweedejaars werktuigbouw Martijn Martens. Met dit idee heeft hij de hoofdprijs gewonnen van de essaywedstrijd ‘Geen kopzorgen over morgen’ van het Rectoren College. Bij de prijs hoort een bedrag van twintigduizend gulden.

De kans bestaat dat de ecozegels werkelijkheid worden, want er gaat een aio op het idee promoveren. NWO, de Nederlandse Organisatie voor wetenschappelijk onderzoek, vond Martens idee ook het beste, en betaalt daarom vier jaar een promovendus die de gedachte mag uitwerken.
Origineel

Het idee achter de ecozegels is de spaardrift van de Nederlanders. Die spaardrift was het onderwerp van een televisieprogramma dat Martens vorig jaar zag. In eerste instantie deed hij niets met zijn idee. Toen het Rectoren College later de essaywedstrijd uitschreef, werkte hij het plan uit. De ecozegels zouden op artikelen moeten komen die milieu- en mensvriendelijk geproduceerd zijn. Zoals producten die vervaardigd zijn met milieuvriendelijke grondstoffen of die gebruik maken van duurzame energie. Ze mogen mens en milieu in ieder geval niet schaden en uitsluitend natuurlijke stoffen bevatten.

De jury was van mening dat juist ,,de voor de hand liggendheid van Martijns idee de inzending een hoge mate van originaliteit geeft.” Volgens de jury is het idee goed te realiseren.

Hoewel Martens zijn idee ook heeft ingezonden voor de aanmoedigingsprijs die rector Wakker uitschreef, heeft hij in eerste instantie geen duizend piek in de wacht gesleept. Zijn idee was niet technisch genoeg.

Hoewel het idee het milieu helpt, houdt Martens zich niet zo zeer bezig met het verbeteren van het milieu. ,,Ik denk er wel eens over na, maar ik ben niet iemand die in een actiegroep zit, ofzo”, aldus Martens.

De twintigduizend gulden moet hij aan zijn studie besteden. Een bestemming voor het geld heeft hij al: ,,Ik ga in ieder geval een computer kopen en een paar jaar collegegeld kan ik er ook van betalen. Daarnaast wil ik het geld gebruiken vooreen studiereis in mijn vierde jaar. Omdat het bedrag voor 2001 uitgegeven moet zijn, kan ik het helaas niet voor mijn afstudeerproject gebruiken.”