Het verbouwde belastingkantoor aan het Westplantsoen heeft in twee weken alle kenmerken van een studentencomplex gekregen. Fietsen, afgedankte stoelen en de traditionele kapotte vriezer bepalen inmiddels het gezicht van de ‘het studentenhuis van de toekomst’, zoals Duwo het nieuwe project graag noemt.
Delen
De woningbouwvereniging heeft het gebouw voorzien van ‘hoogstaande technische snufjes’, wat niet misstaat in een TU-stad als Delft. Toch zijn niet alle studenten onverdeeld blij met die high-tech.
,,We hebben zo’n moderne kaartlezer”, zegt Jan Teunis ten Kate, ,,maar ik heb nog steeds minimaal vijf sleutels nodig om hier te kunnen wonen.” De bouwkundestudent is bevoorrecht: hij kreeg een woning op de bovenste verdieping. ,,Maar de enige lift in het gebouw deed het niet tijdens de verhuizing.”
Twee andere bouko’s, die liever anoniem blijven, kampen met een lekkende berging en een defecte intercomverbinding. ‘Kinderziektes’, vinden ze. ,,Maar we moeten nu wel naar beneden lopen om open te doen.” Volgens hen is het te omslachtig om bij een belletje eerst de televisie aan te zetten en het juiste videokanaal op te zoeken om te kijken wie er voor de deur staat. ,,En het is ook vervelend als de bel bij de buren gaat als er iemand voor jou voor de deur staat.”
Esther Geerts en Janroel Koppen willen eigenlijk niet klagen, want ze zijn zeer tevreden met hun nieuwe onderkomen. De kamers zien er immers goed uit, en met huursubsidie is het ronduit goedkoop wonen. Een probleempje is dat er geen aansluiting voor gas is. ,,Iedereen moet elektrisch koken. Daar hebben we 380 volt voor nodig, maar dat is er helaas ook niet.” Verder kloppen de toetsnummers in de lift niet. ,,Als we naar de eerste verdieping willen, moet je naar ‘begane grond’. En de internetaansluiting doet het nog steeds niet, terwijl we er wel voor betalen.”
Civieler Geert Schut vindt het belastingkantoor geen ‘droomhuis’. ,,Over sommige dingen is niet nagedacht. De ruimte tussen plafond en de bovenkant van de openslaande ramen is zo klein dat er geen gordijnrails tussen passen. Je ziet overal de gordijnen een halve meter voor de ramen hangen.”
De woningbouwvereniging heeft het gebouw voorzien van ‘hoogstaande technische snufjes’, wat niet misstaat in een TU-stad als Delft. Toch zijn niet alle studenten onverdeeld blij met die high-tech.
,,We hebben zo’n moderne kaartlezer”, zegt Jan Teunis ten Kate, ,,maar ik heb nog steeds minimaal vijf sleutels nodig om hier te kunnen wonen.” De bouwkundestudent is bevoorrecht: hij kreeg een woning op de bovenste verdieping. ,,Maar de enige lift in het gebouw deed het niet tijdens de verhuizing.”
Twee andere bouko’s, die liever anoniem blijven, kampen met een lekkende berging en een defecte intercomverbinding. ‘Kinderziektes’, vinden ze. ,,Maar we moeten nu wel naar beneden lopen om open te doen.” Volgens hen is het te omslachtig om bij een belletje eerst de televisie aan te zetten en het juiste videokanaal op te zoeken om te kijken wie er voor de deur staat. ,,En het is ook vervelend als de bel bij de buren gaat als er iemand voor jou voor de deur staat.”
Esther Geerts en Janroel Koppen willen eigenlijk niet klagen, want ze zijn zeer tevreden met hun nieuwe onderkomen. De kamers zien er immers goed uit, en met huursubsidie is het ronduit goedkoop wonen. Een probleempje is dat er geen aansluiting voor gas is. ,,Iedereen moet elektrisch koken. Daar hebben we 380 volt voor nodig, maar dat is er helaas ook niet.” Verder kloppen de toetsnummers in de lift niet. ,,Als we naar de eerste verdieping willen, moet je naar ‘begane grond’. En de internetaansluiting doet het nog steeds niet, terwijl we er wel voor betalen.”
Civieler Geert Schut vindt het belastingkantoor geen ‘droomhuis’. ,,Over sommige dingen is niet nagedacht. De ruimte tussen plafond en de bovenkant van de openslaande ramen is zo klein dat er geen gordijnrails tussen passen. Je ziet overal de gordijnen een halve meter voor de ramen hangen.”
Comments are closed.