Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

Hoogdravend spraakwater

Jaartallen en namen van politici vliegen je om de oren tijdens deze dinsdagavond, in een lokaal van de Haagse Hogeschool. Op de overheadprojector ligt een sheet van studentendebatvereniging Het Hoogste Woord.

Onderaan staan vetgedrukt de woorden: breedsprakig, diepgravend, hoogdravend.

De eerste spreker begroet het publiek: ,,Geachte aanwezige dames en heren, juryleden…”. Een schamele zeven toehoorders kijken hem aan. Hij ís de vleesgeworden hoogdravendheid. Om het over zijn breedsprakigheid maar niet te hebben.

Het groepje blijkt een afsplitsing van de rest van de vereniging, die in een andere ruimte dezelfde discussie voert. Zo komt iedereen vaker aan de beurt. Het is bovendien een noodzakelijk opwarmertje voor het gezamenlijke ‘eloquentiedebat’, later op de avond. Daarin gaan panels elkaar zonder enige voorbereiding verbaal te lijf.

De toehoorders krabbelen er ijverig bij in hun kladblok. Hier wordt gestructureerd gediscussieerd.

Helemaal nieuw is de kunst van het discussiëren voor de meeste panelleden dan ook niet. Van de ongeveer veertig leden van Het Hoogste Woord, afkomstig uit Rotterdam, Delft en Leiden, is een aantal ook actief bij politieke jongerenpartijen.

Hun succes is echter niet afhankelijk van de diepgravendheid die ze zichzelf toeschrijven, of van harde feitenkennis. ,,Vorige week heb ik met mijn eveneens technisch geschoolde panelgenoot een debat over encryptie verloren”, vertelt Gerard Gaal, promovendus bij civiele techniek. ,,Onze argumenten leverden geen voordeel op, simpelweg omdat er zelden een technicus in de jury zit.” Uiteindelijk wonnen ze het toernooi wel. ,,Een zegeviering op de overheersende sociale wetenschappers en juristen in de debatingwereld!”, jubelt Gaal.

Het zal het charisma van de heren geweest zijn. Non-verbale communicatie speelt een belangrijke rol bij het debatteren. De leden van Het Hoogste Woord vermaken het publiek met wapperende handen, wijzende vingers en vuisten op tafel. En een goede grap maakt indruk.

,,Ik wil mijn tegenstanders graag uitdagen om in het oosten van het land op de fiets te stappen en door een punaise te rijden!”, beargumenteert een spreker zijn stelling dat Nederland niet overal te druk is. Zijn panel wint het debat.

Dankbaar grijpen de net nog zo serieuze debaters naar een borrel. Discussiëren mag de geest wel voeden, maar spraakwater lest de dorst niet.

Jaartallen en namen van politici vliegen je om de oren tijdens deze dinsdagavond, in een lokaal van de Haagse Hogeschool. Op de overheadprojector ligt een sheet van studentendebatvereniging Het Hoogste Woord. Onderaan staan vetgedrukt de woorden: breedsprakig, diepgravend, hoogdravend.

De eerste spreker begroet het publiek: ,,Geachte aanwezige dames en heren, juryleden…”. Een schamele zeven toehoorders kijken hem aan. Hij ís de vleesgeworden hoogdravendheid. Om het over zijn breedsprakigheid maar niet te hebben.

Het groepje blijkt een afsplitsing van de rest van de vereniging, die in een andere ruimte dezelfde discussie voert. Zo komt iedereen vaker aan de beurt. Het is bovendien een noodzakelijk opwarmertje voor het gezamenlijke ‘eloquentiedebat’, later op de avond. Daarin gaan panels elkaar zonder enige voorbereiding verbaal te lijf.

De toehoorders krabbelen er ijverig bij in hun kladblok. Hier wordt gestructureerd gediscussieerd.

Helemaal nieuw is de kunst van het discussiëren voor de meeste panelleden dan ook niet. Van de ongeveer veertig leden van Het Hoogste Woord, afkomstig uit Rotterdam, Delft en Leiden, is een aantal ook actief bij politieke jongerenpartijen.

Hun succes is echter niet afhankelijk van de diepgravendheid die ze zichzelf toeschrijven, of van harde feitenkennis. ,,Vorige week heb ik met mijn eveneens technisch geschoolde panelgenoot een debat over encryptie verloren”, vertelt Gerard Gaal, promovendus bij civiele techniek. ,,Onze argumenten leverden geen voordeel op, simpelweg omdat er zelden een technicus in de jury zit.” Uiteindelijk wonnen ze het toernooi wel. ,,Een zegeviering op de overheersende sociale wetenschappers en juristen in de debatingwereld!”, jubelt Gaal.

Het zal het charisma van de heren geweest zijn. Non-verbale communicatie speelt een belangrijke rol bij het debatteren. De leden van Het Hoogste Woord vermaken het publiek met wapperende handen, wijzende vingers en vuisten op tafel. En een goede grap maakt indruk.

,,Ik wil mijn tegenstanders graag uitdagen om in het oosten van het land op de fiets te stappen en door een punaise te rijden!”, beargumenteert een spreker zijn stelling dat Nederland niet overal te druk is. Zijn panel wint het debat.

Dankbaar grijpen de net nog zo serieuze debaters naar een borrel. Discussiëren mag de geest wel voeden, maar spraakwater lest de dorst niet.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.