Het huis van herinnering

De TU ontplooit een aantal activiteiten om studenten in aanraking te laten komen met de alfa kant van het Delftse leven. Een van deze activiteiten is het gastschrijverschap. Dit jaar nam Doeschka Meijsing, winnaar van de AKO literatuurprijs 2008, deze taak op zich. Het thema dat zij gekozen heeft, was ‘het huis van herinnering’.  Meijsing startte de serie met een openingslezing. Slechts zeven studenten bleken zich te hebben aangemeld. Een magere score, maar voor de deelnemers natuurlijk een pluspunt.
Het studentenprogramma begon met een excursie naar het Normandische havenstadje Honfleur. Ondanks het grauwe weer was het een interessant kennismakingsweekend waarin we openhartig discussieerden over allerlei zaken. Ook bezochten we Les Maisons Satie, een museum ter ere van de beroemde componist Eric Satie. In een tentoonstelling toont het museum het leven van Satie in een interactief huis.
Het kennismakingsweekend zorgde ervoor dat we heel formeel met elkaar en Meijsing om konden gaan. Binnen de beperkte tijd van zes keer twee uur moesten we een werkstuk maken uit onze gezamenlijke herinnering. Elke student liet zich daartoe inspireren door zijn eigen vakgebied. Ook Meijsing droeg hieraan bij. Zij gaf raad en daad en behield het overzicht op het project. Ook gaf ze colleges in de klassieke zin van het woord: zij vertelde over diverse onderwerpen, en dan vooral over architectuur.
Onderdeel van de collegereeks was de film Roma uit 1972van de Italiaanse regisseur Federico Fellini. Deze film is een aaneenschakeling van losse gebeurtenissen die zich afspelen in Rome, en een metafoor voor de herinnering. Elk deeltje afzonderlijk zegt weinig, maar als geheel schetst het een beeld van de werkelijkheid.
Als sluitstuk verzorgde Meijsing de Vermeerlezing, waarin zij op het thema misleiding inging. Niet alleen de misleiding van de herinnering, maar ook de vervalsing van het werk van onder meer de naamgever van de lezing.
Voor mij als deelnemer was de serie een bijzondere ervaring. Met medestudenten op hoog niveau aan een minder technisch vraagstuk werken, was zowel leerzaam als leuk. Ik kan elke student aanraden in de toekomst mee te doen.
Na de Vermeerlezing konden de aanwezigen ons huis van herinnering bezoeken. In dit bouwwerk toonden wij onze bemonsterde herinneringen. Deze herinneringen zijn onze eigen specifieke herinneringen, maar uit de reacties bleek dat iedereen zich erdoor geraakt voelde. Wij hadden deze herinneringen uitgebeeld achter een deurtje. Met dit project lieten wij zien dat wij als Delftenaren toch een poëtische kant hebben.

Christiaan Righolt studeert Technische Natuurkunde.

Aisa Essed, student werktuigbouwkunde
Ewoud van Luik, hoofd onderwijs- en studentenzaken bij 3mE

“Hij is gewoon een super relaxt iemand. Ewoud helpt de werk-
tuigbouwkundestudent snel te kunnen studeren. Hij denkt met studenten mee en als je een probleem hebt, is Ewoud degene die je uit de brand helpt. Daarbij is hij soms heel flexibel. En aardig, het is iemand met wie je gewoon wil praten als er iets is. Als je met een probleem zit, roepen studenten meteen: ‘Ga naar Ewoud!’ Door hem worden studenten niet de dupe van het systeem, zodat wij ons kunnen concentreren op de studie. Zo hoort het. Ik hoop echt dat hij nooit met pensioen gaat, hij is super belangrijk voor werktuigbouwkunde.”