Campus

Iedereen is supergrappig

Hij won de persoonlijkheidsprijs op het Groninger Studenten Cabaretfestival en staat vrijdag in de halve finale van het Camerettenfestival. Toch ambieert de voormalig werktuigbouwkundestudent Matanja Pinto geen carrière als cabaretier.

,,Dan moet je echt hard bikkelen.”

,,Achteraf had ik er meer kunnen uithalen”, zegt Matanja Pinto (23) over de % verloren – finale van het Groninger Studenten Cabaretfestival, dat vorige maand plaatsvond. ,,Ik speelde niet echt goed. Maar of ik anders wel had gewonnen, dat weet je natuurlijk nooit.” Daar hoeft hij zich overigens absoluut niet voor te schamen. De winnaars, het cabaretduo Alkemade en Bloem, studeren aan de Kleinkunstacademie en zijn dus aankomende professionals. ,,Die twee zijn echt heel goed.” Bovendien beloonde de jury Pinto’s soloprogramma ‘Hikari’ met de persoonlijkheidsprijs.

De voormalige student werktuigbouwkunde woont nog in Delft maar studeert sinds dit collegejaar rechten in Leiden. ,,Ik weet niet meer waarom ik ooit werktuigbouwkunde ben gaan studeren. Het trekt me namelijk helemaal niet om een achteras van een auto door te rekenen”, zegt hij, zelf ook stomverbaasd.

Pinto vermoedt dat de reden samenhangt met zijn ook al afgebroken studie voor rabbijn. ,,Een gedegen technische studie staat in die kringen in hoog aanzien.” Inmiddels staat ‘strafpleiter worden’ op zijn verlanglijstje. ,,Maar dat kan nog veranderen, want ik ben nog maar net begonnen met rechten.”

Cabaretier worden dan? ,,Nee, liever niet”, zegt Pinto stellig. ,,Ik merk nu in de voorbereiding van Cameretten dat je echt hard moet bikkelen. Als je wat wilt bereiken als cabaretier moet je heel hard werken, twee of drie jaar hetzelfde showtje opvoeren. Daar heb ik weinig zin in.” Maar, voegt hij er snel aan toe, ,,misschien denk ik er over een halfjaar weer anders over.”

Toeval

Op zijn elfde jaar stond Pinto voor het eerst op de planken. Hij deed na de middelbare school auditie voor de Kleinkunstacademie maar werd afgewezen. Vervolgens vertrok hij voor een jaar naar Israël en New York om rabbijn te worden. Toen hij in Delft ging studeren, werd hij lid van het corps en sloot zich aan bij de toneelclub van de studentenvereniging. Daar leerde Pinto de Delftse cabaretier Stijn Wiggers kennen, waarmee hij samen aan cabaret ging doen. Hij deed twee keer mee aan een intercorporaal cabaretfestival en won een keer.

,,Ik zou eigenlijk samen met Stijn meedoen aan het Groningse cabaretfestival, maar hij haakte af. Toen moest ik wel alleen verder.” In twee weken tijd draaide Pinto zijn eerste show in elkaar. Een knappe prestatie. ,,Ik was natuurlijk al twee jaar bezig met cabaret, en had nog wel wat teksten liggen. Al heb ik in die twee jaar slechts drie keer opgetreden.”

Ook de naam van de show is toevallig gekozen. Pinto werkt in een boekhandel in Leiden. ,,Toen ik een naam voor mijn show zocht, heb ik twee boeken uit de kast gehaald. Het ene heette Hikari en het andere Molecular Biochemistry 3rd Edition”, legt Pinto uit. ,,Ik heb dus maar voor Hikari gekozen. Dat betekent licht in het Japans.”

Zoektocht

Volgens Pinto omschrijven anderen zijn voorstelling als een klassieke conférence. ,,Daar ben ik het wel mee eens. Het is een verhaal van A tot Z met een vrij zwaar thema: de zoektocht naar geluk. Al ligt het niet zo zwaar op de hand als het klinkt. Het is comedy minded, dus niet alleen maar hoogdravend en Weltschmerz”, zegt hij. Uiteraard komt ook een belangrijk facet van het Delftse studentenleven aan bod: bier drinken.

Pinto zingt de sketches aan elkaar met drie liedjes, waarbij hij zichzelf begeleidt op de piano. ,,Die liedjes klinken absoluut niet mooi, omdat ik geen goede stem heb. Maar daar gaat het ook niet om.”

Echte voorbeelden kan Pinto niet noemen. Wel is hij een groot bewonderaar van Freek de Jonge ‘zijn teksten zijn ijzersterk’ en de Amerikaanse stand-up comedian Richard Pryor. Hij heeft ook een andere belangrijke inspiratiebron: zijn broer. ,,Ik voer veel gesprekken met mijn oudere broer. Hij heeft me enorm geholpen met mijn teksten.”

Aan studeren is Pinto dit jaar nog niet veel toegekomen. Hij reist momenteel twee keer per week het land door om try-outs te spelen voor Cameretten, samen met ander aanstormend talent. ,,Het is erg leuk om te doen. We worden begeleid door regisseur Frank Lammers, die ook in de film Wilde Mossels speelt. Het is heel relaxed, je speelt en achteraf evalueer je met de hele groep de show.” Inmiddels heeft Pinto een aantal bekende cabaretiers ontmoet, zoals Ernst van der Pasch en Camerettenwinnaar 1999 Marc-Marie Huijbregts. ,,Al heb ik van Huijbregts alleen het handje geschud.”

In het cabaretwereldje komt Pinto een totaal ander slag mensen tegen dan op de TU. ,,Heel gezellig, maar erg vermoeiend. Iedereen is namelijk supergrappig. Er zit één jongen bij, Pieter Jouke de Bildt, dat is een ras stand-up comedian. Elke tweede zin van hem is een grap.”

Zijn familie, vrienden en Delftse huisgenoten vinden het volgens Pinto ‘heel tof’ dat hij met cabaret bezig is. ,,Al ben ik wel een chaoot. Ik vergeet elke keer kaartjes voor ze te regelen en dan ben ik weer te laat.” De halve finale van Cameretten aanstaande vrijdag in Luxor in Rotterdam is overigens al weken uitverkocht.

Hij won de persoonlijkheidsprijs op het Groninger Studenten Cabaretfestival en staat vrijdag in de halve finale van het Camerettenfestival. Toch ambieert de voormalig werktuigbouwkundestudent Matanja Pinto geen carrière als cabaretier. ,,Dan moet je echt hard bikkelen.”

,,Achteraf had ik er meer kunnen uithalen”, zegt Matanja Pinto (23) over de % verloren – finale van het Groninger Studenten Cabaretfestival, dat vorige maand plaatsvond. ,,Ik speelde niet echt goed. Maar of ik anders wel had gewonnen, dat weet je natuurlijk nooit.” Daar hoeft hij zich overigens absoluut niet voor te schamen. De winnaars, het cabaretduo Alkemade en Bloem, studeren aan de Kleinkunstacademie en zijn dus aankomende professionals. ,,Die twee zijn echt heel goed.” Bovendien beloonde de jury Pinto’s soloprogramma ‘Hikari’ met de persoonlijkheidsprijs.

De voormalige student werktuigbouwkunde woont nog in Delft maar studeert sinds dit collegejaar rechten in Leiden. ,,Ik weet niet meer waarom ik ooit werktuigbouwkunde ben gaan studeren. Het trekt me namelijk helemaal niet om een achteras van een auto door te rekenen”, zegt hij, zelf ook stomverbaasd.

Pinto vermoedt dat de reden samenhangt met zijn ook al afgebroken studie voor rabbijn. ,,Een gedegen technische studie staat in die kringen in hoog aanzien.” Inmiddels staat ‘strafpleiter worden’ op zijn verlanglijstje. ,,Maar dat kan nog veranderen, want ik ben nog maar net begonnen met rechten.”

Cabaretier worden dan? ,,Nee, liever niet”, zegt Pinto stellig. ,,Ik merk nu in de voorbereiding van Cameretten dat je echt hard moet bikkelen. Als je wat wilt bereiken als cabaretier moet je heel hard werken, twee of drie jaar hetzelfde showtje opvoeren. Daar heb ik weinig zin in.” Maar, voegt hij er snel aan toe, ,,misschien denk ik er over een halfjaar weer anders over.”

Toeval

Op zijn elfde jaar stond Pinto voor het eerst op de planken. Hij deed na de middelbare school auditie voor de Kleinkunstacademie maar werd afgewezen. Vervolgens vertrok hij voor een jaar naar Israël en New York om rabbijn te worden. Toen hij in Delft ging studeren, werd hij lid van het corps en sloot zich aan bij de toneelclub van de studentenvereniging. Daar leerde Pinto de Delftse cabaretier Stijn Wiggers kennen, waarmee hij samen aan cabaret ging doen. Hij deed twee keer mee aan een intercorporaal cabaretfestival en won een keer.

,,Ik zou eigenlijk samen met Stijn meedoen aan het Groningse cabaretfestival, maar hij haakte af. Toen moest ik wel alleen verder.” In twee weken tijd draaide Pinto zijn eerste show in elkaar. Een knappe prestatie. ,,Ik was natuurlijk al twee jaar bezig met cabaret, en had nog wel wat teksten liggen. Al heb ik in die twee jaar slechts drie keer opgetreden.”

Ook de naam van de show is toevallig gekozen. Pinto werkt in een boekhandel in Leiden. ,,Toen ik een naam voor mijn show zocht, heb ik twee boeken uit de kast gehaald. Het ene heette Hikari en het andere Molecular Biochemistry 3rd Edition”, legt Pinto uit. ,,Ik heb dus maar voor Hikari gekozen. Dat betekent licht in het Japans.”

Zoektocht

Volgens Pinto omschrijven anderen zijn voorstelling als een klassieke conférence. ,,Daar ben ik het wel mee eens. Het is een verhaal van A tot Z met een vrij zwaar thema: de zoektocht naar geluk. Al ligt het niet zo zwaar op de hand als het klinkt. Het is comedy minded, dus niet alleen maar hoogdravend en Weltschmerz”, zegt hij. Uiteraard komt ook een belangrijk facet van het Delftse studentenleven aan bod: bier drinken.

Pinto zingt de sketches aan elkaar met drie liedjes, waarbij hij zichzelf begeleidt op de piano. ,,Die liedjes klinken absoluut niet mooi, omdat ik geen goede stem heb. Maar daar gaat het ook niet om.”

Echte voorbeelden kan Pinto niet noemen. Wel is hij een groot bewonderaar van Freek de Jonge ‘zijn teksten zijn ijzersterk’ en de Amerikaanse stand-up comedian Richard Pryor. Hij heeft ook een andere belangrijke inspiratiebron: zijn broer. ,,Ik voer veel gesprekken met mijn oudere broer. Hij heeft me enorm geholpen met mijn teksten.”

Aan studeren is Pinto dit jaar nog niet veel toegekomen. Hij reist momenteel twee keer per week het land door om try-outs te spelen voor Cameretten, samen met ander aanstormend talent. ,,Het is erg leuk om te doen. We worden begeleid door regisseur Frank Lammers, die ook in de film Wilde Mossels speelt. Het is heel relaxed, je speelt en achteraf evalueer je met de hele groep de show.” Inmiddels heeft Pinto een aantal bekende cabaretiers ontmoet, zoals Ernst van der Pasch en Camerettenwinnaar 1999 Marc-Marie Huijbregts. ,,Al heb ik van Huijbregts alleen het handje geschud.”

In het cabaretwereldje komt Pinto een totaal ander slag mensen tegen dan op de TU. ,,Heel gezellig, maar erg vermoeiend. Iedereen is namelijk supergrappig. Er zit één jongen bij, Pieter Jouke de Bildt, dat is een ras stand-up comedian. Elke tweede zin van hem is een grap.”

Zijn familie, vrienden en Delftse huisgenoten vinden het volgens Pinto ‘heel tof’ dat hij met cabaret bezig is. ,,Al ben ik wel een chaoot. Ik vergeet elke keer kaartjes voor ze te regelen en dan ben ik weer te laat.” De halve finale van Cameretten aanstaande vrijdag in Luxor in Rotterdam is overigens al weken uitverkocht.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.