Gatenknippers

Dat is natuurlijk terecht, want de rijken hebben ervoor gezorgd dat het goed gaat met de economie. En als het slecht gaat met de economie en als er bezuinigd moet worden, gaan de rijken er een beetje op achteruit en de armen heel veel, en dat is weer logisch, want dat het slecht gaat met de economie valt de armen te verwijten.” Deze woorden sprak Karel Glastra van Loon tijdens de demonstratie van het platform Keer het Tij op zaterdag 20 september in Amsterdam, tevens de aftrap van de hete herfst van protesten.

Eén ding is duidelijk: met achterover leunen en toekijken komen we niet ver. Ontevredenheid onder de bevolking is nu groter dan ooit, maar dat moet nog omgezet worden in daden. ,,Protesteren heeft geen zin, ze doen tóch waar ze zin in hebben”, is een vaak gehoord argument. En dat is niet vreemd als je bedenkt dat Zalm de protesten bij voorbaat heeft afgewezen; een unicum. Maar is dat werkelijk zo? Moeten we eens in de vier jaar op een knop drukken en dan onze mond houden, thuisblijven en televisie kijken tot de volgende knop-druk-dag? Moeten we alles wat het kabinet ons voorschotelt voor zoete koek slikken? Zijn we zo machteloos? Ik heb daar mijn twijfels over.

Een recent voorbeeld zijn het salaris en de bonussen van de nieuwe topman van de Nederlandse multinational Ahold. Onder druk van acties en grote maatschappelijke kritiek heeft Anders Moberg toegezegd zijn beloningsregeling aan te passen. En een actie werpt niet altijd op korte termijn vruchten af, soms heb je een lange adem nodig. Effecten zijn wel altijd op lange termijn zichtbaar.

Na de geslaagde demonstratie in Amsterdam, waar 25 duizend mensen aan deelnamen, volgen er nu steeds meer lokale acties. Zo zijn de vakbonden voor het openbaar vervoer begonnen met stakingen. Zoals het er nu naar uitziet, is zelfs een algemene staking niet uitgesloten.

En als we met z’n allen de broekriem moeten aantrekken, laten we dat dan ook daadwerkelijk met z’n allen doen. Het is toch niet de bedoeling dat de minima straks de broekriem zo flink moeten aanhalen, dat ze nauwelijks bloedsomloop krijgen? Een eigen bijdrage in de zorg wordt bijvoorbeeld door een minimumloner als een betonnen muur ervaren, terwijl een ander het als een lucifer ziet die hij zo kan weggeblazen. Ik ken genoeg voorbeelden van mensen die dan twee keer zullen nadenken voordat ze naar de huisarts gaan en vaak uiteindelijk niet gaan, vanwege een eigen bijdrage. En dat loopt niet altijd goed af.

Gatenknippers gaan straks als vers brood over de toonbank, want ik denk dat we een paar gaten in onze broekriem moeten knippen. Ik houd mijn hart vast, want rechtse logica schrijft voor dat minder gezette mensen de broekriem forser moeten aanhalen.

Behnam Taebi studeert materiaalkunde aan de TU Delft en is fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad van Delft

Reacties : delta@tudelft.nl

,,Links moet nog leren van de rechtse logica, want al die linkse mensen zijn naïef. De rechtse logica zit daarentegen goed in elkaar. Een voorbeeld: als het goed gaat met de economie gaan al de rijken er flink op vooruit en de armen een beetje. Dat is natuurlijk terecht, want de rijken hebben ervoor gezorgd dat het goed gaat met de economie. En als het slecht gaat met de economie en als er bezuinigd moet worden, gaan de rijken er een beetje op achteruit en de armen heel veel, en dat is weer logisch, want dat het slecht gaat met de economie valt de armen te verwijten.” Deze woorden sprak Karel Glastra van Loon tijdens de demonstratie van het platform Keer het Tij op zaterdag 20 september in Amsterdam, tevens de aftrap van de hete herfst van protesten.

Eén ding is duidelijk: met achterover leunen en toekijken komen we niet ver. Ontevredenheid onder de bevolking is nu groter dan ooit, maar dat moet nog omgezet worden in daden. ,,Protesteren heeft geen zin, ze doen tóch waar ze zin in hebben”, is een vaak gehoord argument. En dat is niet vreemd als je bedenkt dat Zalm de protesten bij voorbaat heeft afgewezen; een unicum. Maar is dat werkelijk zo? Moeten we eens in de vier jaar op een knop drukken en dan onze mond houden, thuisblijven en televisie kijken tot de volgende knop-druk-dag? Moeten we alles wat het kabinet ons voorschotelt voor zoete koek slikken? Zijn we zo machteloos? Ik heb daar mijn twijfels over.

Een recent voorbeeld zijn het salaris en de bonussen van de nieuwe topman van de Nederlandse multinational Ahold. Onder druk van acties en grote maatschappelijke kritiek heeft Anders Moberg toegezegd zijn beloningsregeling aan te passen. En een actie werpt niet altijd op korte termijn vruchten af, soms heb je een lange adem nodig. Effecten zijn wel altijd op lange termijn zichtbaar.

Na de geslaagde demonstratie in Amsterdam, waar 25 duizend mensen aan deelnamen, volgen er nu steeds meer lokale acties. Zo zijn de vakbonden voor het openbaar vervoer begonnen met stakingen. Zoals het er nu naar uitziet, is zelfs een algemene staking niet uitgesloten.

En als we met z’n allen de broekriem moeten aantrekken, laten we dat dan ook daadwerkelijk met z’n allen doen. Het is toch niet de bedoeling dat de minima straks de broekriem zo flink moeten aanhalen, dat ze nauwelijks bloedsomloop krijgen? Een eigen bijdrage in de zorg wordt bijvoorbeeld door een minimumloner als een betonnen muur ervaren, terwijl een ander het als een lucifer ziet die hij zo kan weggeblazen. Ik ken genoeg voorbeelden van mensen die dan twee keer zullen nadenken voordat ze naar de huisarts gaan en vaak uiteindelijk niet gaan, vanwege een eigen bijdrage. En dat loopt niet altijd goed af.

Gatenknippers gaan straks als vers brood over de toonbank, want ik denk dat we een paar gaten in onze broekriem moeten knippen. Ik houd mijn hart vast, want rechtse logica schrijft voor dat minder gezette mensen de broekriem forser moeten aanhalen.

Behnam Taebi studeert materiaalkunde aan de TU Delft en is fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad van Delft

Reacties : delta@tudelft.nl