Vraag prof.dr. Nigel Cross waarom hij niet solliciteert naar de fulltime-job van hoogleraar ontwerpmethodologie in Delft en hij zegt: ,,I think I would be happy here, I know I am happy there.’
Delen
‘ Dus keert de deeltijdprof terug naar de Britse Open Universiteit in Milton Keynes, waar Industrieel Ontwerpen hem zes jaar geleden vandaan haalde.
1 Prof.dr. N.G. Cross: ,,mysterie ontrafelen”
Though this be madness, yet there is method in’t. Met een citaat uit Hamlet begint Cross deze week zijn afscheidsrede aan de TU Delft. Daarin doet hij verslag van het onderzoek dat hij samen met zijn Delftse en buitenlandse collega’s deed naar de werkwijze van ontwerpers. Het resulteerde in de publicatie ‘Analysing Design Activity‘ wat gezien mag worden als een standaardwerk op het gebied van ontwerpcognitie, aangezien dat totdusver nog nauwelijks bestond.
,,We hebben geprobeerd het mysterie enigszins te ontrafelen”, zegt Cross over het nog jonge vakgebied. ,,Er lijkt geen werkelijke structuur te zitten in de werkwijze van ontwerpers: ze tekenen wat, brainstormen wat, en vanuit een toestand van chaos en op grond van schijnbaar willekeurige ad hoc-beslissingen komen ze tot hun ontwerp.”
Haanstra-film
Wie ontwerpers op de man af vraagt hoe ze te werk gaan, wordt evenmin veel wijzer. ,,Daar zijn ze vaag over”, aldus Cross. ,,Dan zeggen ze: ‘Ik denk met mijn pen’ of blijven steken in ander beperkt vocabulair. Maar ontwerpen is niet louter en alleen creativiteit, intuïtie of talent. Daar zitten methodes achter.” Wat handig is om te weten bij de scholing van toekomstige generaties.
Teneinde tot een betere theorievorming te komen, werd een methode gekozen die minstens een aardige Bert Haanstra-film zou opleveren. Besloten werd verschillende ontwerpers tijdens hun ontwerpsessies op video op te nemen, waarbij hen gevraagd werd hardop te denken. Door deze vele uren aan beeldmateriaal te observeren en te analyseren en weer te vergelijken met de onderzoeksmethoden van andere, internationale onderzoekcentra, ontstond er geleidelijk toch structuur in de chaos. Wat weer kan dienen als basis voor onderwijstechnieken en hulpmiddelen.
Cross: ,,Behalve voor onderwijsdoeleinden is deze kennis ook waardevol voor het teamwerk waarmee steeds meer ontwerpers te maken krijgen. In zo’n team moet men natuurlijk wel dezelfde ’taal’ spreken en het eens zijn over de gevolgde methode. Er is nog veel implicit understanding. Dan gebruiken ze bijvoorbeeld dezelfde terminologie voor iets, maar bedoelen iets verschillends.”
De publicatie van het lijvige boek en de betrokkenheid daarbij van een aanzienlijk aantal internationale onderzoekcentra op dit terrein heeft er volgens Cross toe geleid dat de Delftse faculteit als centrum voor onderzoek naar ontwerpmethodologiewordt gezien. Cross: ,,Daarnaast verdient de faculteit meer bekendheid om haar weldoordachte onderwijsstructuur. Het is bovendien niet typisch industrial engineering maar product design, wat hier wordt onderwezen.”
Vraag prof.dr. Nigel Cross waarom hij niet solliciteert naar de fulltime-job van hoogleraar ontwerpmethodologie in Delft en hij zegt: ,,I think I would be happy here, I know I am happy there.” Dus keert de deeltijdprof terug naar de Britse Open Universiteit in Milton Keynes, waar Industrieel Ontwerpen hem zes jaar geleden vandaan haalde.
1 Prof.dr. N.G. Cross: ,,mysterie ontrafelen”
Though this be madness, yet there is method in’t. Met een citaat uit Hamlet begint Cross deze week zijn afscheidsrede aan de TU Delft. Daarin doet hij verslag van het onderzoek dat hij samen met zijn Delftse en buitenlandse collega’s deed naar de werkwijze van ontwerpers. Het resulteerde in de publicatie ‘Analysing Design Activity‘ wat gezien mag worden als een standaardwerk op het gebied van ontwerpcognitie, aangezien dat totdusver nog nauwelijks bestond.
,,We hebben geprobeerd het mysterie enigszins te ontrafelen”, zegt Cross over het nog jonge vakgebied. ,,Er lijkt geen werkelijke structuur te zitten in de werkwijze van ontwerpers: ze tekenen wat, brainstormen wat, en vanuit een toestand van chaos en op grond van schijnbaar willekeurige ad hoc-beslissingen komen ze tot hun ontwerp.”
Haanstra-film
Wie ontwerpers op de man af vraagt hoe ze te werk gaan, wordt evenmin veel wijzer. ,,Daar zijn ze vaag over”, aldus Cross. ,,Dan zeggen ze: ‘Ik denk met mijn pen’ of blijven steken in ander beperkt vocabulair. Maar ontwerpen is niet louter en alleen creativiteit, intuïtie of talent. Daar zitten methodes achter.” Wat handig is om te weten bij de scholing van toekomstige generaties.
Teneinde tot een betere theorievorming te komen, werd een methode gekozen die minstens een aardige Bert Haanstra-film zou opleveren. Besloten werd verschillende ontwerpers tijdens hun ontwerpsessies op video op te nemen, waarbij hen gevraagd werd hardop te denken. Door deze vele uren aan beeldmateriaal te observeren en te analyseren en weer te vergelijken met de onderzoeksmethoden van andere, internationale onderzoekcentra, ontstond er geleidelijk toch structuur in de chaos. Wat weer kan dienen als basis voor onderwijstechnieken en hulpmiddelen.
Cross: ,,Behalve voor onderwijsdoeleinden is deze kennis ook waardevol voor het teamwerk waarmee steeds meer ontwerpers te maken krijgen. In zo’n team moet men natuurlijk wel dezelfde ’taal’ spreken en het eens zijn over de gevolgde methode. Er is nog veel implicit understanding. Dan gebruiken ze bijvoorbeeld dezelfde terminologie voor iets, maar bedoelen iets verschillends.”
De publicatie van het lijvige boek en de betrokkenheid daarbij van een aanzienlijk aantal internationale onderzoekcentra op dit terrein heeft er volgens Cross toe geleid dat de Delftse faculteit als centrum voor onderzoek naar ontwerpmethodologiewordt gezien. Cross: ,,Daarnaast verdient de faculteit meer bekendheid om haar weldoordachte onderwijsstructuur. Het is bovendien niet typisch industrial engineering maar product design, wat hier wordt onderwezen.”
Comments are closed.