Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

IJspegels aan je wimpers

De Delftse studentenwereld kent veel organisaties, verenigingen en clubjes. Sommige leiden een onopvallend bestaan. “Zodra er een beetje sneeuw ligt in de Ardennen, pakken we de trein. Gaan we heerlijk door de sneeuw lopen, iets wat je in Nederland niet vaak meer kunt.

Eten in een dikke laag sneeuw klaarmaken, afzien in de kou.”

Alweer vijf jaar zit Piers Titus van der Torren bij het clubje winterkampeerders van de Delftsche Zwervers. “Elk jaar sluiten zich weer mensen aan, soms gaan ook oud-Zwervers mee. Zo’n groepje varieert van drie tot acht mensen, lekker klein. We kamperen wild. Als we droog hout kunnen vinden koken we op een vuurtje, anders op een brandertje. Als het echt heel koud is kruipen we de tent in om daar eten te maken.”

Het opstaan geschiedt in alle vroegte. “Dan gaan we wandelen. Lekker in de absolute rust, op stukken waar nooit iemand komt. Over paadjes die bijna niet te vinden zijn. Midden door moerassen trekken, door zompige veengebieden. Foto’s maken van bevroren watervallen.”

Soms trekken de winterkampeerders er in de zomer op uit. “Dan gaan er ook anderen mee. Mensen die geen zin hebben om wakker te worden met ijspegels aan hun wimpers. Bij goed weer rol je gewoon je slaapzakje uit aan de rand van een bos.”

Afgelopen zomer hield een tiental Zwervers een vierdaagse kanotocht op de Vecht. Van het Duitse Nordhorn naar Ommen, een afstand van 75 kilometer. “Lekker wild kamperen langs de rivier. ’s Avonds eten zoeken in de natuur, zoals eetbare paddenstoelen. Nou ja, ‘eetbaar’, echt lekker waren ze niet. We hebben soep gemaakt van wolfspoot en brandnetels; naaktslakken gegeten, die je heel lang moest koken. Waren ook niet lekker. Sprinkhanen wel. Dat was best een lekkere snack.”

Tenten waren thuisgelaten. “We hadden een zeiltje mee, voor als het ging regenen, wat natuurlijk prompt gebeurde. Een keer kwam er een boswachter aanlopen, maar die zag ons gelukkig niet.” (JT)

“Lekker wild kamperen.” (Foto: Piers Titus van der Torren)

“Zodra er een beetje sneeuw ligt in de Ardennen, pakken we de trein. Gaan we heerlijk door de sneeuw lopen, iets wat je in Nederland niet vaak meer kunt. Eten in een dikke laag sneeuw klaarmaken, afzien in de kou.”

Alweer vijf jaar zit Piers Titus van der Torren bij het clubje winterkampeerders van de Delftsche Zwervers. “Elk jaar sluiten zich weer mensen aan, soms gaan ook oud-Zwervers mee. Zo’n groepje varieert van drie tot acht mensen, lekker klein. We kamperen wild. Als we droog hout kunnen vinden koken we op een vuurtje, anders op een brandertje. Als het echt heel koud is kruipen we de tent in om daar eten te maken.”

Het opstaan geschiedt in alle vroegte. “Dan gaan we wandelen. Lekker in de absolute rust, op stukken waar nooit iemand komt. Over paadjes die bijna niet te vinden zijn. Midden door moerassen trekken, door zompige veengebieden. Foto’s maken van bevroren watervallen.”

Soms trekken de winterkampeerders er in de zomer op uit. “Dan gaan er ook anderen mee. Mensen die geen zin hebben om wakker te worden met ijspegels aan hun wimpers. Bij goed weer rol je gewoon je slaapzakje uit aan de rand van een bos.”

Afgelopen zomer hield een tiental Zwervers een vierdaagse kanotocht op de Vecht. Van het Duitse Nordhorn naar Ommen, een afstand van 75 kilometer. “Lekker wild kamperen langs de rivier. ’s Avonds eten zoeken in de natuur, zoals eetbare paddenstoelen. Nou ja, ‘eetbaar’, echt lekker waren ze niet. We hebben soep gemaakt van wolfspoot en brandnetels; naaktslakken gegeten, die je heel lang moest koken. Waren ook niet lekker. Sprinkhanen wel. Dat was best een lekkere snack.”

Tenten waren thuisgelaten. “We hadden een zeiltje mee, voor als het ging regenen, wat natuurlijk prompt gebeurde. Een keer kwam er een boswachter aanlopen, maar die zag ons gelukkig niet.” (JT)

“Lekker wild kamperen.” (Foto: Piers Titus van der Torren)

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.