Cabaretgroep Delfts Blok heeft zich geplaatst bij de beste zes van het Groninger Studenten Cabaret Festival. Het uit twaalf mannen bestaande gezelschap reist stad en land af tijdens hun voorbereidingen.
Het leven van een cabaretier gaat niet altijd over rozen. Jasper van Kuijk, Erik Thomassen en Niels Gutter staan op zondagochtend kwart voor negen op de trein richting Utrecht te wachten. Alle deelnemers aan het Groninger Studenten Cabaret Festival volgen na elke try-out een workshop die wordt geleid door een professionele regisseuse.
Van Kuijk: ,,We hebben het behoorlijk druk met Delfts Blok. Vorige week hadden we een try-out in het Bettie Asfalt complex in Amsterdam, gisteren mochten we een paar liedjes zingen voor Radio West en dan natuurlijk nog de gewone oefensessies.”
Twee jaar geleden kon niemand vermoeden dat de leden van Delfts Blok voor volle zalen van Den Haag tot Enschede zouden spelen. Van Kuijk: ,,We deden toevallig mee aan dezelfde cursus bij de Delftse Komedie. De cursus werd afgerond met een optreden op de Pythische Spelen, een cultuurfestival voor studenten. Toen we daar de eerste prijs wonnen op het cabaretonderdeel, gingen we serieus nadenken of we verder wilden met cabaret.”
En zo was de oprichting van Delfts Blok een feit. Maar waarom de naam Delfts Blok? Thomassen: ,,We zaten met z’n allen in de kroeg te brainstormen over een naam. Uiteindelijk vonden we Delfts Blok goed bij ons repertoire passen: confronterend en opvallend. Om associaties met het Vlaams Blok te vermijden hebben we een potentieel optreden in Antwerpen laten schieten.”
Erwtensoep
Over naamsbekendheid heeft de groep tot dusver niet te klagen. Een actie om het nieuwe blik Unox-erwtensoep uit de schappen te krijgen en het blik met de traditionele wikkel terug te krijgen, genoot landelijke belangstelling. Van Kuijk: ,,In ons repertoire zingen we een liedje met als tekst de wikkel van het oude Unox-blik. Toen deze opeens vervangen werd door een vies commercieel blauw etiket waarbij de foto met het Oudhollands roggebrood vervangen was door nep Frans stokbrood, vonden we het tijd om actie te ondernemen.”
Posters in de TU-wijk, de site erwtensoep.com en het versturen van persberichten naar kranten resulteerden onder andere in radio-interviews, en artikelen in Telegraaf, Metro en Volkskrant.
Natuurlijk bleef de actie bij Unox zelf ook niet ongemerkt. Het reclamebureau van Unox nam contact op en vroeg Delfts Blok om hun erwtensoeplied en ander materiaal bij de opening van een nieuwe soepwinkel aan het winkelend publiek voor te dragen. Delfts Blok stemde toe op één voorwaarde: het oude blik moest in ere hersteld worden. Van Kuijk: ,,We hebben sindsdien niets meer van ze gehoord,heel apart.”
Gutter: ,,Eigenlijk was het mooi geweest. De actie begon uit een soort idealisme en de naamsbekendheid die het heeft gegeven is leuk, maar het moet zeker niet gaan lijken op een soort weldoordachte commerciële stunt.”
Trommelgeroffel
In een cultureel centrum in Utrecht verzamelt het voltallige gezelschap zich rond de koffieautomaat. Er wordt gegeeuwd en uitgerekt. De twaalf mannen lijken net een jaarclub op weekend die na een avond doorzakken te vroeg moest opstaan voor de dagactiviteit. Een enkeling waagt het om alvast zijn stem te oefenen en begint wat te tokkelen op een gitaar.
Thomassen: ,,De sfeer in de groep is erg goed. Het heeft nadelen dat je met zo’n grote groep bent, maar we vullen elkaar tot nu toe prima aan. De één kan teksten schrijven, de ander goed viool spelen en weer een ander zingt goed.”
Ook het ontstaan van een sketch volgt geen duidelijk patroon. Thomassen: ,,Soms bedenken we wat leuks in de kroeg en werken twee man het uit, soms komt iemand bij een oefensessie opeens met iets aanzetten en roept: ‘Dit is geniaal!”
Als regisseuse Natascha Emanuels vraagt of iedereen meegaat naar het klaslokaal, verdwijnen de slaperige gezichten. Binnen enkele seconden vult de ruimte zich met pianospel, trommelgeroffel en vioolklanken. Als Emanuels na een tijdje ‘centraal’ roept, gaat iedereen braaf in een kringetje zitten en bespreekt de groep de laatste try-out.
Er worden enkele sketches geoefend. Het repertoire is snel en afwisselend. Een treurig wijsje over een zelfmoord, een parodie op de Buena Vista Social Club met als refrein ‘neem nooit een banaan aan van een Cubaan’, een televisieverslag van een spectaculair ongeluk waarbij tien kinderen zijn doodgereden door ‘vier televisiebusjes en een lafhartige cateringwagen’.
Een dialoog die regisseuse Emanuels voor verbetering vatbaar acht, laat ze tot driemaal toe overdoen. Bij de derde keer, steekt ze haar hand naar één van de twee cabaretiers uit en roept midden in een zin: ”Stop! Ik weet wat het is! Jij doet het op de automatische piloot. Je moet met hem praten en niet alleen je eigen tekst voordragen.”
Ze heeft gelijk: de vierde keer klinkt het beter. Gutter: ,,Het is fijn dat ze op kleine dingetjes let. Andere groepen die deelnemen aan het Groninger Festival studeren aan de kleinkunstacademie of voor dramadocent en hebben in sommige opzichten toch een behoorlijke voorsprong.”
Emanuels ziet de relatieve onervarenheid van Delfts Blok niet als nadeel bij hun kansen op de titel. ,,Er zijn heel veel verschillende vormen van cabaret. Heel clownesk, met veel improvisatie, met of zonder liedjes. Delfts Blok heeft een leuk programma. Dat ze geen toneelopleiding of iets dergelijks volgen, maakt ze misschien zelfs origineler.”
Hoe de jury zal reageren op de twaalf Delftse studenten, durft de regisseuse niet te zeggen. Emanuels: ,,Ik heb zelf in de jury gezeten en ieder jurylid let op totaal andere dingen. Ik heb geenidee wie er in november als winnaar uit de bus komt.”
Toekomst
Hoe het verder gaat met de groep na het Groninger Studenten Cabaret Festival is nog onzeker. Gutter: ,,We zijn in de eerste plaats in Delft om een techniekstudie af te ronden. De meesten zitten in de eindfase van hun studie of werken al.”
In Groningen namen eerder cabaretiers als Theo Maassen, Crème Fraiche en Alkemade en Bloemen deel. Is het denkbaar dat het applaus van de duizend toeschouwers in de Stadsschouwburg Groningen de onzekerheid over de toekomst van Delfts Blok kan wegnemen? Thomassen: ,,Misschien. We gaan in ieder geval genieten van het festival. Van de zes deelnemers vallen alleen de beste drie in de prijzen dus de gedeelde vierde plek pakt alvast niemand ons meer af.”
Optredens Delfts Blok
2 en 3 november: Theater Concordia, Enschede
7,8 en 9 november: Vijftiende Groninger Studenten Cabaret Festival 2001, Stadsschouwburg Groningen
Het leven van een cabaretier gaat niet altijd over rozen. Jasper van Kuijk, Erik Thomassen en Niels Gutter staan op zondagochtend kwart voor negen op de trein richting Utrecht te wachten. Alle deelnemers aan het Groninger Studenten Cabaret Festival volgen na elke try-out een workshop die wordt geleid door een professionele regisseuse.
Van Kuijk: ,,We hebben het behoorlijk druk met Delfts Blok. Vorige week hadden we een try-out in het Bettie Asfalt complex in Amsterdam, gisteren mochten we een paar liedjes zingen voor Radio West en dan natuurlijk nog de gewone oefensessies.”
Twee jaar geleden kon niemand vermoeden dat de leden van Delfts Blok voor volle zalen van Den Haag tot Enschede zouden spelen. Van Kuijk: ,,We deden toevallig mee aan dezelfde cursus bij de Delftse Komedie. De cursus werd afgerond met een optreden op de Pythische Spelen, een cultuurfestival voor studenten. Toen we daar de eerste prijs wonnen op het cabaretonderdeel, gingen we serieus nadenken of we verder wilden met cabaret.”
En zo was de oprichting van Delfts Blok een feit. Maar waarom de naam Delfts Blok? Thomassen: ,,We zaten met z’n allen in de kroeg te brainstormen over een naam. Uiteindelijk vonden we Delfts Blok goed bij ons repertoire passen: confronterend en opvallend. Om associaties met het Vlaams Blok te vermijden hebben we een potentieel optreden in Antwerpen laten schieten.”
Erwtensoep
Over naamsbekendheid heeft de groep tot dusver niet te klagen. Een actie om het nieuwe blik Unox-erwtensoep uit de schappen te krijgen en het blik met de traditionele wikkel terug te krijgen, genoot landelijke belangstelling. Van Kuijk: ,,In ons repertoire zingen we een liedje met als tekst de wikkel van het oude Unox-blik. Toen deze opeens vervangen werd door een vies commercieel blauw etiket waarbij de foto met het Oudhollands roggebrood vervangen was door nep Frans stokbrood, vonden we het tijd om actie te ondernemen.”
Posters in de TU-wijk, de site erwtensoep.com en het versturen van persberichten naar kranten resulteerden onder andere in radio-interviews, en artikelen in Telegraaf, Metro en Volkskrant.
Natuurlijk bleef de actie bij Unox zelf ook niet ongemerkt. Het reclamebureau van Unox nam contact op en vroeg Delfts Blok om hun erwtensoeplied en ander materiaal bij de opening van een nieuwe soepwinkel aan het winkelend publiek voor te dragen. Delfts Blok stemde toe op één voorwaarde: het oude blik moest in ere hersteld worden. Van Kuijk: ,,We hebben sindsdien niets meer van ze gehoord,heel apart.”
Gutter: ,,Eigenlijk was het mooi geweest. De actie begon uit een soort idealisme en de naamsbekendheid die het heeft gegeven is leuk, maar het moet zeker niet gaan lijken op een soort weldoordachte commerciële stunt.”
Trommelgeroffel
In een cultureel centrum in Utrecht verzamelt het voltallige gezelschap zich rond de koffieautomaat. Er wordt gegeeuwd en uitgerekt. De twaalf mannen lijken net een jaarclub op weekend die na een avond doorzakken te vroeg moest opstaan voor de dagactiviteit. Een enkeling waagt het om alvast zijn stem te oefenen en begint wat te tokkelen op een gitaar.
Thomassen: ,,De sfeer in de groep is erg goed. Het heeft nadelen dat je met zo’n grote groep bent, maar we vullen elkaar tot nu toe prima aan. De één kan teksten schrijven, de ander goed viool spelen en weer een ander zingt goed.”
Ook het ontstaan van een sketch volgt geen duidelijk patroon. Thomassen: ,,Soms bedenken we wat leuks in de kroeg en werken twee man het uit, soms komt iemand bij een oefensessie opeens met iets aanzetten en roept: ‘Dit is geniaal!”
Als regisseuse Natascha Emanuels vraagt of iedereen meegaat naar het klaslokaal, verdwijnen de slaperige gezichten. Binnen enkele seconden vult de ruimte zich met pianospel, trommelgeroffel en vioolklanken. Als Emanuels na een tijdje ‘centraal’ roept, gaat iedereen braaf in een kringetje zitten en bespreekt de groep de laatste try-out.
Er worden enkele sketches geoefend. Het repertoire is snel en afwisselend. Een treurig wijsje over een zelfmoord, een parodie op de Buena Vista Social Club met als refrein ‘neem nooit een banaan aan van een Cubaan’, een televisieverslag van een spectaculair ongeluk waarbij tien kinderen zijn doodgereden door ‘vier televisiebusjes en een lafhartige cateringwagen’.
Een dialoog die regisseuse Emanuels voor verbetering vatbaar acht, laat ze tot driemaal toe overdoen. Bij de derde keer, steekt ze haar hand naar één van de twee cabaretiers uit en roept midden in een zin: ”Stop! Ik weet wat het is! Jij doet het op de automatische piloot. Je moet met hem praten en niet alleen je eigen tekst voordragen.”
Ze heeft gelijk: de vierde keer klinkt het beter. Gutter: ,,Het is fijn dat ze op kleine dingetjes let. Andere groepen die deelnemen aan het Groninger Festival studeren aan de kleinkunstacademie of voor dramadocent en hebben in sommige opzichten toch een behoorlijke voorsprong.”
Emanuels ziet de relatieve onervarenheid van Delfts Blok niet als nadeel bij hun kansen op de titel. ,,Er zijn heel veel verschillende vormen van cabaret. Heel clownesk, met veel improvisatie, met of zonder liedjes. Delfts Blok heeft een leuk programma. Dat ze geen toneelopleiding of iets dergelijks volgen, maakt ze misschien zelfs origineler.”
Hoe de jury zal reageren op de twaalf Delftse studenten, durft de regisseuse niet te zeggen. Emanuels: ,,Ik heb zelf in de jury gezeten en ieder jurylid let op totaal andere dingen. Ik heb geenidee wie er in november als winnaar uit de bus komt.”
Toekomst
Hoe het verder gaat met de groep na het Groninger Studenten Cabaret Festival is nog onzeker. Gutter: ,,We zijn in de eerste plaats in Delft om een techniekstudie af te ronden. De meesten zitten in de eindfase van hun studie of werken al.”
In Groningen namen eerder cabaretiers als Theo Maassen, Crème Fraiche en Alkemade en Bloemen deel. Is het denkbaar dat het applaus van de duizend toeschouwers in de Stadsschouwburg Groningen de onzekerheid over de toekomst van Delfts Blok kan wegnemen? Thomassen: ,,Misschien. We gaan in ieder geval genieten van het festival. Van de zes deelnemers vallen alleen de beste drie in de prijzen dus de gedeelde vierde plek pakt alvast niemand ons meer af.”
Optredens Delfts Blok
2 en 3 november: Theater Concordia, Enschede
7,8 en 9 november: Vijftiende Groninger Studenten Cabaret Festival 2001, Stadsschouwburg Groningen
Comments are closed.