K-Pax. Kevin Spacey en Jeff Bridges in merkwaardige film. Psychiater in New York krijgt te maken met patiënt (Spacey) die beweert van een andere planeet te komen.
Delen
Niets nieuws zou je zeggen, maar in dit geval gebeuren er écht rare dingen.
8 Femmes. Musicalachtige Franse film, met Catherine Deneuve (en zeven andere actrices), is ook ouderwets moordmysterie.
Une Hirondelle a fait le Printemps. Een carrièrevrouw uit Parijs zoekt haar geluk in een boerderij op het platteland.
The Time Machine. Briljant wiskundige (nee, niet Russell Crowe, die speelt een briljant wiskundige in een andere film) vindt tijdmachine uit om dood van zijn geliefde terug te kunnen draaien. Helaas (voor hem) belandt hij 800.000 jaar in de toekomst.
Crossroads. Speelfilmdebuut van Britney Spears. Niet half zo slecht als Mariah Carey’s ‘Glitter’, maar nog steeds verre van goed.
E.T. Een must voor iedereen die in de jaren tachtig van de vorige eeuw opgroeide. Jonger publiek schijnt er niet zo veel aan te vinden. Sukkels.
A Beautiful Mind. Russell The Gladiatior Crowe speelt een slimmerik: béng, daar gaat je geloofwaardigheid. Verschrikkelijke rotfilm die één grote verzamelbak van clichés blijkt te zijn. Wél een Oscar.
Sisters. Taiwanese film van Ming-Liang. Liefdesverhaal dat gelijktijdig grappig en droevig is. Veel stiltes, introspectie, isolement en eenzaamheid. In de verte lijkend op een Buster Keaton- of Jacques Tati-film.
Villa des Roses. Weer een verfilming van een boek van Couperus. Lust voor het oog.
We were Soldiers. Net als ‘Black Hawk Down’ een oorlogsfilm die niet bol staat van het patriottisme. Dat is mooi meegenomen. Mel Gibson (een Australiër) speelt de Amerikaanse lt.col. Hal Moore.
Fat Girl. Levensecht verhaal over de eerste seksuele ervaringen van een op seks beluste vijftienjarige en haar dikkige, twaalfjarige zusje.
Ice Age. Wederom een animatiefilm, wederom geslaagd. Comedy met serieuze ondertoon.
Panic Room. Verrassend goede thriller, met Jody Foster in de hoofdrol. Bij veel thrillers en horrorfilms doen de hoofdrolspelers (lees: slachtoffers) zó dom dat je de neiging voelt hen vanuit je stoel toe te schreeuwen. Hier zeker niet.
Atanarjuat, the fast runner. Inuit-fabel. Op locatie opgenomen en in het Eskimos. Schitterende beelden: de digitale media blijken het poollicht recht te kunnen doen.
The Man Who wasn’t There. Langzame, donkere film van de makers van ‘Fargo’ en ‘O brother, where art thou’. Met Billy Bob Thornton als kapper aan wie het leven voorbij dreigt te gaan en die daar iets aan probeert te doen. Met dramatische gevolgen.
K-Pax. Kevin Spacey en Jeff Bridges in merkwaardige film. Psychiater in New York krijgt te maken met patiënt (Spacey) die beweert van een andere planeet te komen. Niets nieuws zou je zeggen, maar in dit geval gebeuren er écht rare dingen.
8 Femmes. Musicalachtige Franse film, met Catherine Deneuve (en zeven andere actrices), is ook ouderwets moordmysterie.
Une Hirondelle a fait le Printemps. Een carrièrevrouw uit Parijs zoekt haar geluk in een boerderij op het platteland.
The Time Machine. Briljant wiskundige (nee, niet Russell Crowe, die speelt een briljant wiskundige in een andere film) vindt tijdmachine uit om dood van zijn geliefde terug te kunnen draaien. Helaas (voor hem) belandt hij 800.000 jaar in de toekomst.
Crossroads. Speelfilmdebuut van Britney Spears. Niet half zo slecht als Mariah Carey’s ‘Glitter’, maar nog steeds verre van goed.
E.T. Een must voor iedereen die in de jaren tachtig van de vorige eeuw opgroeide. Jonger publiek schijnt er niet zo veel aan te vinden. Sukkels.
A Beautiful Mind. Russell The Gladiatior Crowe speelt een slimmerik: béng, daar gaat je geloofwaardigheid. Verschrikkelijke rotfilm die één grote verzamelbak van clichés blijkt te zijn. Wél een Oscar.
Sisters. Taiwanese film van Ming-Liang. Liefdesverhaal dat gelijktijdig grappig en droevig is. Veel stiltes, introspectie, isolement en eenzaamheid. In de verte lijkend op een Buster Keaton- of Jacques Tati-film.
Villa des Roses. Weer een verfilming van een boek van Couperus. Lust voor het oog.
We were Soldiers. Net als ‘Black Hawk Down’ een oorlogsfilm die niet bol staat van het patriottisme. Dat is mooi meegenomen. Mel Gibson (een Australiër) speelt de Amerikaanse lt.col. Hal Moore.
Fat Girl. Levensecht verhaal over de eerste seksuele ervaringen van een op seks beluste vijftienjarige en haar dikkige, twaalfjarige zusje.
Ice Age. Wederom een animatiefilm, wederom geslaagd. Comedy met serieuze ondertoon.
Panic Room. Verrassend goede thriller, met Jody Foster in de hoofdrol. Bij veel thrillers en horrorfilms doen de hoofdrolspelers (lees: slachtoffers) zó dom dat je de neiging voelt hen vanuit je stoel toe te schreeuwen. Hier zeker niet.
Atanarjuat, the fast runner. Inuit-fabel. Op locatie opgenomen en in het Eskimos. Schitterende beelden: de digitale media blijken het poollicht recht te kunnen doen.
The Man Who wasn’t There. Langzame, donkere film van de makers van ‘Fargo’ en ‘O brother, where art thou’. Met Billy Bob Thornton als kapper aan wie het leven voorbij dreigt te gaan en die daar iets aan probeert te doen. Met dramatische gevolgen.
Comments are closed.