Nederlandse, Vlaamse en Duitse scholieren kunnen zich vanaf deze zomer in een ‘grensoverschrijdende’ studiegids oriënteren op het hoger-onderwijsaanbod in elkaars landen.
Delen
Minister Ritzen en zijn buitenlandse collega’s willen met de gids bevorderen dat scholieren vaker hun gehele studie in het buitenland volgen. Nu blijft het meestal bij een kortdurend uitwisselingsprogramma.
De gids bevat algemene informatie over de structuur van het hoger onderwijs en een overzicht van het opleidingenaanbod van hogescholen en universiteiten in Bremen, Nedersaksen, Noordrijn-Westfalen, Vlaanderen en Nederland. Ook administratieve en financiële zaken komen aan de orde. Van elk land wordt de aanmeldingsprocedure, de hoogte van collegegeld en studiebeurs, en de organisatie van de studies behandeld.
Soms levert dat eigenaardige zinnen op: ,,Een student kan na de deliberatie van de eerste zittijd definitief gebuisd zijn, dat wil zeggen niet geslaagd en dan moet hij het jaar bissen (herhalen)”, wordt gezegd over Vlaanderen. In de Duitse vertaling is de student in dat geval ,,definitiv durchgefallen”.
Maar wollig taalgebruik is niet het enige bezwaar van deze gids. Erger is dat het informatiegehalte nogal wisselvallig is. Uit een tabel valt bijvoorbeeld op te maken dat er tien hbo-lerarenopleidingen zijn in Nederland. Maar de scholier die wil weten waar hij leraar Spaans kan worden, heeft hier niets aan: de matrix meldt alleen dat er tien lerarenopleidingen zijn. Ook alle gezondheidsopleidingen zijn op één hoop geveegd.
Merkwaardig is dat de gewenste fijnmazigheid elders wel is te vinden. Zo is er onderscheid gemaakt tussen informatica en technische informatica, zoals ook de technische studierichtingen keurig worden uitgesplitst.
Wel handig voor de scholier met internationale aspiraties is de alfabetische adressenlijst van universiteiten en hogescholen in de drie buurlanden. Dat geldt ook voor het lijstje van opleidingen, die vanwege een samenwerkingsprogramma naast een Nederlands ook een buitenlands diploma uitreiken.
Maar ook met deze gids blijft studeren over de grens een kwestie van heel veel zelf uitzoeken en doorzetten. Zo is bijvoorbeeld de erkenning van diploma’s nog altijd een lastige kwestie, doordat de verschillende instellingen onvoldoende op de hoogte zijn van elkaars studieprogramma’s. Zelf rondbellen en informatie opvragen blijft dus nog altijd noodzakelijk. (HOP/M.t.W.)
Nederlandse, Vlaamse en Duitse scholieren kunnen zich vanaf deze zomer in een ‘grensoverschrijdende’ studiegids oriënteren op het hoger-onderwijsaanbod in elkaars landen. Minister Ritzen en zijn buitenlandse collega’s willen met de gids bevorderen dat scholieren vaker hun gehele studie in het buitenland volgen. Nu blijft het meestal bij een kortdurend uitwisselingsprogramma.
De gids bevat algemene informatie over de structuur van het hoger onderwijs en een overzicht van het opleidingenaanbod van hogescholen en universiteiten in Bremen, Nedersaksen, Noordrijn-Westfalen, Vlaanderen en Nederland. Ook administratieve en financiële zaken komen aan de orde. Van elk land wordt de aanmeldingsprocedure, de hoogte van collegegeld en studiebeurs, en de organisatie van de studies behandeld.
Soms levert dat eigenaardige zinnen op: ,,Een student kan na de deliberatie van de eerste zittijd definitief gebuisd zijn, dat wil zeggen niet geslaagd en dan moet hij het jaar bissen (herhalen)”, wordt gezegd over Vlaanderen. In de Duitse vertaling is de student in dat geval ,,definitiv durchgefallen”.
Maar wollig taalgebruik is niet het enige bezwaar van deze gids. Erger is dat het informatiegehalte nogal wisselvallig is. Uit een tabel valt bijvoorbeeld op te maken dat er tien hbo-lerarenopleidingen zijn in Nederland. Maar de scholier die wil weten waar hij leraar Spaans kan worden, heeft hier niets aan: de matrix meldt alleen dat er tien lerarenopleidingen zijn. Ook alle gezondheidsopleidingen zijn op één hoop geveegd.
Merkwaardig is dat de gewenste fijnmazigheid elders wel is te vinden. Zo is er onderscheid gemaakt tussen informatica en technische informatica, zoals ook de technische studierichtingen keurig worden uitgesplitst.
Wel handig voor de scholier met internationale aspiraties is de alfabetische adressenlijst van universiteiten en hogescholen in de drie buurlanden. Dat geldt ook voor het lijstje van opleidingen, die vanwege een samenwerkingsprogramma naast een Nederlands ook een buitenlands diploma uitreiken.
Maar ook met deze gids blijft studeren over de grens een kwestie van heel veel zelf uitzoeken en doorzetten. Zo is bijvoorbeeld de erkenning van diploma’s nog altijd een lastige kwestie, doordat de verschillende instellingen onvoldoende op de hoogte zijn van elkaars studieprogramma’s. Zelf rondbellen en informatie opvragen blijft dus nog altijd noodzakelijk. (HOP/M.t.W.)
Comments are closed.