De AAG fractie van de studentenraad was een week op werkbezoek bij het prestigieuse MIT. Fractieleden Debbie Bruinsma, Thomas van der Zijden en Sander Elvik hielden via email het thuisfront op de hoogte van hun belevenissen.
Delen
/strong>
Woensdag, 24 februari
De gehele AAG-fractie bevond zich gister keurig om twaalf uur op Schiphol, klaar om naar de Nieuwe Wereld te vertrekken, samen met enkele tientallen andere mensen.
Op het vliegveld in Cambridge werden opgehaald door iemand van de Graduate Student Council (GSC) van MIT. Hij nam ons mee naar het kantoor van de GSC-officers waar wij Luis, de president, en Sanith, de vice-president troffen. Zij hebben een enorm grote lounge en een privébar (waar andere studenten overigens ook zijn uitgenodigd). Dat was de eerste verbetering die AAG graag wil doorvoeren op de TU.
We hebben al ontdekt, dat de GSC zich meer met concrete actiepuntjes voor studenten bemoeit dan wij, een soort VSSD dus. Verder vinden zij, dat Delft excellente ondersteuning aan zijn SR-leden biedt. Zij raden ons met kracht aan die regeling in stand te houden en Luis gaat de mogelijkheden onderzoeken voor MIT.
Overigens is Thomas vandaag 22 jaar geworden.
Vrijdag, 26 februari
Ons eerste interview was gisteren met Sarah, chairwoman van de Undergraduate Association (UA), Student Committee on Educational Policy en met Luis.
Luis begon de structuur uit te leggen van het ‘College van Bestuur’ van MIT: De President is de voorzitter. Hij praat zowel met de Raad van Toezicht als met de academische onderdelen van MIT. De executive vice-president houdt zich bezig met faciliteiten, geld, gebouwen en het personeel. Op dit moment zijn dat in Delft de taken van onze collegevoorzitter. We hebben echter in Delta gelezen, dat er ook bij ons een vierde collegelid bijkomt; zouden ze dat van MIT hebben afgekeken? De Provost houdt zich bezig met de decanen van de academische departementen, met de onderzoeksdecanen (deans of research) en met speciale grote onderzoeksprojecten. De decanen van de scholen voor management, humanities, science, engineering en architecture rapporteren in hun gezamenlijke vergadering (groepsraad) aan hem. Luis denkt, dat de Provost dus een beetje een kruising tussen de Rector Magnificus en het derde collegelid is. De chancellor doet tenslotte alle universiteitsbrede initiatieven, onder andere samenwerking met Harvard. Hij bemoeit zich ook met het studentenleven. Hij is dus de andere helft van de Rector Magnificus.
Sarah legde ons nog uit, dat het verzamelen van Course Evaluations bij MIT oorspronkelijk een studenteninitiatief en een studentenaangelegenheid was. Dat kostte echter te veel tijd. Ze hebben nu ondersteuning van MIT. Uit latere gesprekken met het dagelijks bestuur van de UA zelf bleek, dat de data weliswaar wordt verzameld, maar dat docenten er niet echt op worden aangesproken. Er is wel een Teaching & Learning Lab (DiDO), maar dat bestaat uit slechts één persoon!
P.S. Donderdag hebben we een diner met de Raad van Toezicht (de Corporation). Die beschouwt het als een van zijn taken om contact te houden met alle geledingen van de Faculteit, dus ook de studenten.
Zaterdag, 26 februari
Op zaterdag begint hier het weekeinde. Betekent dat, dat je vrij hebt? Natuurlijk niet, niet op een technologisch topinstituut. Dus om elf uur ’s ochtends zaten we al op ons kantoor bij de Graduate Student Council. Na een lange middag werk vertrokken we om 16:00 uur naar Harvard Square. Het was een regenachtige dag, dus de Harvardstudenten wilden maar niet naar buiten komen. Het campusje van Harvard ziet er erg sprookjesachtig uit.
Die avond vertrokken we met Sarah en haar vriend Sean naar Boston – of Baw-ston zoals ze hier zeggen. Sarah leeftin een independent living group met de naam Fenway House. Volgens Luis was deze groep ‘very weird’. We hadden een super-verranste JvB-eenheid verwacht maar gelukkig viel dat mee. Er is een bibliotheek, een tv-kamer en wij sliepen in de muziekkamer.
Maandag, 28 februari
Gesproken met Peggy Enders, de Dean for the undergraduates. Peggy houdt zich vooral bezig met het verzamelen en verwerken van de cursus-evaluatie. Zij doen dat op papier, omdat ze weten, dat er online nauwelijks responsie is. Oeps! Wij zijn benieuwd hoe dat op de TU zal gaan. De gegevens worden verwerkt en op een website gezet. Studenten kunnen zien dat een docent slecht is en voor keuzevakken dus beslissen zijn vak niet te kiezen. Docenten hebben geen moeite met die ‘schending van de privacy’ want dat zijn ze gewend. Studenten hadden namelijk al jarenlang hun eigen cursusevaluatie (die mij sterk doet denken aan de Meer-dan-Konsumenten-Gids).
Overigens, de decanen staan erop dat we ze bij de voornamen aanspreken. Ze zijn beledigd als we het niet doen. Als er ooit nog MIT-ers bij ons komen, moeten we toch voorkomen, dat ze ‘hey Nai-ko’ zeggen, als ze Voorzitter van het College de heer De Voogd bedoelen.
Dinsdag, 29 februari
We hebben vandaag gelunched met Margaret Bates, Dean of student life and undergraduate education, en gediscussieerd over het studentenleven, internationalisering (MIT wil excellente studenten en het boeit niet waar die vandaan komen) en MIT’s visie op het onderwijs.
We moeten nu weer weg naar een meeting van de UA (het committee for the education policy for undergraduates). Daarna gaan we waarschijnlijk een vette hap halen.
Woensdag, 1 maart
Het is goed weer in Boston. Licht bewolkt, maar wel met zon. Beter dan al de regen die we afgelopen donderdag en vrijdag hebben gehad.
Gisteravond zijn we nog gaan eten bij het Marriott-hotel. Inderdaad, de kelners in Boston zijn stukken vriendelijker dan de Nederlandse – tot op het irritante af. Het begint met ,,Hi, how are you guys?” en tijdens de maaltijd is het continu: ,,Can I get you a free refill?” ,,Are you enjoying yourselves?” en ,,I hope, I gave the good advice”.
De volgende morgen werd het tijd voor het serieuze werk. We hebben gesproken met Steve Lehrman, chair of the Faculty en medewerker van het Centre for Advanced Electronical Studies. We hebben het met hem over het Delftse ICT-beleid gehad.
Debbie is nu bezig met een opdracht voor ‘Engels voor techneuten’, ik ga de interviews uit de Psion veilig op diskette zetten. Sander volgt colleges. Over veertig minuten heb ik een cursus ‘How to find your own unique competencies’. Klinkt erg Tsjakka. Ik ben erg benieuwd.
Donderdag, 2 maart
De laatste officiële dag bij MIT. We worden door verscheidene MIT-ers herkend als DE Studentenraad van Holland (laat ORAS dat maar niet horen). Wij hebben zelf gezegd, dat er drie politieke partijen zijn en dat er net eentje nieuw is, omdat de stichter vond ‘dat er wat moest veranderen’. Ze noemen Michel hier nu ‘Ross Perot’.
Sander is nog naar het internationaliseringsbureau gegaan. Daar regelen ze voornamelijk visa. Verder werd hij getrakteerd op een verhaal, dat de MIT-studenten de besten uit de wereld zijn en dat het studieprogramma enorm zwaar is. We hebben gisteren een student geinterviewd.
,,Je hebt hier geen privé-kamers. Waar studeer je?”
,,Eh… Ik studeer niet zo veel”
,,Zijn de sjaarsvakken zwaar?”
,,Jazeker, voor natuurkunde is wel twintig procent gezakt”
Tweede MIT-student: ,,Wow! Ongelooflijk! Dat zou toch niet mogen!”
Vanavond gaan we eten met de Raad van Toezicht (de Corporation). Kledingcode: informeel zakelijk, ofwel in Europese taal: vrijetijdskleding niet verboden.
Vrijdag, 3 maart
Het eten met de Raad van Toezicht vond plaats in een van de grootste undergraduate dormitories, in de eetruimte. Dus zowel Corporationleden als studenten waren gebroederlijk met hun dienblaadje in de hand op de maaltijd aan het wachten. Het integreren gebeurde dus al in de rij voor de voedselbakken. Uniek was, dat voor zover wij konden achterhalen iedere geïnteresseerde student mee mocht doen met dit diner.
Het was voor ons heel bijzonder om met een Raad van Toezicht van een universiteit in een ongedwongen sfeer over universiteitsbrede problemen te discussiëren, ook al waren dat deze avond niet eens onze problemen.
De AAG fractie van de studentenraad was een week op werkbezoek bij het prestigieuse MIT. Fractieleden Debbie Bruinsma, Thomas van der Zijden en Sander Elvik hielden via email het thuisfront op de hoogte van hun belevenissen.
Woensdag, 24 februari
De gehele AAG-fractie bevond zich gister keurig om twaalf uur op Schiphol, klaar om naar de Nieuwe Wereld te vertrekken, samen met enkele tientallen andere mensen.
Op het vliegveld in Cambridge werden opgehaald door iemand van de Graduate Student Council (GSC) van MIT. Hij nam ons mee naar het kantoor van de GSC-officers waar wij Luis, de president, en Sanith, de vice-president troffen. Zij hebben een enorm grote lounge en een privébar (waar andere studenten overigens ook zijn uitgenodigd). Dat was de eerste verbetering die AAG graag wil doorvoeren op de TU.
We hebben al ontdekt, dat de GSC zich meer met concrete actiepuntjes voor studenten bemoeit dan wij, een soort VSSD dus. Verder vinden zij, dat Delft excellente ondersteuning aan zijn SR-leden biedt. Zij raden ons met kracht aan die regeling in stand te houden en Luis gaat de mogelijkheden onderzoeken voor MIT.
Overigens is Thomas vandaag 22 jaar geworden.
Vrijdag, 26 februari
Ons eerste interview was gisteren met Sarah, chairwoman van de Undergraduate Association (UA), Student Committee on Educational Policy en met Luis.
Luis begon de structuur uit te leggen van het ‘College van Bestuur’ van MIT: De President is de voorzitter. Hij praat zowel met de Raad van Toezicht als met de academische onderdelen van MIT. De executive vice-president houdt zich bezig met faciliteiten, geld, gebouwen en het personeel. Op dit moment zijn dat in Delft de taken van onze collegevoorzitter. We hebben echter in Delta gelezen, dat er ook bij ons een vierde collegelid bijkomt; zouden ze dat van MIT hebben afgekeken? De Provost houdt zich bezig met de decanen van de academische departementen, met de onderzoeksdecanen (deans of research) en met speciale grote onderzoeksprojecten. De decanen van de scholen voor management, humanities, science, engineering en architecture rapporteren in hun gezamenlijke vergadering (groepsraad) aan hem. Luis denkt, dat de Provost dus een beetje een kruising tussen de Rector Magnificus en het derde collegelid is. De chancellor doet tenslotte alle universiteitsbrede initiatieven, onder andere samenwerking met Harvard. Hij bemoeit zich ook met het studentenleven. Hij is dus de andere helft van de Rector Magnificus.
Sarah legde ons nog uit, dat het verzamelen van Course Evaluations bij MIT oorspronkelijk een studenteninitiatief en een studentenaangelegenheid was. Dat kostte echter te veel tijd. Ze hebben nu ondersteuning van MIT. Uit latere gesprekken met het dagelijks bestuur van de UA zelf bleek, dat de data weliswaar wordt verzameld, maar dat docenten er niet echt op worden aangesproken. Er is wel een Teaching & Learning Lab (DiDO), maar dat bestaat uit slechts één persoon!
P.S. Donderdag hebben we een diner met de Raad van Toezicht (de Corporation). Die beschouwt het als een van zijn taken om contact te houden met alle geledingen van de Faculteit, dus ook de studenten.
Zaterdag, 26 februari
Op zaterdag begint hier het weekeinde. Betekent dat, dat je vrij hebt? Natuurlijk niet, niet op een technologisch topinstituut. Dus om elf uur ’s ochtends zaten we al op ons kantoor bij de Graduate Student Council. Na een lange middag werk vertrokken we om 16:00 uur naar Harvard Square. Het was een regenachtige dag, dus de Harvardstudenten wilden maar niet naar buiten komen. Het campusje van Harvard ziet er erg sprookjesachtig uit.
Die avond vertrokken we met Sarah en haar vriend Sean naar Boston – of Baw-ston zoals ze hier zeggen. Sarah leeftin een independent living group met de naam Fenway House. Volgens Luis was deze groep ‘very weird’. We hadden een super-verranste JvB-eenheid verwacht maar gelukkig viel dat mee. Er is een bibliotheek, een tv-kamer en wij sliepen in de muziekkamer.
Maandag, 28 februari
Gesproken met Peggy Enders, de Dean for the undergraduates. Peggy houdt zich vooral bezig met het verzamelen en verwerken van de cursus-evaluatie. Zij doen dat op papier, omdat ze weten, dat er online nauwelijks responsie is. Oeps! Wij zijn benieuwd hoe dat op de TU zal gaan. De gegevens worden verwerkt en op een website gezet. Studenten kunnen zien dat een docent slecht is en voor keuzevakken dus beslissen zijn vak niet te kiezen. Docenten hebben geen moeite met die ‘schending van de privacy’ want dat zijn ze gewend. Studenten hadden namelijk al jarenlang hun eigen cursusevaluatie (die mij sterk doet denken aan de Meer-dan-Konsumenten-Gids).
Overigens, de decanen staan erop dat we ze bij de voornamen aanspreken. Ze zijn beledigd als we het niet doen. Als er ooit nog MIT-ers bij ons komen, moeten we toch voorkomen, dat ze ‘hey Nai-ko’ zeggen, als ze Voorzitter van het College de heer De Voogd bedoelen.
Dinsdag, 29 februari
We hebben vandaag gelunched met Margaret Bates, Dean of student life and undergraduate education, en gediscussieerd over het studentenleven, internationalisering (MIT wil excellente studenten en het boeit niet waar die vandaan komen) en MIT’s visie op het onderwijs.
We moeten nu weer weg naar een meeting van de UA (het committee for the education policy for undergraduates). Daarna gaan we waarschijnlijk een vette hap halen.
Woensdag, 1 maart
Het is goed weer in Boston. Licht bewolkt, maar wel met zon. Beter dan al de regen die we afgelopen donderdag en vrijdag hebben gehad.
Gisteravond zijn we nog gaan eten bij het Marriott-hotel. Inderdaad, de kelners in Boston zijn stukken vriendelijker dan de Nederlandse – tot op het irritante af. Het begint met ,,Hi, how are you guys?” en tijdens de maaltijd is het continu: ,,Can I get you a free refill?” ,,Are you enjoying yourselves?” en ,,I hope, I gave the good advice”.
De volgende morgen werd het tijd voor het serieuze werk. We hebben gesproken met Steve Lehrman, chair of the Faculty en medewerker van het Centre for Advanced Electronical Studies. We hebben het met hem over het Delftse ICT-beleid gehad.
Debbie is nu bezig met een opdracht voor ‘Engels voor techneuten’, ik ga de interviews uit de Psion veilig op diskette zetten. Sander volgt colleges. Over veertig minuten heb ik een cursus ‘How to find your own unique competencies’. Klinkt erg Tsjakka. Ik ben erg benieuwd.
Donderdag, 2 maart
De laatste officiële dag bij MIT. We worden door verscheidene MIT-ers herkend als DE Studentenraad van Holland (laat ORAS dat maar niet horen). Wij hebben zelf gezegd, dat er drie politieke partijen zijn en dat er net eentje nieuw is, omdat de stichter vond ‘dat er wat moest veranderen’. Ze noemen Michel hier nu ‘Ross Perot’.
Sander is nog naar het internationaliseringsbureau gegaan. Daar regelen ze voornamelijk visa. Verder werd hij getrakteerd op een verhaal, dat de MIT-studenten de besten uit de wereld zijn en dat het studieprogramma enorm zwaar is. We hebben gisteren een student geinterviewd.
,,Je hebt hier geen privé-kamers. Waar studeer je?”
,,Eh… Ik studeer niet zo veel”
,,Zijn de sjaarsvakken zwaar?”
,,Jazeker, voor natuurkunde is wel twintig procent gezakt”
Tweede MIT-student: ,,Wow! Ongelooflijk! Dat zou toch niet mogen!”
Vanavond gaan we eten met de Raad van Toezicht (de Corporation). Kledingcode: informeel zakelijk, ofwel in Europese taal: vrijetijdskleding niet verboden.
Vrijdag, 3 maart
Het eten met de Raad van Toezicht vond plaats in een van de grootste undergraduate dormitories, in de eetruimte. Dus zowel Corporationleden als studenten waren gebroederlijk met hun dienblaadje in de hand op de maaltijd aan het wachten. Het integreren gebeurde dus al in de rij voor de voedselbakken. Uniek was, dat voor zover wij konden achterhalen iedere geïnteresseerde student mee mocht doen met dit diner.
Het was voor ons heel bijzonder om met een Raad van Toezicht van een universiteit in een ongedwongen sfeer over universiteitsbrede problemen te discussiëren, ook al waren dat deze avond niet eens onze problemen.
Comments are closed.