Ervaringen vanaf de wc-pot

Leg dat maar eens uit in een Blokkerfiliaal. Robin Hoenderdos lichtte zijn ontwerpideeën toe met een middel uit de filmindustrie: het story board.

,,De handeling die je doet met een product is belangrijker dan de techniek erachter. Een platenspeler is bijvoorbeeld leuker om te gebruiken dan een stereotoren met honderd knopjes”, vindt industrieel ontwerper Robin Hoenderdos. ,,Ik houd van producten die een gevoel oproepen.” Maar hoe leg je een gevoel uit aan iemand anders? De filmindustrie heeft daar een middel voor: het story board.

Hoenderdos kreeg als afstudeeropdracht een product te ontwerpen dat de communicatie tussen kinderen en ouders stimuleert. Met afstudeerder Anke Pierik zocht hij vijftien gezinnen om productideeën op te testen. Waar vind je zo snel vijftien willekeurige moeders? ,,Voor de ingang van de Blokker”, lacht Hoenderdos.

Samen met Pierik vroeg hij de moeders een dagboek te maken van de activiteiten van hun kleuter. Die dagboeken leverden een schoenendoos vol foto’s op. Een kleuter achter een computer, een kereltje van vijf in een hut van kartonnen dozen, een kleuter met kabouterpantoffels op een wc-pot. ,,Die kleuter vertelde alles wat hij op een dag had meegemaakt vanaf de wc-pot”, vertelt de ontwerper. ,,Met de deur open vertellen vanaf de pot voelde blijkbaar vertrouwder dan andere plekken in huis.” Andere kleuters wilden helemaal niets kwijt over hun dag of waren hun belevenissen bij thuiskomst al vergeten.

Eekhoorn

Om een innovatief product te bedenken legde Hoenderdos zich een aantal beperkingen op. Zo wilde hij een product zonder beeldscherm. ,,De meeste nieuwe producten zijn simpelweg gebaseerd op een beeldscherm met eventueel nog iets van stemherkenning.” Ook wilde hij een realistisch product. ,,Philips doet vaak van die ontdekkingen waar de technologie nog niet rijp voor is. Daar heb ik niets aan: die technologie komt er niet binnen een afstudeertermijn.” Maar vooral zocht de afstudeerder een product dat rekening houdt met wat de gebruiker wil. In die ideeënfase bleek het story board een waardevol middel. Hoenderdos: ,,Je hebt niet van ieder ontwerpidee een model of prototype nodig om de gebruiker uit te leggen hoe het product werkt.”

De story boards zien eruit als korte stripverhalen. Onder de strips staat een korte toelichting over het gebruik.

Hoenderdos toont een strip van een kleuter op het schoolplein, die hij maakte in het kader van zijn afstudeeropdracht. Op de achtergrond is een eekhoorntje getekend dat vanaf een boomtak meeluistert wat het kind allemaal vertelt. Eenmaal thuis kan het kotertje samen met zijn elektronische eekhoornvriendje aan zijn ouders vertellen wat ze die dag hebben meegemaakt.

Zwembandje

Ook maakte de ontwerper een story board voor de squeeze-me, een product dat op directere wijze dan het eekhoorntje, de verbondenheid tussen ouder en kind kan verzorgen. Volgens de strip dragen vader en zoontje Bobby beiden een soort zwembandje rond de bovenarm. Wanneer het kleutertje verdrietig is, wrijft hij over zijn bandje. Vaders zwemband reageert en hij beantwoordt het draadloos doorgeseind verdriet met een bemoedigend knijpje.

,,We stelden ons een bonk klei voor”, vertelt Hoenderdos. ,,Wanneer je die kneedt, neemt een andere bonk klei op afstand dezelfde vorm aan.” Met een nieuwe reeks story boards werd dit idee weer aan de ouders voorgelegd, waarna een heus prototype werd gemaakt: een tuinslang met aan ieder uiteinde een ballon. Wanneer de kleuter in zijn ballon knijpt, merkt de ouder dit aan de andere zijde van de slang en knijpt terug.

De ideeën van het ontwerpersduo blijken vruchtbaar:

een ander concept is verder uitgewerkt met het Delftse Meru research en het Amsterdamse ontwerpbureau Springtime. Over drie weken wordt het laatste gebruikersonderzoek afgesloten. Hoe dit product er precies uitziet wordt voorlopig zorgvuldig geheimgehouden: op een aantal onderdelen is patent aangevraagd.

Een tipje van de sluier? ,,Het is een product geworden dat ervaringen in zich opneemt, en stimuleert dat je die ervaring met iemand deelt. Het heeft geen beeldscherm en geen knoppen. Meer mag ik er niet over vertellen.”

Mocht zijn product geen hype blijken, dan kan Hoenderdos altijd nog overwegen kinderboekenschrijver te worden. Een reeks plaatjes met eenvoudige teksten eronder heeft al veel weg van een Dikkie Dik-aflevering. ,,Een van de leukste dingen uit het gebruikersonderzoek was dat ouders de story boards als voorleesverhaal aan hun kinderen oplazen.”

.chap Afstudeerder licht ontwerpideeën toe met stripverhaal

Een draadloos product zonder aan-uit-knop, dat communicatie tussen ouder en kind stimuleert. Leg dat maar eens uit in een Blokkerfiliaal. Robin Hoenderdos lichtte zijn ontwerpideeën toe met een middel uit de filmindustrie: het story board.

,,De handeling die je doet met een product is belangrijker dan de techniek erachter. Een platenspeler is bijvoorbeeld leuker om te gebruiken dan een stereotoren met honderd knopjes”, vindt industrieel ontwerper Robin Hoenderdos. ,,Ik houd van producten die een gevoel oproepen.” Maar hoe leg je een gevoel uit aan iemand anders? De filmindustrie heeft daar een middel voor: het story board.

Hoenderdos kreeg als afstudeeropdracht een product te ontwerpen dat de communicatie tussen kinderen en ouders stimuleert. Met afstudeerder Anke Pierik zocht hij vijftien gezinnen om productideeën op te testen. Waar vind je zo snel vijftien willekeurige moeders? ,,Voor de ingang van de Blokker”, lacht Hoenderdos.

Samen met Pierik vroeg hij de moeders een dagboek te maken van de activiteiten van hun kleuter. Die dagboeken leverden een schoenendoos vol foto’s op. Een kleuter achter een computer, een kereltje van vijf in een hut van kartonnen dozen, een kleuter met kabouterpantoffels op een wc-pot. ,,Die kleuter vertelde alles wat hij op een dag had meegemaakt vanaf de wc-pot”, vertelt de ontwerper. ,,Met de deur open vertellen vanaf de pot voelde blijkbaar vertrouwder dan andere plekken in huis.” Andere kleuters wilden helemaal niets kwijt over hun dag of waren hun belevenissen bij thuiskomst al vergeten.

Eekhoorn

Om een innovatief product te bedenken legde Hoenderdos zich een aantal beperkingen op. Zo wilde hij een product zonder beeldscherm. ,,De meeste nieuwe producten zijn simpelweg gebaseerd op een beeldscherm met eventueel nog iets van stemherkenning.” Ook wilde hij een realistisch product. ,,Philips doet vaak van die ontdekkingen waar de technologie nog niet rijp voor is. Daar heb ik niets aan: die technologie komt er niet binnen een afstudeertermijn.” Maar vooral zocht de afstudeerder een product dat rekening houdt met wat de gebruiker wil. In die ideeënfase bleek het story board een waardevol middel. Hoenderdos: ,,Je hebt niet van ieder ontwerpidee een model of prototype nodig om de gebruiker uit te leggen hoe het product werkt.”

De story boards zien eruit als korte stripverhalen. Onder de strips staat een korte toelichting over het gebruik.

Hoenderdos toont een strip van een kleuter op het schoolplein, die hij maakte in het kader van zijn afstudeeropdracht. Op de achtergrond is een eekhoorntje getekend dat vanaf een boomtak meeluistert wat het kind allemaal vertelt. Eenmaal thuis kan het kotertje samen met zijn elektronische eekhoornvriendje aan zijn ouders vertellen wat ze die dag hebben meegemaakt.

Zwembandje

Ook maakte de ontwerper een story board voor de squeeze-me, een product dat op directere wijze dan het eekhoorntje, de verbondenheid tussen ouder en kind kan verzorgen. Volgens de strip dragen vader en zoontje Bobby beiden een soort zwembandje rond de bovenarm. Wanneer het kleutertje verdrietig is, wrijft hij over zijn bandje. Vaders zwemband reageert en hij beantwoordt het draadloos doorgeseind verdriet met een bemoedigend knijpje.

,,We stelden ons een bonk klei voor”, vertelt Hoenderdos. ,,Wanneer je die kneedt, neemt een andere bonk klei op afstand dezelfde vorm aan.” Met een nieuwe reeks story boards werd dit idee weer aan de ouders voorgelegd, waarna een heus prototype werd gemaakt: een tuinslang met aan ieder uiteinde een ballon. Wanneer de kleuter in zijn ballon knijpt, merkt de ouder dit aan de andere zijde van de slang en knijpt terug.

De ideeën van het ontwerpersduo blijken vruchtbaar:

een ander concept is verder uitgewerkt met het Delftse Meru research en het Amsterdamse ontwerpbureau Springtime. Over drie weken wordt het laatste gebruikersonderzoek afgesloten. Hoe dit product er precies uitziet wordt voorlopig zorgvuldig geheimgehouden: op een aantal onderdelen is patent aangevraagd.

Een tipje van de sluier? ,,Het is een product geworden dat ervaringen in zich opneemt, en stimuleert dat je die ervaring met iemand deelt. Het heeft geen beeldscherm en geen knoppen. Meer mag ik er niet over vertellen.”

Mocht zijn product geen hype blijken, dan kan Hoenderdos altijd nog overwegen kinderboekenschrijver te worden. Een reeks plaatjes met eenvoudige teksten eronder heeft al veel weg van een Dikkie Dik-aflevering. ,,Een van de leukste dingen uit het gebruikersonderzoek was dat ouders de story boards als voorleesverhaal aan hun kinderen oplazen.”