Campus

Glamour

Vrijdagavond in lentesferen. Ik knoop wat glimmers om mijn nek en hijs me in wiebelsandaaltjes. ,,Night out for the rich and famous”, zeg ik.

Ik knik goedkeurend naar de spiegel. Mijn diner-dj honkt onderaan mijn appartement, zijn top down. Ik gris een cabriosjaaltje mee voor mijn haar en verstuif wat Gucci. Vanavond voel ik me belangrijk.

Utrecht, kloppend hart van soapsterland. Ik gluur naar binnen bij Club Storm. Zelfs geen Sonja Silva – glamourland dineert.

Mijn dj stopt met piepende remmen. Luce, place to be voor wie iets is of iets wil zijn. Ik ben het snoepje van de week; de rollen omgedraaid. Ik grijns en bestel een Cosmopolitan. Mijn dj krijgt de kers.

De gasten lijken hip in roze met paars licht. Ik zit onhandig diep in een flitsende kuipstoel, terwijl ik te lang op mijn tweede drankje wacht. Achter mij een bekende kunstenaar, met date in te jonge Kelly Osbourne-outfit. Ons kent ons, maar de echte stijl ontbreekt.

We eten wat de pot schaft. Vissoep met Thaise curry, antipasti waarvan ik de eend niet lust. Mijn gekozen coquilles lijken gelatine, mijn risotto zwemt. De wijn is cheap. Ik druk mijn peuk uit op de voedselresten en vraag me af waar onze serveerster zich mee bezighoudt.

Mijn glimmers voelen over the top. Ik trek een pruillip naar mijn dj. Geen La Paay, zelfs geen Patty. Gtst ligt allang op bed, Albert Verlinde kwijlt in Amsterdam. ,,Wat nou, society!” snik ik. Ik krijg crème brulée met witte chocola en voel me even blij. Daarna voel ik pijn. Om de glamour die geen glamour is, maar vooral om – of eigenlijk van – mijn toetje. Mijn man mikt me in zijn bolide. Ik klap over het portier, mijn cabriosjaaltje op halfzeven, en laat mijn glamour lopen. Voor me oranje dimlicht en een reusachtige R in spiegelbeeld. Club Storm. Binnen wemelt het van de sterren.

Naam:Luce

Waar:Visschersplein 75, Utrecht

Wanneer:dagelijks vanaf 17.30 uur. Je kunt niet anders dan eindeloos natafelen hier, dus zeker tot een uurtje of 1.00 uur. Mét cocktail, natuurlijk.

Wanneer niet:als je een beetje haast hebt. Niet alleen vanwege het natafelen, maar vooral vanwege de tergend trage bediening.

Wie:iedereen die iets wil zijn. Maar vooral: iedereen die in een glossy interieur lekker cocktails wil plempen.

Wie niet:nobody’s

Wat:‘cocktails, dinner… and grappa!’ beloven ze. Maar vooral de (meeste) antipasti zijn een feest.

Wat niet:uw nachtvlinder heeft wat onplezierige uurtjes boven de wc-pot doorgebracht na de crème brulée.

Hoeveel:28 euro voor een compleet 5-gangenmenu, een cocktailtje kost een euro of zes. En voor de dames: een paar extra eurootjes fooi voor de overheerlijke rastabeauty in de bediening.

Locatie:*****

Publiek:***

Bediening:*

Drank:***

Nikka’s eindoordeel:***

Vrijdagavond in lentesferen. Ik knoop wat glimmers om mijn nek en hijs me in wiebelsandaaltjes. ,,Night out for the rich and famous”, zeg ik. Ik knik goedkeurend naar de spiegel. Mijn diner-dj honkt onderaan mijn appartement, zijn top down. Ik gris een cabriosjaaltje mee voor mijn haar en verstuif wat Gucci. Vanavond voel ik me belangrijk.

Utrecht, kloppend hart van soapsterland. Ik gluur naar binnen bij Club Storm. Zelfs geen Sonja Silva – glamourland dineert.

Mijn dj stopt met piepende remmen. Luce, place to be voor wie iets is of iets wil zijn. Ik ben het snoepje van de week; de rollen omgedraaid. Ik grijns en bestel een Cosmopolitan. Mijn dj krijgt de kers.

De gasten lijken hip in roze met paars licht. Ik zit onhandig diep in een flitsende kuipstoel, terwijl ik te lang op mijn tweede drankje wacht. Achter mij een bekende kunstenaar, met date in te jonge Kelly Osbourne-outfit. Ons kent ons, maar de echte stijl ontbreekt.

We eten wat de pot schaft. Vissoep met Thaise curry, antipasti waarvan ik de eend niet lust. Mijn gekozen coquilles lijken gelatine, mijn risotto zwemt. De wijn is cheap. Ik druk mijn peuk uit op de voedselresten en vraag me af waar onze serveerster zich mee bezighoudt.

Mijn glimmers voelen over the top. Ik trek een pruillip naar mijn dj. Geen La Paay, zelfs geen Patty. Gtst ligt allang op bed, Albert Verlinde kwijlt in Amsterdam. ,,Wat nou, society!” snik ik. Ik krijg crème brulée met witte chocola en voel me even blij. Daarna voel ik pijn. Om de glamour die geen glamour is, maar vooral om – of eigenlijk van – mijn toetje. Mijn man mikt me in zijn bolide. Ik klap over het portier, mijn cabriosjaaltje op halfzeven, en laat mijn glamour lopen. Voor me oranje dimlicht en een reusachtige R in spiegelbeeld. Club Storm. Binnen wemelt het van de sterren.

Naam:Luce

Waar:Visschersplein 75, Utrecht

Wanneer:dagelijks vanaf 17.30 uur. Je kunt niet anders dan eindeloos natafelen hier, dus zeker tot een uurtje of 1.00 uur. Mét cocktail, natuurlijk.

Wanneer niet:als je een beetje haast hebt. Niet alleen vanwege het natafelen, maar vooral vanwege de tergend trage bediening.

Wie:iedereen die iets wil zijn. Maar vooral: iedereen die in een glossy interieur lekker cocktails wil plempen.

Wie niet:nobody’s

Wat:‘cocktails, dinner… and grappa!’ beloven ze. Maar vooral de (meeste) antipasti zijn een feest.

Wat niet:uw nachtvlinder heeft wat onplezierige uurtjes boven de wc-pot doorgebracht na de crème brulée.

Hoeveel:28 euro voor een compleet 5-gangenmenu, een cocktailtje kost een euro of zes. En voor de dames: een paar extra eurootjes fooi voor de overheerlijke rastabeauty in de bediening.

Locatie:*****

Publiek:***

Bediening:*

Drank:***

Nikka’s eindoordeel:***

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.