Help! Friese student zoekt kamer

br />
,,Het vinden van een kamer viel tegen. Ik dacht dat het als meisje niet zo moeilijk zou zijn”, zegt Ellen Wieman, eerstejaars studente industrieel ontwerpen, gezeten op een plastic tuinstoel. Toen ze vorige week nog geen kamer had gevonden installeerde ze zich in Delft op de camping. De caravan-met-voortent van haar ouders werd toen de uitvalsbasis voor haar verdere zoektocht.

Wieman: ,,Ik heb het hier niet slecht getroffen. Twee weken hou ik het wel uit: zolang zit je normaal tijdens de vakantie ook in een caravan.” Inmiddels weet Wieman dat ze niet langer dan die twee weken op de camping hoeft te verblijven: ze is inmiddels ingestemd voor een kamer op de Apothekersweg. Bij een instemming kiezen de bewoners van een studentenhuis wie ze het leukste vinden.

Omdat ze uit Doetinchem komt, kon Wieman niet iedere avond naar Delft komen voor een instemming. Ze gebruikte andere methodes om aan een kamer te komen: internet, inschrijven bij de Kamerwinkel en briefjes ophangen bij supermarkten. Wieman: ,,Op die advertenties reageerden alleen vieze mannen, die in natura betaald wilden worden. Nee dank je.”

Een paar standplaatsen verderop, ook in een caravan, bladert Martin Bloemendaal door zijn zojuist gekochte dictaten. ,,Een kamer zoeken komt later wel”, dacht hij in juni nog, toen hij zijn eindexamen had gehaald. Het bleek niet zo makkelijk te zijn en omdat Apeldoorn te ver van Delft is om dagelijks heen en weer te reizen, bivakkeert ook hij nu op de camping.

Bloemendaal, eerstejaars civiele techniek, rekent erop dat de kamernood binnenkort afneemt: ,,Eerstejaars die afhaken, corpsleden die doorstromen naar corpshuizen: allemaal kamers die vrijkomen.” Bij Proteus, waar Bloemendaal lid is geworden, weten ze ook dat hij nog geen kamer heeft. Totdat hij er een vindt, slaapt, kookt en studeert hij op de acht vierkante meter die zijn oma’s caravan groot is. ,,Ik ben gauw tevreden.”

Paniek

Hoewel degenen die nu een kamer zoeken er niets aan hebben, is er hoop voor de toekomst. Collegevoorzitter De Voogd vertelde de studentenraad en ondernemingsraad onlangs dat woningbouwvereniging DuWo de bouw van twee studentenflats in de TU-wijk heeft gepland. Verder leeft het plan eenheden voor buitenlandse studenten te bouwen in het oude gebouw van WTM aan de Kanaalweg. Hierdoor komen elders kamers vrij.

Maar tot het zover is, heerst er kamernood in juli en augustus. Bij de Kamerwinkel van de TU, DuWo en de VSSD kennen ze het probleem. Els Auwers, medewerkster van de Kamerwinkel: ,,Iedereen die nu nogeen kamer zoekt, is pas laat begonnen. Ook zijn er studenten die elders zijn uitgeloot en nu naar Delft komen.” De medewerkers van de Kamerwinkel merkten dat vorige week bij sommigen de paniek uitbrak. ,,Studenten loven dan bijvoorbeeld een beloning tot wel vijfhonderd gulden uit voor de gouden tip.”

De Kamerwinkel bemiddelt zonder commercieel belang bij de verhuur van kamers van particulieren. Auwers: ,,Een paar die-hards belden iedere twee uur om te vragen of er al een kamer was vrijgekomen. Als ze in juni hadden gebeld hadden ze zelfs kunnen kiezen.” Sinds januari zijn er zo via de Kamerwinkel 230 kamers verhuurd, waarvan in augustus alleen al 50. Van een afnemend aantal hospitakamers door het teruggelopen fiscale voordeel zeggen de medewerkers niet veel te merken.

Noodkreet

,,Wij zijn de vijand van de student”, grapt de medewerker van Homelets Housing Agency, Delfts enige commerciële kamerbemiddelingsbureau. Naar eigen zeggen verhuren zij de betere kamers, ‘geen rommel’. ‘Studenten die het efficiënt aanpakken en een kamer voor zich laten zoeken’, zoals ze bij Homelets zeggen, zijn vaak een maand huur aan bemiddelingskosten kwijt.

De traditioneel Delftse methode van het instemmingen aflopen kost geen geld maar uithoudingsvermogen. De week voor de colleges weer begonnen, verschenen er nog tientallen kamerzoekenden. Toch valt de kamernood wel mee, vindt een studente die op de Jacoba van Beierenlaan woont: ,,Voor onze instemming vroegen we alleen meisjes te komen, en die kwamen ook. Als de nood echt hoog was geweest, waren er ook wel jongens gekomen.”

Ook de noodkreet in de Delftse Post % ‘Help! Friese student zoekt kamer’ % is inmiddels beantwoord. Bas van der Meer kreeg een zolderkamer in het centrum aangeboden, in een huis met nog drie andere studenten. Van der Meer had wel instemmingen gelopen maar dat was geen succes: ,,Er waren wel veertig mensen, ik paste er niet eens meer bij!”

In een caravan op de camping of een noodkreet in de Delftse Post: de Delftse kamermarkt kan de stroom nieuwe studenten niet verwerken. De nood is maar van korte duur en voor wie op tijd was begonnen, was er nauwelijks een probleem.

,,Het vinden van een kamer viel tegen. Ik dacht dat het als meisje niet zo moeilijk zou zijn”, zegt Ellen Wieman, eerstejaars studente industrieel ontwerpen, gezeten op een plastic tuinstoel. Toen ze vorige week nog geen kamer had gevonden installeerde ze zich in Delft op de camping. De caravan-met-voortent van haar ouders werd toen de uitvalsbasis voor haar verdere zoektocht.

Wieman: ,,Ik heb het hier niet slecht getroffen. Twee weken hou ik het wel uit: zolang zit je normaal tijdens de vakantie ook in een caravan.” Inmiddels weet Wieman dat ze niet langer dan die twee weken op de camping hoeft te verblijven: ze is inmiddels ingestemd voor een kamer op de Apothekersweg. Bij een instemming kiezen de bewoners van een studentenhuis wie ze het leukste vinden.

Omdat ze uit Doetinchem komt, kon Wieman niet iedere avond naar Delft komen voor een instemming. Ze gebruikte andere methodes om aan een kamer te komen: internet, inschrijven bij de Kamerwinkel en briefjes ophangen bij supermarkten. Wieman: ,,Op die advertenties reageerden alleen vieze mannen, die in natura betaald wilden worden. Nee dank je.”

Een paar standplaatsen verderop, ook in een caravan, bladert Martin Bloemendaal door zijn zojuist gekochte dictaten. ,,Een kamer zoeken komt later wel”, dacht hij in juni nog, toen hij zijn eindexamen had gehaald. Het bleek niet zo makkelijk te zijn en omdat Apeldoorn te ver van Delft is om dagelijks heen en weer te reizen, bivakkeert ook hij nu op de camping.

Bloemendaal, eerstejaars civiele techniek, rekent erop dat de kamernood binnenkort afneemt: ,,Eerstejaars die afhaken, corpsleden die doorstromen naar corpshuizen: allemaal kamers die vrijkomen.” Bij Proteus, waar Bloemendaal lid is geworden, weten ze ook dat hij nog geen kamer heeft. Totdat hij er een vindt, slaapt, kookt en studeert hij op de acht vierkante meter die zijn oma’s caravan groot is. ,,Ik ben gauw tevreden.”

Paniek

Hoewel degenen die nu een kamer zoeken er niets aan hebben, is er hoop voor de toekomst. Collegevoorzitter De Voogd vertelde de studentenraad en ondernemingsraad onlangs dat woningbouwvereniging DuWo de bouw van twee studentenflats in de TU-wijk heeft gepland. Verder leeft het plan eenheden voor buitenlandse studenten te bouwen in het oude gebouw van WTM aan de Kanaalweg. Hierdoor komen elders kamers vrij.

Maar tot het zover is, heerst er kamernood in juli en augustus. Bij de Kamerwinkel van de TU, DuWo en de VSSD kennen ze het probleem. Els Auwers, medewerkster van de Kamerwinkel: ,,Iedereen die nu nogeen kamer zoekt, is pas laat begonnen. Ook zijn er studenten die elders zijn uitgeloot en nu naar Delft komen.” De medewerkers van de Kamerwinkel merkten dat vorige week bij sommigen de paniek uitbrak. ,,Studenten loven dan bijvoorbeeld een beloning tot wel vijfhonderd gulden uit voor de gouden tip.”

De Kamerwinkel bemiddelt zonder commercieel belang bij de verhuur van kamers van particulieren. Auwers: ,,Een paar die-hards belden iedere twee uur om te vragen of er al een kamer was vrijgekomen. Als ze in juni hadden gebeld hadden ze zelfs kunnen kiezen.” Sinds januari zijn er zo via de Kamerwinkel 230 kamers verhuurd, waarvan in augustus alleen al 50. Van een afnemend aantal hospitakamers door het teruggelopen fiscale voordeel zeggen de medewerkers niet veel te merken.

Noodkreet

,,Wij zijn de vijand van de student”, grapt de medewerker van Homelets Housing Agency, Delfts enige commerciële kamerbemiddelingsbureau. Naar eigen zeggen verhuren zij de betere kamers, ‘geen rommel’. ‘Studenten die het efficiënt aanpakken en een kamer voor zich laten zoeken’, zoals ze bij Homelets zeggen, zijn vaak een maand huur aan bemiddelingskosten kwijt.

De traditioneel Delftse methode van het instemmingen aflopen kost geen geld maar uithoudingsvermogen. De week voor de colleges weer begonnen, verschenen er nog tientallen kamerzoekenden. Toch valt de kamernood wel mee, vindt een studente die op de Jacoba van Beierenlaan woont: ,,Voor onze instemming vroegen we alleen meisjes te komen, en die kwamen ook. Als de nood echt hoog was geweest, waren er ook wel jongens gekomen.”

Ook de noodkreet in de Delftse Post % ‘Help! Friese student zoekt kamer’ % is inmiddels beantwoord. Bas van der Meer kreeg een zolderkamer in het centrum aangeboden, in een huis met nog drie andere studenten. Van der Meer had wel instemmingen gelopen maar dat was geen succes: ,,Er waren wel veertig mensen, ik paste er niet eens meer bij!”