Kamagurka kreeg als kind geen borstvoeding omdat zijn ouders dat te gevaarlijk vonden. De Vlaamse absurdist geeft 11 oktober een try-out van zijn voorstelling ‘Echt gebeurd’.
Delen
De poster van de try-out van Kamagurka liegt er niet om. Boven een groen hoofd dat uit een plantenpot groeit, staat in koeienletters: ‘Echt gebeurd!’ Kamagurka houdt boven die tekening een vinger voor zijn mond, alsof je zijn verschrikkelijke geheim niet verder mag vertellen. En als klap op de vuurpijl staat in de aankondiging dat de voorstelling ‘gênant persoonlijk’ is.
Kamagurka, die iedere dag in NRC Handelsblad met een tekening op de voorpagina staat, blikt in zijn nieuwste theatervoorstelling terug op zijn leven. “Toen ik vijftig jaar geleden geboren werd, zag de wereld er totaal anders uit”, zegt hij. “Ik zit nu in de auto te bellen, maar een halve eeuw geleden waren er nog geen mobiele telefoons, bijna geen auto’s en al helemaal geen files. Naar aanleiding van mijn vijftigste verjaardag heb ik daar veel over nagedacht en realiseerde ik me hoeveel is veranderd. Daar gaat de voorstelling over.”
Hoe dat ‘gênant persoonlijk’ wordt, kun je gerust aan de absurdistische Kamagurka overlaten. “Mijn jeugd is een bron voor veel gênante grappen. Want wist je dat ik als kind geen borstvoeding kreeg, omdat het te gevaarlijk was? Overal werden atoombommen getest door Rusland, China en Amerika en dat zou de melk aantasten. Daar doe ik wat mee op het podium. Een andere grap gaat over een bepaalde chirurgische ingreep, die er in mijn tijd heel anders aan toe ging dan nu. Ik zeg lekker niet wat voor ingreep en al helemaal niet wat voor grap ik daarover maak. Als je dat wilt weten, moet je maar naar de voorstelling komen.”
Waag het niet om de voorstelling cabaret te noemen. “Daar heb ik een grote hekel aan”, gruwelt hij. “De hele voorstelling ligt al vast, er wordt gelachen op het juiste moment met standaard liedjes tussendoor. Dat vind ik kneuterig, veel te braaf en oubollig. Ik speel in mijn voorstelling ook geen standaard muziek, maar verschillende soorten door elkaar, van Stravinsky tot Sonic Youth.”
Een goede voorstelling ligt nooit vast, betoogt de Belg. “Toen ik drieëntwintig was, begon ik met optreden en kende ik cabaret of stand-up comedy helemaal niet. Ik stond gewoon op het podium verhalen te vertellen. Na verloop van tijd merkte ik dat je mensen kan boeien met absurde en gekke teksten, die voortdurend veranderen.”
Daarom noemt Kamagurka de voorstelling in Delft de ‘perfecte try-out’. “Eigenlijk is iedere voorstelling een try-out. Ik blijf altijd aan mijn optredens sleutelen, ik gooi iedere dag dingen weg en stop er nieuwe dingen in. In mijn hoofd krijg ik steeds weer andere ideeën en dat zie je terug op het podium.”
Dat komt ook door Kamagurka’s commentaar op de actualiteit in zijn tekeningen voor Vrij Nederland en in NRC Handelsblad. “Elke dag bel ik met de redactie van NRC wat het nieuws is en zo kom ik op goede ideeën. Dat gifschip dat uit Nederland naar Ivoorkust voer, bevatte bijvoorbeeld helemaal geen giftige dampen. Het schip stonk alleen heel erg. De mensen die overleden, zijn een natuurlijke dood gestorven. Het is dus de schuld van de wind, bedenk ik dan als tekst.”
Met Delft heeft Kamagurka een onverwachte, speciale band. “Ik houd heel erg van porselein”, zegt hij lachend. “Dat kun je je bijna niet voorstellen, maar het is echt zo. Mijn hele bek zit er vol mee.”
Kamagurka: “Mijn jeugd is een bron voor veel gênante grappen.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Kamagurka, echt gebeurd! Try-out in Speakers op 11 oktober van 21.00 . 23.00 uur.
De poster van de try-out van Kamagurka liegt er niet om. Boven een groen hoofd dat uit een plantenpot groeit, staat in koeienletters: ‘Echt gebeurd!’ Kamagurka houdt boven die tekening een vinger voor zijn mond, alsof je zijn verschrikkelijke geheim niet verder mag vertellen. En als klap op de vuurpijl staat in de aankondiging dat de voorstelling ‘gênant persoonlijk’ is.
Kamagurka, die iedere dag in NRC Handelsblad met een tekening op de voorpagina staat, blikt in zijn nieuwste theatervoorstelling terug op zijn leven. “Toen ik vijftig jaar geleden geboren werd, zag de wereld er totaal anders uit”, zegt hij. “Ik zit nu in de auto te bellen, maar een halve eeuw geleden waren er nog geen mobiele telefoons, bijna geen auto’s en al helemaal geen files. Naar aanleiding van mijn vijftigste verjaardag heb ik daar veel over nagedacht en realiseerde ik me hoeveel is veranderd. Daar gaat de voorstelling over.”
Hoe dat ‘gênant persoonlijk’ wordt, kun je gerust aan de absurdistische Kamagurka overlaten. “Mijn jeugd is een bron voor veel gênante grappen. Want wist je dat ik als kind geen borstvoeding kreeg, omdat het te gevaarlijk was? Overal werden atoombommen getest door Rusland, China en Amerika en dat zou de melk aantasten. Daar doe ik wat mee op het podium. Een andere grap gaat over een bepaalde chirurgische ingreep, die er in mijn tijd heel anders aan toe ging dan nu. Ik zeg lekker niet wat voor ingreep en al helemaal niet wat voor grap ik daarover maak. Als je dat wilt weten, moet je maar naar de voorstelling komen.”
Waag het niet om de voorstelling cabaret te noemen. “Daar heb ik een grote hekel aan”, gruwelt hij. “De hele voorstelling ligt al vast, er wordt gelachen op het juiste moment met standaard liedjes tussendoor. Dat vind ik kneuterig, veel te braaf en oubollig. Ik speel in mijn voorstelling ook geen standaard muziek, maar verschillende soorten door elkaar, van Stravinsky tot Sonic Youth.”
Een goede voorstelling ligt nooit vast, betoogt de Belg. “Toen ik drieëntwintig was, begon ik met optreden en kende ik cabaret of stand-up comedy helemaal niet. Ik stond gewoon op het podium verhalen te vertellen. Na verloop van tijd merkte ik dat je mensen kan boeien met absurde en gekke teksten, die voortdurend veranderen.”
Daarom noemt Kamagurka de voorstelling in Delft de ‘perfecte try-out’. “Eigenlijk is iedere voorstelling een try-out. Ik blijf altijd aan mijn optredens sleutelen, ik gooi iedere dag dingen weg en stop er nieuwe dingen in. In mijn hoofd krijg ik steeds weer andere ideeën en dat zie je terug op het podium.”
Dat komt ook door Kamagurka’s commentaar op de actualiteit in zijn tekeningen voor Vrij Nederland en in NRC Handelsblad. “Elke dag bel ik met de redactie van NRC wat het nieuws is en zo kom ik op goede ideeën. Dat gifschip dat uit Nederland naar Ivoorkust voer, bevatte bijvoorbeeld helemaal geen giftige dampen. Het schip stonk alleen heel erg. De mensen die overleden, zijn een natuurlijke dood gestorven. Het is dus de schuld van de wind, bedenk ik dan als tekst.”
Met Delft heeft Kamagurka een onverwachte, speciale band. “Ik houd heel erg van porselein”, zegt hij lachend. “Dat kun je je bijna niet voorstellen, maar het is echt zo. Mijn hele bek zit er vol mee.”
Kamagurka: “Mijn jeugd is een bron voor veel gênante grappen.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Kamagurka, echt gebeurd! Try-out in Speakers op 11 oktober van 21.00 . 23.00 uur.
Comments are closed.